У суд Маскоўскага раёну Менску прыйшлі прадстаўнікі АБСЭ, праваабаронцы і паплечнікі Максіма Дашука з кампаніі “Эўрапейская Беларусь”.
Ахоўнікі суду нэрвова рэагавалі на фотакамэры і не дазвалялі рабіць здымкі ня толькі ў судовай залі (нават калі не было судовага паседжаньня), але й ва ўсім будынку суду. Тым часам яны ўсяляк спрыялі групе БТ, якая бесьперашкодна здымала сам працэс.
Максіма Дашука абвінавацілі ў парушэньні правілаў адбыцьця пакараньня. Нагадаю: летась 27 траўня яго пакаралі абмежаваньнем волі на паўтара года ў “справе 14-ці”. Максім быў адзіны непаўналетні ўдзельнік працэсу.
За месяц да суду ў сям’і памёр бацька, і Максім пачаў дапамагаць сваёй маці на працы. Участковы некалькі разоў не засьпеў хлопца дома. Ягоныя рапарты і сталі падставай для крымінальнай справы.
“Я не лічу яго злачынцам, бо ён вымушаны быў мне дапамагаць. Бацька памёр, і ён стаў старэйшым мужчынам. Трэба было насіць мэблю, падымаць мяхі з грузам. Я займаюся грузаперавозкамі, і часам патрабуюцца разгрузачныя і пагрузачныя працы.
Гэта несправядліва. Калі ён дапамагаў сваёй маці, то парушаў закон? Але інакш мы не маглі б выжыць. Трэба ўтрымліваць сям’ю. У Максіма малодшы брат — 10 гадоў. Мы арандуем кватэру... Даволі цяжкае фінансавае становішча”.
Людміла Дашук абураная паводзінамі інспэктара з аддзелу ў справах непаўналетніх сп.Канецкага. Яна казала, што ён груба сябе паводзіў, абражаў яе і дзяцей.
“Лаяўся на маму, што яна нас кепска выхоўвае. Мне гэта было непрыемна чуць. Лаяўся на Максіма. Казаў на яго “калхозьнік”. Пагражаў яму. Я раней такіх міліцыянтаў ня бачыў. Я не чакаў, што міліцыянты так сябе паводзяць”.
Максім Дашук дадаў:
“Ён паводзіў сябе, як гаспадар у нас дома. Самае абуральнае, што ён абражаў ня толькі мяне, але й маму. Казаў, як мне трэба перад ім сядзець, як трэба на яго глядзець”...
Максім Дашук паведаміў, што ў яго не было іншага выйсьця. Ён ня мог а 6 вечара заўсёды быць дома, бо затрымліваўся з маці на працы.
“Усе парушэньні, у якіх мяне абвінавацілі, былі зьвязаныя з дапамогай маёй маме з-за сытуацыі ў сям’і. Гэта зьвязана са сьмерцю бацькі. Мне давялося, як адзінаму мужчыну ў сям’і, працаваць. Я падаў заяву, каб мне дазволілі здаць экстэрнам экзамэны на атэстат. Але з-за прызначаных датаў судовых паседжаньняў не пасьпеў здаць усё. Цяпер давядзецца страціць яшчэ адзін год”.
