Ул.Мацкевіч: “Няёмка Лукашэнку ехаць на такое сьвята”
“Ёсьць шэраг няёмкіх умоваў для гэтай паездкі: гэта і справа Усхопчыка, гэта і шэраг пытаньняў па АЭС, гэта ўвогуле для Лукашэнкі, зь ягонай ідэалёгіяй , няёмка сьвяткаваць такое сьвята. Хоць Беларусь таксама будзе адзначаць 20-годзьдзе незалежнасьці і гэтай незалежнасьцю найбольш скарыстаўся менавіта Лукашэнка ў Беларусі, як першы прэзыдэнт. Менавіта гэтая незалежнасьць у ідэалёгіі сёньняшняга рэжыму зьяўляецца чымсьці брыдкім, ня добрым і г.д.. Таму зьяўленьне Лукашэнкі на такім сьвяце было б, так бы мовіць, здрадай у вачах тых, на каго, нібыта, Лукашэнка абапіраецца. Хоць ягонай апорай зьяўляецца, хутчэй, цынічнае чынавенства і цынічны бізнэс і г.д., а ня тыя былыя савецкія людзі, якія былі ягоным электаратам ў 1994 годзе. Але ж тым ня менш, ідэалёгія ніяк не карэктавалася, не крытыкавалася, а таму проста няёмка Лукашэнку ехаць на такое сьвята”.
А.Класкоўскі: “Я думаю, што найперш – гэта дэманстрацыя прынцыпаў”
“Я думаю, што найперш – гэта дэманстрацыя прынцыпаў. Прынцыпаў таго “прагматычнага дыялёгу”, які афіцыйны Менск накідае Эўропе. Тут не жаданьне найперш нейкую ляяльнасьць для Масквы прадэманстраваць, як могуць меркаваць некаторыя аналітыкі, а менавіта паказаць сваю самастойнасьць, як гэта разумее афіцыйны Менск. Бо пытаньне запрашаць ці не запрашаць Лукашэнку да апошняга вісела ў паветры. Як вядома, спадарыня Грыбаўскайце паставіла умову, каб быў пералом у скандальна вядомай справе Уладзімера Ўсхопчыка. І паколькі толькі ў апошні момант гэты запрашальнік у Менск прыйшоў, я думаю, што беларускі афіцыйны лідэр, узважыўшы, вырашыў паказаць свой гонар і сваю незалежнасьць. І гэта такі падмурак на пэрспэктыву, бо афіцыйны Менск хоча і надалей гнуць сваю лінію – толькі “прагматычны дыялёг” і ніякіх умоў. І найперш – гэта на будучыню страхоўка ад таго, каб не накідалі нейкія ўмовы ў частцы дэмакратызацыі, грамадзянскіх свабод і правоў чалавека”.
А. Фёдараў: “Магчыма, што Масква неафіцыйна выказала незадавальненьне”
“Чым было абумоўлена такое рашэньне сказаць цяжка. Тое, што было зроблена адносна Літвы, я маю на ўвазе допыт Уладзімера Усхопчыка, як быццам спрыяла менавіта гэтай паездцы. Магчыма, адмоўную ролю адыграў той факт, што, фактычна, Літвой была пастаўлена ўмова, што калі будуць нейкія зрухі, то тады і будзе запрашэньне, што ў Менску палічылі не зусім дарэчным. Магчыма, нейкім чынам паўплывала Масква – неафіцыйна выказала незадавальненьне. Але гэта ўсё здагадкі, бо насамрэч чаму гэтая адмова мела месца сказаць цяжка. Бо гэта сапраўды давала магчымасьць, каб ізноў адбыўся кантакт з Эўропай, чаго беларускія ўлады дамагаліся ўсе гэтыя гады”.
