Палудніца.
2008. Смаргонь.
Дом майго прадзеда, які таемна займаўся апрацоўкай скураў. У куце сенцаў ёсьць дзюра, зь якой да маёй прабабулі прыходзілі маленькія чалавечкі і заміналі спаць. Хата некалькі разоў гарэла ад удару маланкі, пакуль ня сталі маліцца Перуну.
Ханьці Даньці на сьценцы сядзеў,
Перакуліўся ды ўніз паляцеў.
Хто пехам прыбег, ну а хто на кані,
Сабраць Ханьці Даньці ня могуць.
Ані.
Перакуліўся ды ўніз паляцеў.
Хто пехам прыбег, ну а хто на кані,
Сабраць Ханьці Даньці ня могуць.
Ані.
Пераклад opatryck.livejournal.com
Будынак з каменя і чырвонай цэглы належаў панам па прозьвішчы Дамуць. Пасьля раскулачваньня сям’я эмігравала. Будынак да 90-х быў зачынены, некаторыя памяшканьні выкарыстоўвалі ў якасьці сховішчаў для каменнай солі, што выклікала бурную цікавасьць у мясцовага насельніцтва: прыходзілі, адсякалі сякерамі ад вялікіх кавалкаў — дэфіцыт.
Пасьля падзеньня СССР знайшліся тыя, хто прывёў глухмень да парадку, зрабіўшы тут моладзевы цэнтар, дзе праводзіліся вясельлі, вясковыя сьвяты, бавілі час сяляне.
Месца плянавалі разьвіваць як культурны цэнтар: музыкі рэпетавалі, вымалёўваўся інтэр’ер — да сярэдзіны 90-х. Гэты час і замёр у сырым паветры калідораў.
Да нядаўняга часу ў сядзібу можна было пракрасьціся толькі праз акенца ў прыбіральні. Нядаўна выбілі адну з уваходных дзьвярэй, і, як вынік — сьцены пакрыліся графіці, пабіта магутная люстра, раскрышаныя сьцены ў гардэробнай. Зьнік і партрэт прэзыдэнта з чарнільным сіняком пад вокам, які вісеў у пакоі для так і не прычаканых гасьцей.
У сьценах былога базыльянскага манастыра пустэча і смурод. Тынкоўка абсыпаецца са столі і хрусьціць пад нагамі, якія пераскокваюць цераз паўсюдныя «міны» вялікай вясковай «прыбіральні».
Андрэй Рогач
Фатаграфую.
Пазнаёміцца з маімі працамі і даведацца больш пра мяне можна на http://anr0.livejournal.com/
1. Навошта я пішу блог
Блог — вакно са Смаргоні ў вялікі сьвет.
2. Што я больш за ўсё люблю ў блогах
Шчырасьць, гістэрыкі; калі на аватары — аўтара; цыдулкі памерлых людзей; разгорнутыя камэнтары; пасты, якія робяць цябе лепш; і тое, што блогі — гэта зьвяно паміж чалавекам, які можа дапамагчы, і чалавекам, які мае патрэбу ў дапамозе.
3. Што я больш за ўсё не люблю ў блогах
Пустаслоўе; камэнтары кшталту «+1»; ныцьцё.
4. Пяць блогаў, якія я раю наведаць
http://skarynkina.livejournal.com
http://pesen-net.livejournal.com
http://izubr.livejournal.com
http://kuklind.livejournal.com/
http://angelic-poetry.livejournal.com
Пазнаёміцца з маімі працамі і даведацца больш пра мяне можна на http://anr0.livejournal.com/
1. Навошта я пішу блог
Блог — вакно са Смаргоні ў вялікі сьвет.
2. Што я больш за ўсё люблю ў блогах
Шчырасьць, гістэрыкі; калі на аватары — аўтара; цыдулкі памерлых людзей; разгорнутыя камэнтары; пасты, якія робяць цябе лепш; і тое, што блогі — гэта зьвяно паміж чалавекам, які можа дапамагчы, і чалавекам, які мае патрэбу ў дапамозе.
3. Што я больш за ўсё не люблю ў блогах
Пустаслоўе; камэнтары кшталту «+1»; ныцьцё.
4. Пяць блогаў, якія я раю наведаць
http://skarynkina.livejournal.com
http://pesen-net.livejournal.com
http://izubr.livejournal.com
http://kuklind.livejournal.com/
http://angelic-poetry.livejournal.com