Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Захапленьне раўнінай


Валер Дранчук
Валер Дранчук

Летні фотаблог грамадзкага рэдактара

Неяк у Вольнай студыі госьць Свабоды сказаў — паміж іншым, але абсалютна слушна і трапна, што прырода, пэйзаж — самае моцнае месца ў Беларусі. Ён гэта хораша, пераканана падкрэсьліў: менавіта самае моцнае.

Браткі, хіба ж можна ў тое ды не паверыць? З гэтым — ды не пагадзіцца! Я вітаю і такія перадачы, і такіх людзей, і гатовы сто раз паўтарыць тыя словы… Хіба што ўдакладніць, заакцэнтаваць ад сябе, каб лепш ведаць і цьвёрда памятаць, ніколі не расчароўвацца ў сьвятой ісьціне.

З усяго багацьця нашых краявідаў, разнастайнасьці вобразаў, зьяў і абліччаў роднай прыроды я асабіста вылучаю раўніну, сярод якой жывём і гадуемся. Я вырас на хутары, выходзіў на ганак хаты і быў шчасьлівы асягнуць вачыма далягляды на поўдні і захадзе, усходзе і поўначы. Пэўны: лінія майго жыцьця, характару, веры трымаецца і на ёй, лірычна трапяткой і раўнюткай лініі, што злучае зямлю і неба. Заплюшчу вочы і прыгадаю да рысачкі малюнкі далечаў, добра асвойтаных вокам, але яшчэ, на той час, не спазнаных дзяцінствам, таемна прыцягальных у сваёй большасьці.

Захапляцца раўнінай пачаў зь цікавасьці да мастацтва, асабліва графікі, але рэальнае жывое пачуцьцё даў мне ровар, нясьпешнае перамяшчэньне ў пленэры і хутар у файным спазорным мейсцы. Пэдалюеш ці любуесься ў цішы надвячорка — і дух займае ад даляглядаў, ад лініі раўнавагі, біясфэрнай будовы айчынных мясьцін, насьцеж адкрытых тваім вачам. Таму і надумалася, і напісалася неяк:

Вось
Богам дадзеная
даніна —
мая беларускасьць
мая раўніна
за лесам за полем за рэчкай
за-лесьсе за-польле за-рэчча
маё за-азер’е маё за-хмар’е
лінія плёсаў лінія мараў
цэдзіва сьнегу
мурожная сага
мая раўніна
мая раўнавага…


Раўніна — несумненна, высокі стыль. Просталінейнасьць, тым часам, — яе антыпод, небясьпечная тэндэнцыя, пагроза зьбядненьня і вымяшчэньня вобразаў краю. Гэта там, дзе наша чароўная мілая роўнядзь запаўняецца бязглуздай канглямэрацыяй навабудаў, вяршыняй якіх мае стацца “беларуская” АЭС. Калі азірнуцца — татальная мэліярацыя, асушэньне і штучнае абвадненьне.

Захапляймася нашай беларускай раўнінай! Углядаймася ў лінію нашае раўнавагі, блакітныя сілюэты на гарызоньце, знакі самотнай красы! Чужаймася пустэчы, якая хоча паглынуць нашу багатую духовую раўніну! Мацней трымаймася роднай зямлі!




Раўніна з валуном. Лепельшчына


Нёман ля Стоўбцаў


У пойме ракі Гайны. Барысаўскі раён


Палявая дарога. Стаўпеччына


Раўніна з лагчынай. Вёска Падзерычы. Стаўпеччына


Дарога на гасьцінец. Стаўпеччына


Апошні сьнег. Стаўпеччына


Зьвечарэла. Талачынскі раён


Раўніна са ставом. Слаўгарадчына.


Малюнак Аркадзя Астаповіча надзвычай пластычна ілюструе беларускую раўніну.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG