Мінтранс спрабуе выцесьніць з рынку нерэгулярных перавозчыкаў, можа зьнікнуць бальшыня міжгародных маршрутак

Павел Якімовіч

У Беларусі створана Міжрэгіянальная асацыяцыя аўтамабільных перавозчыкаў, якая ўвайшла ў Бізнэс саюз прадпрымальнікаў і наймальнікаў імя Куняўскага. Яна будзе абараняць правы ўсіх перавозчыкаў у краіне.

Яе сябрамі могуць стаць індывідуальныя прадпрымальнікі ці юрыдычныя асобы, дыспэтчарскія службы і перавозчыкі, якія займаюцца перавозкамі пасажыраў альбо грузаў, а таксама таксоўшчыкі.

Збор дакумэнтаў на ўступленьне ў асацыяцыю пачаўся на гэтым тыдні, на 26 верасьня паступіла больш за 120 заяў, паведаміў карэспандэнту Свабоды старшыня арганізацыі Павел Якімовіч.

Савет міністраў унёс зьмены і дапаўненьні ў правілы аўтамабільных перавозак пасажыраў. Пастанова Савету міністраў ад 31 жніўня апублікаваная на партале pravo.by. Правілы прыведзеныя ў адпаведнасьць з законам «Аб аўтамабільным транспарце і аўтамабільных перавозках».

— На што разьлічвае Асацыяцыя, чаго хоча дасягнуць?

— Справа ў тым, што нерэгулярныя перавозчыкі, насамрэч сёньня стварылі годны сэрвіс, які вельмі зручны спажыўцу і ў дадзеным выпадку Мінстрансу. Трэба было як мінімум зафіксаваць тыя ўмовы, пры якіх камфортна пасажыру і ад іх выбудоўваць пляны «цывілізаванага рынку».

Мы разьлічваем на здаровы сэнс, на меркаваньне рабочай групы, якое было праігнаравана Мінтрансам. На адмену конкурсаў як мінімум да чэрвеня 2019 года. А пасьля адмены конкурсаў мы чакалі рабочай групы па новых правілах, якія з бізнэс супольнасьцю (тымі на каго менавіта яны распаўсюджвацца) не абмяркоўваліся.

У лютым падчас сустрэч з нерэгулярнымі перавозчыкамі, прадстаўнікі Мінтрансу паставілі ўльтыматум аб пераходзе ўсіх у рэгулярныя. Далей ішло пераконваньне ўсіх перавозчыкаў і працоўнай групы, што іх дзейнасьць зьяўляецца рэгулярнымі перавозкамі. А гэта ня так.

Архіўнае фота. Сустрэча маршручыкаў нерэгулярнага злучэньня ў Менску.

Прадстаўнікі Транспартнай інспэкцыі не патлумачылі, што ў людзей ёсьць выбар. Супадае толькі кропка выезду з пункту А і кропка ўезду ў пункт B. Уся астатняя частка паслугі не супадае з рэгулярнасьцю. Больш за тое, пачуўшы пазытыўныя ацэнкі ад рады прадпрымальнікаў «аб самых сьмелых рашэньнях», мы пераканалі некаторых прадпрымальнікаў паспрабаваць перайсьці ў рэгулярныя зносіны. Практычна ўсіх не задавальняюць ні сама схема збору пасажыраў, ні гнуткасьць апэратараў, вакзалаў і г. д. Усё гэта адбілася ў першую чаргу на спажыўцу.

Я лічу, што рэгулятар не мае права мяняць умовы вядзеньня бізнэсу так, каб бізнэс закрываўся, прыводзіў да скарачэньня пэрсаналу і г. д., прычым рэзка і без абмеркаваньняў. Гэта не адпавядае духу дэкрэта № 7. А мы гэтага і хочам. Таму мы за тое, каб даць якасную паслугу пасажырам і мець зразумелыя ўмовы працы на доўгія гады.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: «Нас улады не пачулі». Маршрутчыкі пра новыя правілы пасажырскіх перавозак

Што адказаў Мінтранс прыватным перавозчыкам?

— Нядаўна Мінтранс прыняў новыя правілы пасажырскіх перавозак, ці ўлічаныя там вашы патрабаваньні?

— Не, ня ўлічаныя. Правілы былі падпісаныя ў той самай рэдакцыі...

— Чаму, як вы думаеце, улады не прыслухаліся да вашых прапаноў і як гэта цяпер адаб’ецца на працы нерэгулярных, прыватных перавозчыкаў?

— Улада як раз і прыслухалася да нашых парадаў і рэкамэндацый. Рабочая група Рады па разьвіцьці прадпрымальніцтва падрыхтавала выніковую Аналітычную запіску, якая адлюстроўвае нашу думку, хаця і ня ў поўным аб’ёме.

На маё пытаньне да Мінтрансу чаму яны не ўлічылі меркаваньне Рады па разьвіцьці прадпрымальніцтва, прадстаўнік міністэрства Юры Дубіна адказаў, што гэтае меркаваньне мае толькі рэкамэндацыйны характар.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Прадпрымальніцкая рада скрытыкавала афіцыйны праект указу пра маршруткі, прапанавала свой

«Час патрабуе працаваць у рынкавых умовах»

— Як вы будзеце далей адстойваць свае патрабаваньні, ці ёсьць яшчэ шанец? На каго спадзеяцеся?

