Аляксандар Лукашэнка загадаў звольніць трох судзьдзяў Цэнтральнага раёну Менску — Валеры Есьмана, Алену Ільіну і Тацяну Паўлючук, якія падазраюцца ў карупцыі. Раней гэтыя судзьдзі вызначыліся абвінаваўчымі прысудамі, вынесенымі ў палітычных справах супраць апазыцыянэраў.
У Цэнтральным судзе пакуль ніякіх зьменаў: шыльды з прозьвішчамі Есьмана, Ільіной і Паўлючук, як і раней, знаходзяцца на дзьвярах іх кабінэтаў.
У судзьдзі Паўлючук багата спраўСудзьдзя Паўлючук займалася прыёмам грамадзянаў па адміністратыўных справах. Спадар Есьман таксама быў на працы, але адмовіўся даваць якія-небудзь камэнтары. Пра месцазнаходжаньне судзьдзі Ільіной сакратар нічога не паведаміў. Прэсавы сакратар Вярхоўнага суду Злата Гурыновіч сказала, што судзьдзі пакуль ня звольненыя:
“Рашэньне прымаецца ў адпаведнасьці з законам. Судзьдзі прызначаюцца і здымаюцца з пасады ўказам прэзыдэнта”.
Карэспандэнт: “А яны не арыштаваныя?”
Гурыновіч: “Не. А за што?”
Карэспандэнт: “Яны ж падазраваныя ў карупцыі”.
Гурыновіч: “Ну, праводзіцца праверка гэтых спраў”.
Есьмана, Ільіну і Паўлючук Аляксандар Лукашэнка згадаў у зьвязку з “кватэрнымі махінацыямі”. А менавіта — з гісторыяй пра тое, як пракурор Менскай вобласьці Міхаіл Сьнягір набываў сабе кватэру. Кватэра была набытая з парушэньнямі. І калі асоба, якая жыла ў ёй, зьвярнулася ў суд Цэнтральнага раёну, то судзьдзя Ільіна “ўзгадняла праз тэлефон са Сьнегіром пасьлядоўнасьць сваіх дзеяньняў”. А судзьдзі Есьман і Паўлючук “прынялі рашэньне накласьці спагнаньне на наймальніка кватэры за нібыта самавольную перапляніроўку гэтай кватэры”. Аляксандар Лукашэнка загадаў старшыні Вярхоўнага суду Валянціну Сукалу вызваліць ад займаных пасадаў судзьдзяў Ільіну, Есьмана і Паўлючук.
Усе трое вызначыліся таксама ўдзелам у палітычных справах супраць апазыцыянэраў. Да прыкладу, спадар Есьман стаў вядомы яшчэ пакараньнямі ўдзельнікаў дэманстрацый увесну 1996 году. А судзьдзя Алена Ільіна пазбавіла волі Андрэя Кіма на паўтара года. Былы палітвязень адзначае:
Андрэй Кім“Тут пытаньне ў тым, што гэтыя судзьдзі — той падмурак рэжыму, які патрэбен нашым уладам, каб трымацца. Бо яны займаліся незаконнымі асуджэньнямі. І гэтым яны былі знакамітыя. Паўлючук — гэта наагул асобная песьня. Колькі разоў я быў у яе на судах, у якасьці абвінавачанага і проста гледача, і, канечне, гэта быў жах. Складалася ўражаньне, што ім нехта кажа, колькі сутак даць, і яны гэта робяць. Я ўпэўнены, што сама судзьдзя Ільіна, якая выносіла мне крымінальны прысуд, вельмі добра разумее, што яна мне дала паўтары года і гэта несправядліва. Гэта проста ні ў якія вароты!”
Аляксей МарачкінМастак Аляксей Марачкін, да прыкладу, быў асуджаны напярэдадні 25 сакавіка судзьдзёй Паўлючук да арышту нібыта за тое, што нецэнзурна лаяўся. Ён лічыць, што вынесены прысуд быў несправядлівым:
“Я ішоў на тое, што ніхто ж не паверыць, што я карыстаюся гэтымі брыдкімі словамі. Яна так прабарабаніла, так хутка, што я нават не разабраўся. Так страчыла, што цяжка было разумець. І раптам тут жа сказала — 6 сутак. Такі канвэер”.
