На 14 верасьня заплянаваная хвіліна маўчаньня па Ігару Пцічкіну. Акцыя павінна адбыцца каля менскай турмы на вуліцы Валадарскага, а 13-й гадзіне.
«Мы хочам сабрацца а 13-й гадзіне каля СІЗА і ў памяць пра майго брата наладзіць хвіліну маўчаньня. Споўнілася 40 дзён. Таксама мы хочам згадаць усіх, хто загінуў у СІЗА, бо я ўпэўнена, што адтуль вывезьлі ня толькі майго брата. Проста ня ўсе пра гэта гавораць — забіраюць трупы і ціхенька хаваюць. Няхай і тыя людзі, у якіх ёсьць загінулыя, далучацца да гэтага. Дагэтуль, атрымліваецца, ніхто не падымаў гэтае пытаньне, усе баяліся. Усе баяцца. Але яны нарваліся цяпер на тых людзей, якія не баяцца. Яны нам, відаць, і цела не аддалі б, калі б ведалі, што мы ня будзем маўчаць пра гэтую справу», — сказала карэспандэнту Радыё Свабоды сястра Ігара Пцічкіна Ірына.
У суполцы вКонтакте, прысьвечанай Ігару Пцічкіну, сваякі прапануюць сабрацца загадзя і прайсьці да «Валадаркі» разам:
«Зьбіраемся ў 12.30 на Нямізе каля царквы, ідзем у бок Валадарскага 2, пры сабе мець гвазьдзікі, маленькую сьвечку, кветкі кладзем ля сьцен СІЗА-1 памінальная хвіліна, пасьля запальваем сьвечкі і ідзем у бок Чырвонага касьцёла, і там канчатковая кропка».
Як паведамляе карэспандэнт Радыё Свабода, ужо ў 11:30 каля будынка турмы дзяжурыў аўтазак.
Андрэй Бандарэнка з праваабарончага аб'яднаньня «Плятформы» паведаміў Радыё Свабода, што цяпер дапамагае сваякам у высьвятленьні прычынаў сьмерці Ігара Пцічкіна, яго арганізацыя спраўджвае атрыманыя з розных крыніцаў факты, каб пасьля праверкі агучыць іх.
Сваякі Ігара Пцічкіна не паверылі ў вэрсію пра раптоўную сьмерць у выніку спыненьня сэрца. Яны спасылаліся на плямы на целе нябожчыка.
На сустрэчы з начальнікам СІЗА сваякам Ігара Пцічкіна паведамілі, што 3 жніўня ў яго нібыта пачалося «псыхаматорнае ўзбуджэньне», з-за чаго яго мусілі «зафіксаваць мяккімі рамянямі».
«Мы хочам сабрацца а 13-й гадзіне каля СІЗА і ў памяць пра майго брата наладзіць хвіліну маўчаньня. Споўнілася 40 дзён. Таксама мы хочам згадаць усіх, хто загінуў у СІЗА, бо я ўпэўнена, што адтуль вывезьлі ня толькі майго брата. Проста ня ўсе пра гэта гавораць — забіраюць трупы і ціхенька хаваюць. Няхай і тыя людзі, у якіх ёсьць загінулыя, далучацца да гэтага. Дагэтуль, атрымліваецца, ніхто не падымаў гэтае пытаньне, усе баяліся. Усе баяцца. Але яны нарваліся цяпер на тых людзей, якія не баяцца. Яны нам, відаць, і цела не аддалі б, калі б ведалі, што мы ня будзем маўчаць пра гэтую справу», — сказала карэспандэнту Радыё Свабоды сястра Ігара Пцічкіна Ірына.
У суполцы вКонтакте, прысьвечанай Ігару Пцічкіну, сваякі прапануюць сабрацца загадзя і прайсьці да «Валадаркі» разам:
«Зьбіраемся ў 12.30 на Нямізе каля царквы, ідзем у бок Валадарскага 2, пры сабе мець гвазьдзікі, маленькую сьвечку, кветкі кладзем ля сьцен СІЗА-1 памінальная хвіліна, пасьля запальваем сьвечкі і ідзем у бок Чырвонага касьцёла, і там канчатковая кропка».
Як паведамляе карэспандэнт Радыё Свабода, ужо ў 11:30 каля будынка турмы дзяжурыў аўтазак.
Андрэй Бандарэнка з праваабарончага аб'яднаньня «Плятформы» паведаміў Радыё Свабода, што цяпер дапамагае сваякам у высьвятленьні прычынаў сьмерці Ігара Пцічкіна, яго арганізацыя спраўджвае атрыманыя з розных крыніцаў факты, каб пасьля праверкі агучыць іх.
Даведка Радыё Свабода: Ігар Пцічкін
Ігар Пцічкін
Менчуку Ігару Пцічкіну быў 21 год. Пцічкіна пакаралі 3 месяцамі арышту за тое, што кіраваў аўтамабілем, ня маючы правоў. Для адбыцьця пакараньня Ігара Пцічкіна зьмясьцілі ў менскі сьледчы ізалятар на вуліцы Валадарскага 30 ліпеня, а ўжо 4 жніўня вязень памёр.Сваякі Ігара Пцічкіна не паверылі ў вэрсію пра раптоўную сьмерць у выніку спыненьня сэрца. Яны спасылаліся на плямы на целе нябожчыка.
На сустрэчы з начальнікам СІЗА сваякам Ігара Пцічкіна паведамілі, што 3 жніўня ў яго нібыта пачалося «псыхаматорнае ўзбуджэньне», з-за чаго яго мусілі «зафіксаваць мяккімі рамянямі».