Намесьнік старшыні Аб’яднанай грамадзянскай партыі Леў Марголін, які адкрыў дыскусію, згадаў: экспэртная група створаная зь ініцыятывы аб’яднаных дэмсілаў.
“На прэзыдыюме ў нас было вельмі шмат спрэчак пра тое, ці патрэбна такая група, ці патрэбны адзіны кандыдат. Але мы прыйшлі да высновы — калі мы хочам мець адзінага кандыдата ня проста ад аб’яднаных дэмсілаў, так бы мовіць, ад штатнай апазыцыі, калі мы хочам, каб кожны грамадзянін, які гэтым цікавіцца, адчуваў свой саўдзел у вырашэньні гэтага пытаньня, то мы павінны адысьці ад таго, што было раней. Адыйсьці ад кулюарных перамоваў, як у 2001 годзе, адыйсьці нават ад працэдуры кангрэсу, бо пры ўсёй сваёй дэмакратычнасьці гэта ўсё ж такі вылучэньне кандыдата ад апазыцыі. А задача ж ставіцца шырэйшая — мы павінны выйсьці неяк на кандыдата ад усіх прыхільнікаў пераменаў, ад усіх тых, каму ўжо абрыдла сытуацыя ў краіне”.
Прадстаўнікі Эўрапейскай кааліцыі прыйшлі на сёньняшняе паседжаньне з уласнымі прапановамі. Сяргей Скрабец расказвае пра іх сутнасьць:
“Эўрапейская кааліцыя раіць аб’яднаным дэмсілам спачатку вызначыць сваю стратэгію на наступныя выбары, сфармуляваць патрабаваньні сваёй стратэгіі да кандыдата і толькі потым вызначаць працэдуру яго абраньня. Разам з тым мы будзем паважаць любы выбар АДС і спадзяемся, што яны ў стане такі выбар зрабіць”.
Леў Марголін сказаў, што большасьць з тых, каму накіроўваліся запрашэньні, іх прынялі. А адмоўны адказ прыйшоў толькі ад руху “За свабоду” і ад аргкамітэту па стварэньні Партыі справядлівасьці і прагрэсу.
Намесьнік кіраўніка руху “За свабоду” Віктар Карняенка так патлумачыў “Свабодзе” ігнараваньне працы экспэртаў:
“Што да выбараў адзінага, у нас ёсьць дзьве сур’ёзныя заўвагі. Першая — трэба працаваць не з журналістамі, а з палітычнымі і грамадзкімі структурамі. Пакуль такой працы няма. Толькі адзін раз спадар Колас запрасіў на публічную размову. І — кропка.
Па-другое, мы гатовыя пачынаць працу з ідэалягічна блізкімі нам структурамі і арганізацыямі. Мы ня будзем, хутчэй за ўсё (гэта я сваю думку выказваю), працаваць з тымі, хто толькі не задаволены сёньняшняй уладай. Прынамсі, мы хацелі б мець нейкія гарантыі ад Партыі камуністаў Беларускай, у сувязі з заявамі яе лідэра па Абхазіі і Асэтыі, па мяса-малочнай вайне. Як нам здаецца, ПКБ займае бок расейскі. І мы хацелі б мець гарантыі ад гэтай палітычнай сілы, што не адновіцца будаўніцтва Савецкага Саюзу ў тым выглядзе, як гэта было да 1991 году. Таму мы хацелі б пачынаць гэтую працу з арганізацыямі, якія арыентуюцца на эўрапейскі вэктар разьвіцьця Беларусі”.
“На прэзыдыюме ў нас было вельмі шмат спрэчак пра тое, ці патрэбна такая група, ці патрэбны адзіны кандыдат. Але мы прыйшлі да высновы — калі мы хочам мець адзінага кандыдата ня проста ад аб’яднаных дэмсілаў, так бы мовіць, ад штатнай апазыцыі, калі мы хочам, каб кожны грамадзянін, які гэтым цікавіцца, адчуваў свой саўдзел у вырашэньні гэтага пытаньня, то мы павінны адысьці ад таго, што было раней. Адыйсьці ад кулюарных перамоваў, як у 2001 годзе, адыйсьці нават ад працэдуры кангрэсу, бо пры ўсёй сваёй дэмакратычнасьці гэта ўсё ж такі вылучэньне кандыдата ад апазыцыі. А задача ж ставіцца шырэйшая — мы павінны выйсьці неяк на кандыдата ад усіх прыхільнікаў пераменаў, ад усіх тых, каму ўжо абрыдла сытуацыя ў краіне”.
Прадстаўнікі Эўрапейскай кааліцыі прыйшлі на сёньняшняе паседжаньне з уласнымі прапановамі. Сяргей Скрабец расказвае пра іх сутнасьць:
“Эўрапейская кааліцыя раіць аб’яднаным дэмсілам спачатку вызначыць сваю стратэгію на наступныя выбары, сфармуляваць патрабаваньні сваёй стратэгіі да кандыдата і толькі потым вызначаць працэдуру яго абраньня. Разам з тым мы будзем паважаць любы выбар АДС і спадзяемся, што яны ў стане такі выбар зрабіць”.
Леў Марголін сказаў, што большасьць з тых, каму накіроўваліся запрашэньні, іх прынялі. А адмоўны адказ прыйшоў толькі ад руху “За свабоду” і ад аргкамітэту па стварэньні Партыі справядлівасьці і прагрэсу.
Намесьнік кіраўніка руху “За свабоду” Віктар Карняенка так патлумачыў “Свабодзе” ігнараваньне працы экспэртаў:
“Што да выбараў адзінага, у нас ёсьць дзьве сур’ёзныя заўвагі. Першая — трэба працаваць не з журналістамі, а з палітычнымі і грамадзкімі структурамі. Пакуль такой працы няма. Толькі адзін раз спадар Колас запрасіў на публічную размову. І — кропка.
Па-другое, мы гатовыя пачынаць працу з ідэалягічна блізкімі нам структурамі і арганізацыямі. Мы ня будзем, хутчэй за ўсё (гэта я сваю думку выказваю), працаваць з тымі, хто толькі не задаволены сёньняшняй уладай. Прынамсі, мы хацелі б мець нейкія гарантыі ад Партыі камуністаў Беларускай, у сувязі з заявамі яе лідэра па Абхазіі і Асэтыі, па мяса-малочнай вайне. Як нам здаецца, ПКБ займае бок расейскі. І мы хацелі б мець гарантыі ад гэтай палітычнай сілы, што не адновіцца будаўніцтва Савецкага Саюзу ў тым выглядзе, як гэта было да 1991 году. Таму мы хацелі б пачынаць гэтую працу з арганізацыямі, якія арыентуюцца на эўрапейскі вэктар разьвіцьця Беларусі”.