Загінуў Зьміцер у выніку абстрэлу пазыцыі з расейскага БМП-3. Ён адвёў аддзяленьне ва ўкрыцьцё, а сам не пасьпеў. Адзін з асколкаў трапіў у акоп, дзе быў Зьміцер. Раненьне прыйшлося на правую лапатку.
«Тэрора» досыць хутка спачатку выцягнулі ў адзін з бліжэйшых дамоў, а потым эвакуавалі. Пабрацімы кажуць, што да яго нават вярталася прытомнасьць, і ў лекараў не было сумневаў, што ён выжыве.
Зьміцер «Тэрор» Апанасовіч стаў трэцім беларускім добраахвотнікам, які загінуў у вайне ва Ўкраіне. Раней ня стала Ільлі «Літвіна» Хрэнава і Аляксея «Тура» Скоблі.
«Дзіма быў са Смаргоні, 32 гады. Любіў спорт, актыўна правесьці час, заўсёды падтрымае, дапаможа. Вялікі аптыміст. Была ў яго своеасаблівая дзёрзкасьць, калі патрабавала сытуацыя», — успамінае сябра Іван Страшкевіч.
Хлопцы пазнаёміліся ў трэнажорцы ў родным горадзе, разам займаліся рукапашным боем. Потым абодва трапілі на службу ў войска ў 38-ю дэсантную брыгаду ў Берасьці.
На трэніроўцы ў Смаргоні
«І Дзіма, і я ганарыліся тым, што служылі ў эліце. Ні кроплі не шкадавалі, што трапілі менавіта туды. Афіцэры сьмела маглі пакінуць пад кіраўніцтвам Дзімы батальён і ведалі, што будзе парадак і дысцыпліна».
Апошнія гады Зьміцер жыў у Варшаве, працаваў дальнабойшчыкам. Менавіта ў рэйсе яго засьпела навіна пра пачатак вайны. Сябра «Тэрора» Павал «Борт» у інтэрвію для сацыяльных сетак батальёну Каліноўскага кажа:
«Я патэлефанаваў Дзіму, які ў той момант быў у рэйсе ў Рызе. „Дай мне пару дзён, прыеду ў Варшаву і разам рушым ва Ўкраіну“, — сказаў ён».
Зьміцер справа
«Борт» кажа, што пазнаёміўся з Апанасовічам у 2020 годзе праз агульных сяброў, калі Зьміцер прыяжджаў у Менск на пратэсты.
«Гэта сапраўдны брацішка. Вельмі добра ведаў снайпэрскую справу, ваяр. Шмат чытаў кніг, ведаў пра гісторыю», — казаў «Борт».
Жонкі і дзяцей у Зьмітра не было. Ён не рэгістраваўся ў сацыяльных сетках. Сьветапоглядна прытрымліваўся паганства.
«Ён верыў, што воіны пасьля сьмерці трапляюць у Вальгалу. Паехаў на вайну, мабыць, таму, што абараняць слабых у нас у крыві, так нас выхоўвалі і навучалі», — кажа Іван Старашкевіч.
Зьміцер сустракае сябра на дэмбэлі
Вайна Расеі супраць Украіны
- А 5-й гадзіне раніцы 24 лютага 2022 году кіраўнік Расеі Ўладзімір Пуцін заявіў пра пачатак ваеннай апэрацыі супраць Украіны на Данбасе па просьбе груповак «ДНР» і «ЛНР». 21 лютага падчас тэлезвароту да расейцаў Пуцін назваў так званыя «ДНР» і «ЛНР» незалежнымі дзяржавамі ў межах абласьцей. 22 лютага Савет Фэдэрацыі ратыфікаваў гэтае рашэньне.
- Расейскія войскі атакавалі ў тым ліку з тэрыторыі Беларусі, выкарыстоўваючы лётнішчы, базы і дарогі. Прадстаўнікі рэжыму Лукашэнкі апраўдваюць вайну, яго праціўнікі лічаць тэрыторыю Беларусі акупаванай, многія заклікаюць да супраціву расейскім захопнікам.
- Насуперак заявам Пуціна пра атакі выключна на вайсковыя аб'екты, расейцы бамбяць школы, дзіцячыя садкі і жылыя кварталы ўкраінскіх гарадоў.
- 2 красавіка 2022 году, пасьля вызваленьня гораду Буча пад Кіевам, фотакарэспандэнты апублікавалі дзясяткі фотаздымкаў, на якіх відаць сотні нябожчыкаў, ахвяр масавых забойстваў, учыненых расейскімі войскамі. Многія пахаваныя ў стыхійных брацкіх магілах. Вялікія разбурэньні прынесла расейская акупацыя і Барадзянцы.
