На сайце Molamola.by пачалі зьбіраць грошы на арганізацыю менскага мітынгу-канцэрту на Дзень Волі — 102-ю гадавіну абвяшчэньня незалежнасьці Беларускай Народнай Рэспублікі.
Арганізацыйны камітэт хоча прыцягнуць 25 тысяч рублёў.
У лік арганізатараў увайшлі Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя «Грамада», Аб’яднаная грамадзянская партыя, Беларуская хрысьціянская дэмакратыя і рух «За свабоду». Летась яны ладзілі менскі мітынг-канцэрт на Дзень Волі, а тая група арганізатараў, што ладзіла ў 2018-м #БНР100, у 2019-м займалася мітынгам-канцэртам у Горадні.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Дзень Волі – 2019. Максымальна сьціслаПапярэдне мяркуецца, што сёлета мітынг-канцэрт зладзяць у Менску ў нядзелю, 22 сакавіка. Але акцыі і імпрэзы на Дзень Волі абяцаюць анансаваць і на наступныя дні, да 25 сакавіка ўключна (агучыць пляны зьбіраюцца бліжэй да сярэдзіны лютага). Таксама магчыма, што акцыі будуць ладзіцца ня толькі ў Менску, а і ў іншых гарадах Беларусі. Калі ад «менскага» краўдфандынгу застануцца лішнія грошы, іх перададуць на рэгіянальныя ініцыятывы.
Час і месца яшчэ ня вызначаныя. Як сказаў Свабодзе старшыня БСДП Ігар Барысаў, менскім уладам яшчэ месяц таму накіравалі прапановы па сьвяткаваньні Дня Волі, але пакуль не атрымалі адказу.
Пляцоўкі, якія арганізатары прасілі ў выканкаму:
- плошча Свабоды,
- парк каля Опэрнага тэатру;
- пляцоўка каля Палаца спорту.
Дзень Волі ў Менску. ФОТА мітынгу-канцэрту ў Кіеўскім сквэры
Гарадзкім уладам таксама прапанавалі прафінансаваць мітынг-канцэрт з гарадзкога бюджэту, бо іначай арганізатарам самім давядзецца плаціць мэдыкам, камунальнікам і міліцыі (летась праз гэта адбыўся канфлікт: арганізатары адмовіліся плаціць, бо казалі, што міліцыя няякасна выканала працу, невядомыя «людзі ў цывільным» выкралі з пляцоўкі двух палітыкаў).
З музыкамі вядуцца папярэднія перамовы. Бліжэйшым часам сьпіс выступоўцаў ужо абвесьцяць, а чалавек, адказны за перамовы з музыкамі, сьцьвярджае, што «падбіраецца даволі прывабная зборка». З палітыкамі і актывістамі адносна выступаў перамоваў яшчэ не вялі — Барысаў кажа, яны і так заўсёды гатовыя выступіць.
Арганізатары просяць паўдзельнічаць і грамадзкасьць — напрыклад, распрацаваць сымбаль і лягатып, як ужо рабілі ў мінулыя гады. Таксама для арганізацыі імпрэзы і працы ў сацсетках патрэбныя валянтэры.
Калі дзяржава ніяк не дапаможа, канцэрт не адменяць
Ігар Барысаў кажа, што калі дзяржава не захоча ўдзельнічаць у арганізацыі сьвяткаваньня Дня Волі і не дазволіць праводзіць акцыю ў пажаданых месцах, ад мітынгу-канцэрту ўсё роўна не адмовяцца.
Ігар Барысаў на мітынгу-канцэрце да Дня Волі, 2019 год
На думку Барысава, улады якраз таму і прынялі пастанову аб абавязковай плаце міліцыі за мітынгі, каб перашкодзіць арганізацыі такіх імпрэзаў. Ён дадае, што падчас падрыхтоўкі да мітынгу-канцэрту пытаўся ў праваахоўнікаў пра дазвол ці забарону бел-чырвона-белых сьцягоў па-за межамі пляцоўкі акцыі — адказалі, што герб «Пагоня» дазволены, бо ахоўваецца дзяржавай як гісторыка-культурная каштоўнасьць, а бел-чырвона-белы сьцяг застаецца «незарэгістраванай сымболікай».
«Ідэі БНР пра незалежную і — увага! — дэмакратычную дзяржаву зьяўляюцца канкурэнтнымі сучаснай беларускай дзяржаве, — мяркуе Ігар Барысаў. — Таму яна так хваравіта гэта ўспрымае. Хай гэтыя ідэі больш такія сымбалічныя, яны больш канкурэнтаздольныя, могуць даць людзям больш свабоды».
Мітынг-канцэрт на мінулы Дзень Волі быў самай масавай акцыяй апазыцыі за год, сабраў сумарна каля 5000 чалавек і каля 1500 чалавек адначасова, адзначае Барысаў.
22 сакавіка ў Вільні заплянавалі шэсьце на дзень сьмерці Кастуся Каліноўскага
Менскія арганізатары ведаюць, што асобна ад іх у літоўскай сталіцы на раніцу 22 сакавіка заплянавалі шэсьце ад месца згубы Кастуся Каліноўскага да могілак Росы, прымеркаванае да гадавіны скону Каліноўскага.
З гэтым можа атрымацца накладка па часе — магчыма, тыя, хто захоча прайсьці шэсьцем у Вільні, пасьпеюць толькі на заканчэньне мітынгу-канцэрту ў Менску, а то і не пасьпеюць зусім. Але менскія і віленскія актывісты спрабуюць скаардынавацца.
Пра Каліноўскага маюць згадаць і на менскай акцыі, дадае Барысаў, бо «не было б Каліноўскага — ня факт, што была б БНР».