Валянцін СтэфановічПаводле праваабаронца Валянціна Стэфановіча, спадар Есьман мусіў разглядаць справу зьняволенага Аляксандра Баразенкі. Спадарыня Ільіна таксама разглядала “справу 14-ці”, а Паўлючук “фактычна мела дачыненьне да канвэеру па інтэрнаваньні апазыцыянэраў”. Спадар Стэфановіч лічыць цяперашнюю сытуацыю паказальнай:
“Бо гэта паказвае сыстэму. Тут справа не ў пэрсаналіях. Калі судзьдзі ў нас настолькі залежныя, што вельмі часта яны выносяць рашэньні, зыходзячы не з палажэньняў закону, а ўзгадняючы — няважна з кім: з пракурорам, старшынёй аблвыканкаму ці з кім заўгодна. Гэта сыстэма. Тэлефоннае права, якое зараз агучылі, на жаль, вельмі распаўсюджанае. І гэта будзе датуль, пакуль ня будзе праведзена нармальная судовая рэформа, якая сапраўды будзе гарантаваць незалежнасьць судовай сыстэмы, незалежнасьць судзьдзі”.
У Цэнтральным судзе пакуль ніякіх зьменаў: шыльды з прозьвішчамі Есьмана, Ільіной і Паўлючук, як і раней, знаходзяцца на дзьвярах іх кабінэтаў.
“Рашэньне прымаецца ў адпаведнасьці з законам. Судзьдзі прызначаюцца і здымаюцца з пасады ўказам прэзыдэнта”.
Карэспандэнт: “А яны не арыштаваныя?”
Гурыновіч: “Не. А за што?”
Карэспандэнт: “Яны ж падазраваныя ў карупцыі”.
Гурыновіч: “Ну, праводзіцца праверка гэтых спраў”.
Есьмана, Ільіну і Паўлючук Аляксандар Лукашэнка згадаў у зьвязку з “кватэрнымі махінацыямі”. А менавіта — з гісторыяй пра тое, як пракурор Менскай вобласьці Міхаіл Сьнягір набываў сабе кватэру. Кватэра была набытая з парушэньнямі. І калі асоба, якая жыла ў ёй, зьвярнулася ў суд Цэнтральнага раёну, то судзьдзя Ільіна “ўзгадняла праз тэлефон са Сьнегіром пасьлядоўнасьць сваіх дзеяньняў”. А судзьдзі Есьман і Паўлючук “прынялі рашэньне накласьці спагнаньне на наймальніка кватэры за нібыта самавольную перапляніроўку гэтай кватэры”. Аляксандар Лукашэнка загадаў старшыні Вярхоўнага суду Валянціну Сукалу вызваліць ад займаных пасадаў судзьдзяў Ільіну, Есьмана і Паўлючук.
Усе трое вызначыліся таксама ўдзелам у палітычных справах супраць апазыцыянэраў. Да прыкладу, спадар Есьман стаў вядомы яшчэ пакараньнямі ўдзельнікаў дэманстрацый увесну 1996 году. А судзьдзя Алена Ільіна пазбавіла волі Андрэя Кіма на паўтара года. Былы палітвязень адзначае:
“Я ішоў на тое, што ніхто ж не паверыць, што я карыстаюся гэтымі брыдкімі словамі. Яна так прабарабаніла, так хутка, што я нават не разабраўся. Так страчыла, што цяжка было разумець. І раптам тут жа сказала — 6 сутак. Такі канвэер”.
“Бо гэта паказвае сыстэму. Тут справа не ў пэрсаналіях. Калі судзьдзі ў нас настолькі залежныя, што вельмі часта яны выносяць рашэньні, зыходзячы не з палажэньняў закону, а ўзгадняючы — няважна з кім: з пракурорам, старшынёй аблвыканкаму ці з кім заўгодна. Гэта сыстэма. Тэлефоннае права, якое зараз агучылі, на жаль, вельмі распаўсюджанае. І гэта будзе датуль, пакуль ня будзе праведзена нармальная судовая рэформа, якая сапраўды будзе гарантаваць незалежнасьць судовай сыстэмы, незалежнасьць судзьдзі”.