- З 24 лютага Расея захапіла толькі адзін абласны цэнтар — Херсон. Расейскія войскі адступілі зь яго і з правабярэжнай часткі Херсонскай вобласьці ў лістападзе 2022 году. Горад быў акупаваны расейскімі войскамі ў першыя дні вайны фактычна без баёў. Увосень 2022 году ўкраінскія войскі правялі маштабны контранаступ, у выніку якога расейскія сілы пакінулі большасьць сваіх пазыцый у Харкаўскай вобласьці.
- Нягледзячы на першапачатковыя заявы Пуціна пра тое, што акупацыя ўкраінскіх тэрыторыяў не ўваходзіць у пляны ўварваньня, 30 верасьня 2022 году была абвешчана анэксія чатырох вобласьцяў Украіны (Данецкай, Запароскай, Луганскай і Херсонскай), у тым ліку і тэрыторыяў, якія Расея не кантралявала.
- 21 верасьня 2022 году Пуцін заявіў пра мабілізацыю ў Расеі. Пасьля гэтай заявы тысячы расейцаў накіраваліся на памежныя пункты і пачалі выяжджаць у Грузію, Казахстан, Армэнію, Манголію, Фінляндыю і іншыя краіны. У самой Расеі праціўнікі вайны падпалілі некалькі вайсковых камісарыятаў.
- У 2023 годзе Лукашэнка і Пуцін заявілі пра разьмяшчэньне ў Беларусі расейскай ядзернай зброі. 13 чэрвеня Лукашэнка сказаў, што частка ядзернай зброі ўжо дастаўлена з РФ у Беларусь. 16 чэрвеня Пуцін таксама заявіў, што першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўленыя на тэрыторыю Беларусі, а астатнюю частку перамесьцяць «да канца лета або да канца году».
- 3 верасьня ўкраінскі брыгадны генэрал Аляксандар Тарнаўскі заявіў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны прарвалі першую лінію абароны на запароскім кірунку, на якую расейцы выдаткавалі больш за ўсё рэсурсаў.
- У канцы 2023 і на пачатку 2024 расейцы працягвалі масавыя абстрэлы ўкраінскіх гарадоў: Дніпры, Кіеве, Харкаве, Адэсе і іншых месцах дзясяткі людзей загінулі і атрымалі раненьні. Украінскі бок у адказ абстрэльваў расейскі Белгарад, некалькі чалавек загінулі. Узброеныя сілы дзьвюх краін рэгулярна атакуюць падкантрольныя адна адной тэрыторыі бесьпілётнікамі.
- Агулам з пачатку 2024 году ўкраінскія дроны пашкодзілі 18 расейскіх НПЗ, што прывяло да скарачэньня вытворчасьці амаль на 14%. У сакавіку былі атакаваныя такія абʼекты, як Разанскі НПЗ «Раснафты» і завод «Лукойла» ў Кстове ў Ніжагародскай вобласьці. Абодва ўваходзяць у топ-10 найбуйнейшых НПЗ Расеі і забясьпечваюць бэнзінам Маскву.
- 6 жніўня 2024 году Ўкраіна пачала апэрацыю ў Курскай вобласьці. 19 жніўня прэзыдэнт Украіны Ўладзімір Зяленскі заявіў, што пад кантролем Украіны ў ходзе апэрацыі Ўзброеных сілаў Украіны знаходзяцца 92 паселішчы Курскай вобласьці Расеі. Галоўнакамандуючы Ўзброенымі сіламі Ўкраіны Аляксандар Сырскі ўдакладніў, што такіх населеных пунктаў 82. Улады Ўкраіны заявілі пра стварэньне ваенных камэндатураў і арганізацыі перадачы «гуманітарнай дапамогі ў населеныя пункты, якія знаходзяцца пад кантролем Украіны». Экспэрты Інстытуту вывучэньня вайны, прааналізаваўшы заявы і відэаматэрыялы з геалякацыяй, выказалі меркаваньне, што Ўкраіна кантралюе ў Курскай вобласьці ня ўсю тэрыторыю ў заяўленых межах прасоўваньня.
- 16-18 жніўня ўкраінскія сілы падарвалі тры масты, якія мелі стратэгічнае значэньне для матэрыяльна-тэхнічнага забесьпячэньня групоўкі расейскіх войскаў ва Ўкраіне і вайсковай авіяцыі, якая базуецца ў Курскай вобласьці.
- Незалежная праверка інфармацыі пра ваенныя дзеяньні, якую даюць афіцыйныя асобы розных бакоў, не заўсёды магчымая.