New York Times: Саюзьнікі Нямеччыны ў Эўропе турбуюцца з нагоды яе пазыцыі па Ўкраіне і энэргетыцы

Пра гэта піша амэрыканская The New York Times.

У той момант, піша газэта, калі саюзьнікі Нямеччыны чакаюць ад яе упэўненасьці і лідэрства, нават яе бліжэйшыя партнэры ўслых задаюцца пытаньнем аб прыхільнасьці гэтай краіны эўрапейскай салідарнасьці.

Хаця Нямеччына доўгі час была фактычным лідэрам Эўропы, яна не сьпяшалася пастаўляць сур’ёзнае вайсковае абсталяваньне Ўкраіне. Яна таксама субсыдуе рахункі сваіх грамадзян за электраэнэргію, адначасова працуючы над зьніжэньнем столі цэн на газ, што магло б аблегчыць цяжар у бяднейшых краінах Эўрапейскага Зьвязу.

«Ці можам мы давяраць Нямеччыне?» — наўпрост спытаўся на мінулым тыдні падчас форуму ў Бэрліне міністар абароны Латвіі Артыс Пабрыкс, маючы на ўвазе NATO і рызыкі, зьвязаныя з вайной ва Украіне. «Вы кажаце: „Мы тут для вас“. Але ці ёсьць у вас палітычная воля? Мы гатовы памерці за свабоду. А вы?» — сказаў латыскі міністар.

Крытыка зыходзіць ня толькі ад краін, якія, як чакаецца, будуць настойваць на больш жорсткай лініі ў адносінах да Расеі, такіх як Польшча і краіны Балтыі, але нават ад найбліжэйшых партнэраў Нямеччыны.

«Гэта нядобра для Эўропы і для Нямеччыны, што яна ізалюе сябе», — тонка адчытаў прэзыдэнт Францыі Эмануэль Макрон свайго нямецкага калегу канцлера Олафа Шольца перад самітам Эўрапейскай рады на мінулым тыдні.

Але Шольц і яго дарадцы абураюцца такой крытыкай і не згаджаюцца зь ёй.

Яны сьцьвярджаюць, што Нямеччына зьяўляецца сілай прагматызму і трэцім па велічыні пастаўшчыком вайсковай тэхнікі ва Ўкраіну пасьля ЗША і Вялікай Брытаніі. Вольфганг Шміт, галоўны памочнік канцлера, публічна параўнаў нямецкую палітыку бясьпекі з падлеткам у сьвеце дарослых, які шукае свой шлях з добрымі намерамі.

Хоць са спазьненьнем, піша New York Times, і, здавалася б, неахвотна, Нямеччына нядаўна паставіла Ўкраіне сучасныя ўзбраеньні, такія як браняваныя зэнітныя комплексы «Гепард» і адзін сучасны мабільны зэнітна-ракетны комплекс IRIS-T, паабяцаўшы яшчэ тры сыстэмы ў будучыні.

І ў рамках сваіх намаганьняў для супрацьдзеяньня крытыцы Нямеччына, найбуйнейшая эканоміка Эўропы, правяла ў 25 кастрычніка шматнацыянальную канфэрэнцыю, каб засяродзіць увагу на дапамозе Ўкраіне аднавіцца як падчас, так і пасьля вайны, а гэта маштабная задача. Прэзыдэнт Нямеччыны Франк-Вальтэр Штайнмаер таксама наведаў Кіеў 25 кастрычніка ўпершыню з пачатку вайны. У красавіку прэзыдэнт Украіны Ўладзімір Зяленскі адклікаў яго візыт, спасылаючыся на цесныя адносіны Нямеччыны з Масквой.

Але, піша газэта, мала хто сумняваецца ў тым, што ранейшыя заявы Нямеччыны аб тым, што бясьпека ў Эўропе павінна ўключаць Расею; што Расея была надзейным пастаўшчыком таннага газу і нафты; што вайна ніколі больш не закране Эўропу; і тое, што гандаль з аўтарытарнымі рэжымамі, такімі як Расея і Кітай, ня мае геапалітычных наступстваў, шмат каго дэзарыентавалі.

Нямеччына перажывае цяпер эканамічны і псыхалягічны шок, накшталт крызіса ідэнтычнаьсці, заявіла Кляўдыя Маёр з Нямецкага інстытуту міжнародных адносін і бясьпекі.

«Страх тут — канец абяцаньням росквіту — Wohlstandsversprechen — што кожнае пакаленьне будзе жыць лепш. А цяпер усё скончана». — сказала яна.

Олаф Шольц, які раней быў асьцярожным адвакатам па працоўных спрэчках у Гамбургу, цяпер старанна спрабуе аблегчыць боль, асабліва сярод нямецкіх выбаршчыкаў, якія перажываюць цяжкую зіму высокай інфляцыі і рэзкага росту цэн на энэрганосьбіты.

Але хоць ён і прызнае, што сьвет зьмяніўся, «ён ня кажа, што мы павінны мяняцца разам зь ім», — сказаў нямецкі аналітык Ульрых Шпек. — Ён кажа, што сьвет зьмяніўся і што мы абаронім вас", — а гэта вялікая рызыка для будучыні".

У выніку, піша New York Times, умацавалася ўражаньне, што Нямеччына зь нязграбным кааліцыйным урадам, які быў абраны да расейскага ўварваньня, ня ў стане запоўніць вакуум эўрапейскага лідэрства і неахвотна далучаецца да кансэнсусу, калі ня дзейнічае ў адзіночку.

«Нямеччына цяпер не зусім камандны гулец — ёсьць адчуваньне, што яе цягнуць за сабой, — кажа Яна Пульерын, дырэктарка бэрлінскага офісу Эўрапейскай рады міжнародных адносінаў.

Нават буйная двухбаковая канфэрэнцыя паміж Францыяй і Нямеччынай, «парай», якая мае такі вялікі ўплыў у Брусэлі, была проста перанесеная з 26 кастрычніка на студзень з прычыны вострых рознагалосьсяў наконт энэргетыкі, закупак зброі, калектыўнага эўрапейскага доўгу і Ўкраіны.

Адносіны з Польшчай і краінамі Балтыі, якія маюць больш жорсткую пазыцыю адносна Ўкраіны, зьяўляюцца дастаткова варожымі. «Але мы таксама ня зьвязваемся з Італіяй або Гішпаніяй, — кажа Яна Пульерын. — Я бачу нас у Эўропе адных, адасобленых».