Людзі асьвячаюць булкі і яйкі, а таксама рыхтуюцца сустрэць сьвята Ўваскрашэньня Хрыста.
Менск
Фотанарыс ад Петрапаўлаўскай царквы.
Фотагалерэя:
Вялікая Субота перад Вялікаднем у Менску
Гомель
Звыш паўтары сотні праваслаўных храмаў Гомельшчыны пачынаюць сёньня сьвяточныя літургіі з нагоды Вялікадня — Уваскрэсеньня Хрыстова. Да гэтай найвялікшай урачыстасьці вернікі рыхуюцца асабліва старанна.
Жыхарка абласнога цэнтру спадарыня Тамара, парафіянка праваслаўнай царквы Архістраціга Міхаіла, што на Рэчыцкай шашы:
«Канечне, спачатку парадак у доме наводзім, каб да чыстага чацьвера ўсё было чысьцютка, прыбрана. Потым ужо, у пятніцу, напякла булак, яйкі пафарбавала і прышла вось асьвяціць, каб вечарам былі ўжо асьвечаны. Але яшчэ й вечарам прыду на службу — зь дзецьмі, з унукамі прыйду. І будзем тут стаяць, сустракаць сьвята».
Верніца Людміла, у сваю чаргу, на вялікую суботнюю літургію прыйшла ў храм з сваячніцамі Тацянай і Юляй:
«Мы недзе тыдзень трымалі пост, сорак дзён не пасьціліся».
Перад сьвяточнай усяночнай службай верніцы прыйшлі пасьвяціць велікодныя стравы, а яшчэ — падаць сьвятару запіскі.
Юля: «Пісалі запіскі за здароўе жывых, за спачын памерлых родзічаў, ставілі сьвечкі. Зараз будзем сьвяціць пірагі, яйкі».
Спадарыня Юля кажа, што бажніца Архістраціга Міхаіла — асаблівая. Яна перавезена з выселенай пасьля Чарнобылю вёскі Вылева Добрускага раёну.
Аднаўляць яе дапамагалі й курсанты інстытуту Міністэрства надзвычайных сытуацыяў, у тым ліку й сама Юля, калі была курсанткай гэтай вучэльні:
«Гэты храм быў перанесяны з заражанай зоны, ён як быццам храм памяці ахвяраў Чарнобылю. Мы дапамагалі кветкі тут садзіць, наводзіць парадак на тэрыторыі. Заўсёды на Вялікдзень дзяжурылі тут усю ноч».
На тэрыторыі перавезенага з зоны храму ёсьць жывы куток — тут у загародках ходзяць козы, гусі.
Нават пакалечаны бусел знайшоў ля бажніцы прытулак.
Дарослыя ідуць у храм зь дзецьмі. Сюды прыяжджаюць і праваслаўныя вернікі з вакольных вёсак. Прыкладам, пэнсіянэрка Ульляна з Асаўца, дзе бажніцы няма.
Бабуля кажа, што да Вялікадня падрыхтавацца цяпер ня так проста, бо прадукты дарагія:
«Ужо мы забыліся, калі было танна. Але ўсё адно на Вялікдзень купляем абавязкова — і яечка, і малочнае, і масьлеца. Усё гэта купляем. І мяса, каўбаскі якой, тыя ж кулічы. Я купляю ўсё гэта ў краме, а потым прыходжу сюды ў суботу пасьвяціць».
Прыходзіць на ўсяночную службу ў бабулі Ўльяны сілаў няма, таму яна застаецца дома:
«Сядзім і слухаем малітву па тэлевізары. Глядзім ажно да таго часу, пакуль велікодныя пірагі не пачнуць асьвячаць. Трэба перахрысьціцца — перахрысьцімся».
Сьвяточныя набажэнствы ў Гомелі зьбіраюць да храмаў і гарадзкіх бадзягаў. З самага ранку ля Свята-Траецкага храму стаялі людзі з працягнутай рукой — прасілі міласьціну.
56-гадовы Ўладзімер: «Мяне жыцьцё прывяло. На працу мяне нікуды не бяруць, а мне ж штосьці паесьці трэба. Таму я тут. Людзі заўсёды добрыя ёсьць».