— Мы не патрабуем. Яшчэ раз паўтаруся. Час патрабуе працаваць у рынкавых умовах. Дэкрэт № 7 кажа менавіта пра гэта. Але калі ён ёсьць, то для каго тады? А шанец ёсьць заўсёды. Мы спадзяемся на сябе і на прадстаўнікоў рабочай групы, якія нас падтрымалі. Па правілах перавозак патрэбна сумесная праца, як мы і дамаўляліся.

— Ці магчымы збор подпісаў, як раяць некаторыя маршрутчыкі?

— МААП лічыць, што ў дадзеным выпадку ён не патрэбны. Закон і зьмены да закону дастатковыя для працы перавозчыкаў. Але да новых правілаў перавозкі пасажыраў у нас ёсьць многа пытаньняў, як і да апэратараў і вакзалаў. Такое адчуваньне, што Мінтранс гэта дзяржава ў дзяржаве.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: «Мінтранс і рэгулярныя маршрутчыкі хочуць заблякаваць нерэгулярных», — Раманчук

«Усе зьбіраюцца працаваць»

— Старшыня Асацыяцыі прафэсійных перавозчыкаў пасажыраў Кацярына Станкевіч заявіла ў мэдыях, што нерэгулярныя перавозчыкі рана ці позна вымруць як від. Вы згодныя з гэтым меркаваньнем?

— У законе нерэгулярныя перавозкі прапісаныя. З гэтым субʼектыўным меркаваньнем я ня згодны. Тым больш, што на сёньняшні дзень нерэгулярныя перавозчыкі маюць права паўнавартасна працаваць. Усе чальцы нашай асацыяцыі пра гэта ведаюць.

— Чаму прафэсійныя перавозчыкі чакаюць вашага выміраньня?

— Бо ня ўмеюць канкураваць.

Новыя правілы пасажырскіх перавозак уступаюць у сілу пасьля 12 кастрычніка. Ці стане пасьля гэтага немагчымай праца нерэгулярных перавозчыкаў? Што здарыцца?

— Не. Пакуль па сустрэчах ясна, што ўсе зьбіраюцца працаваць. Вельмі дрэнна, што Мінтранс нічога не тлумачыць, прымаючы зьмены ў заканадаўстве. Тут усё проста, на жаль, нерэгулярныя перавозчыкі — гэта канкурэнты. Я думаю, таму яны так і ставяцца да гэтых людзей.

А што здарыцца? Страйкаў у нерэгулярных перавозчыкаў за ўсю іх дзейнасьць ніколі не было, гэта іх хлеб, рэпутацыя, працоўныя месцы. У лютым, калі спыніліся перавозчыкі, было сказана прадстаўніком транспартнай інспэкцыі, хто паедзе — гэта незаконная прадпрымальніцкая дзейнасьць. Таму людзі і сталі да высьвятленьня сытуацыі, пакуль не зьявілася рабочая група.

Гісторыя пытаньня

23 студзеня 2018 году набыў сілу закон «Аб аўтамабільным транспарце і аўтамабільных перавозках», а 26 лютага — прэзыдэнцкі дэкрэт № 7 «Аб разьвіцьці прадпрымальніцтва», якія істотна зьмянілі сытуацыю на рынку міжгародніх маршрутак.

Аналіз працоўнай групы Рады па разьвіцьці прадпрымальніцтва паказаў, што да ўступленьня ў сілу новага заканадаўства на рынку міжгародніх перавозак працавала больш за 40 тысяч транспартных адзінак, зь іх толькі 8–10 тысяч — ад рэгулярных (у асноўным дзяржаўных) перавозчыкаў. Нерэгулярныя маршруткі рабілі ў 3–20 разоў болей рэйсаў паміж Менскам і буйнымі гарадамі, чым рэгулярныя.

Паводле новага закону, дзейнасьць прыватных міжгародніх маршрутак аднесеная да «рэгулярных пасажырскіх перавозак». Раней яны, як і таксі, лічыліся нерэгулярнымі перавозчыкамі, а значыць, ня мусілі выконваць цэлы шэраг умоваў ды патрабаваньняў.

Многія прыватныя кампаніі па перавозцы пасажыраў на маршрутных таксі прыпынілі працу. У некаторых гарадох Беларусі былі перабоі ў міжгароднім злучэньні, дзяржава пусьціла дадатковыя рэйсы.

Працоўная група прыйшла да наступных высноў:

  • Праект прынятага закону не абмяркоўваўся з прадстаўнікамі бізнэс-супольнасьці.
  • У законе захаваная мадэль рэгулярных перавозак старога ўзору, якая дзесяцігодзьдзямі даводзіла сваю нежыцьцяздольнасьць.
  • Новыя нормы закону найперш накіраваныя на больш жорсткае рэгуляваньне нерэгулярных перавозчыкаў, якія за 15–20 гадоў сфармавалі свае маршрутныя сеткі.
  • Закон «ня даў ніякіх альтэрнатываў» для працягу працы нерэгулярных перавозчыкаў.
  • Міністэрства транспарту і камунікацый спрабавала «ў „ручным“ рэжыме кіраваць працэсам» і аказалася не гатовае да рэалізацыі закону.