Пуцін вучыцца ў Лукашэнкі

Арыштавалі каля 250 чалавек, на іх склалі пратаколы аб адміністратыўных парушэньнях. Паводле жорсткасьці дзеяньняў АМОНа маскоўскія падзеі нагадвалі разгон менскай Плошчы ў сьнежні 2010 году.

Пасьлявыбарчы мітынг расейскай апазыцыі на Пушкінскай плошчы ў Маскве, які сабраў каля 20 тысяч чалавек, быў дазволены ўладамі. Паліцыя пачала разгон рэшткаў дэманстрантаў, якія выказалі жаданьне застацца пасьля завяршэньня мітынгу і нават паставіць намёты.




Разгон быў жорсткі, былі задзейнічаныя экіпіраваны дубінкамі спэцназ і аўтазакі. Гэта вельмі нагадвала беларускія падзеі, сьведчыць маскоўскі журналіст Павал Шарамет:

«Учорашні разгон быў брутальны, ён быў вельмі падобны да таго, што адбываўся 19 сьнежня ў Менску. Вядома, у Менску маштаб быў больш сур’ёзны, жорсткасьць была „адвязная“. Але па тым, што былі задзейнічаныя правакатары, як і ў Менску, і што хацелі справакаваць беспарадкі, паводле жорсткасьці, маштабаў і наступстваў гэта падобна. І, безумоўна, расейскія спэцслужбы ідуць шляхам беларускіх. Толькі, можа, зь нейкім спазьненьнем».

Розьніца хіба ў тым, што беларускі кіраўнік Лукашэнка ўжо ў міжнароднай ізаляцыі і спаліў масты, а Пуцін яшчэ хоча захаваць твар, кажа Павал Шарамет:

«Таму ня будзе такіх гучных судовых працэсаў, як у Беларусі, ня будуць пакуль лідэры апазыцыі сядзець у турмах месяцамі і гадамі. Але агульная танальнасьць дзеяньняў спэцслужбаў вельмі падобная».

Павал Шарамет прагназуе пасьлявыбарчую апатыю, але мяркуе, што пратэсты апазыцыі ў Расеі будуць працягвацца і атмасфэра ў краіне будзе заставацца напружанай.

У маскоўскім мітынгу на Пушкінскай браў удзел лідэр АГП Анатоль Лябедзька. Ён мяркуе, што гаварыць пра паўтарэньне менскіх падзеяў у Маскве заўчасна. Расейская паліцыя не была такой брутальнай, як менскі спэцназ, а гарадзкія ўлады даюць апазыцыі дазволы на мітынгі, чаго ў Беларусі даўно няма.

«Трэнд, калі будзе каманда, можа быць і такі, але на сёньняшні дзень там усё-ткі іншая сытуацыя, і думаю, што ў галаве ні Пуціна, ні кагосьці зь яго атачэньня не было такога, каб садзіць кандыдатаў у прэзыдэнты ў турму, каб цкаваць людзей. Так, разагналі, але зрабілі гэта надзвычай мякка ў параўнаньні з тым, што адбываецца ў Менску».

Былы сустаршыня расейскай партыі «Правая справа» Леанід Гозман быў у Менску 19 сьнежня 2010 году. Ацэньваючы тыя дзеяньні Лукашэнкі, ён кажа, што тады сапраўды стаяла пытаньне пра ягонае існаваньне, захаваньне ва ўладзе, і гэтым быў справакаваны ягоны загад на жорсткі разгон. У Пуціна ж такой пагрозы і патрэбы не было, таму ягоны разгон Плошчы — неадэкватны, лічыць спадар Гозман:

«У яго не было пагрозы ўладзе. Калі б ён пайшоў на нейкія перамоўныя дзеяньні, зрабіў бы хоць крок наперад, то гэтыя радыкальныя патрабаваньні засталіся б у меншасьці. Праблема ў тым, што ён сапраўды дзейнічае неадэкватна».

Леанід Гозман не выключае, што надалей Пуцін, як і Лукашэнка, будзе ўтрымліваць сваю ўладу паліцэйскімі дубінкамі:

«Ён загнаў сябе ў даволі складаную сытуацыю Ахмадзінэджада і Лукашэнкі, калі сталіца абсалютна яго не прымае і лічыць узурпатарам. Я думаю, што надалей пратэсты будуць, можа, меней масавымі, але болей жорсткімі. А на жорсткія пратэсты ён будзе адказваць так, як адказаў учора. І нічога добрага ні для кога ў гэтым няма».

Недэмакратычныя рэжымы Пуціна і Лукашэнкі аднолькава баяцца вулічных пратэстаў, кажа менскі палітоляг Аляксандар Класкоўскі. Але рэагуюць на гэтыя выклікі па-рознаму:

«Рэжым Пуціна ўсё ж такі стараецца безь вялікай патрэбы не перагінаць кій і ў большай ступені клапоціцца пра свой міжнародны імідж. І другое, Пуцін усё ж глядзіць у заўтрашні дзень і разумее, што хоць самі пратэсты ў Маскве, відаць, хутка суцішацца, але грамадзянская супольнасьць паказала зубы, яна не супакоіцца, і яму давядзецца напэўна весьці нейкую гульню, у пэўнай ступені адкручваць гайкі. У гэтым таксама адрозьненьне, бо беларускае кіраўніцтва пасьля кампаніі 2010 году зрабіла выснову, што трэба, наадварот, закручваць тыя гайкі як мага мацней».