25 кастрычніка ў Мазырскім раённым судзе пачаўся разгляд пазову сябра незалежнага прафсаюзу Ўладзімера Ключнікава да дырэкцыі нафтаперапрацоўчага заводу аб аднаўленьні на працы.
Загад на звальненьне трубаўкладчыка 12-га цэху, старшыні цэхавага камітэту незалежнай прафсаюзнай арганізацыі Ўладзімера Ключнікава генэральны дырэктар НПЗ Анатоль Купрыянаў падпісаў 20 верасьня, а звольнілі Ўладзімера 4 кастрычніка. На тое была дакладная запіска начальніка цэху № 12 парапаветразабесьпячэньня Дзьмітрыя Корбута, акты на адмову Ўладзімера і ягонага напарніка Антона Карлашова выгрузіць з трактарнага вазка мэталялом і кавалкі рубэроіду і даць на гэты конт тлумачэньне. Падпісалі акты начальнік участка Сіўчук, майстры Андрыеўскі, Антоненка і сьлесар Раман Мяшкоў.
Выступаючы ў судзе ў якасьці сьведкі начальнік цэха Корбут заявіў:
«Узважыўшы ўсе „за“ і „супраць“, пагутарыўшы з майстрам і начальнікам участка, і паколькі гэта было неаднаразовае парушэньне працоўнай дысцыпліны — невыкананьне Ключнікавым даручанай працы, я прыняў рашэньне: хадайнічаць перад кіраўніцтвам заводу аб прыцягненьні Карлашова да дысцыплінарнай адказнасьці, а Ключнікава — аб звальненьні».
«Сыстэматычным невыкананьне працоўных абавязкаў» трубаўкладчыка, сябра незалежнага прафсаюзу Ключнікава выявілася ў тым, што год таму, будучы на працы на тэрыторыі завода, ён не паказаў ахоўніку свой пропуск і атрымаў за гэта дысцыплінарнае спагнаньне. Лічыцца за прафсаюзным актывістам і прагул, які Ўладзімер аспрэчвае ў судзе. Ён у сакавіку напісаў заяву на адгул, атрымаў на тое вусную згоду свайго непасрэднага начальніка. Але ўрэшце адгул стаўся прагулам — так гэта цэхавае начальства паднесла дырэкцыі.
Ключнікаў: «Я не падабаюся ім па нейкім іхнім парамэтрам, бо не маўчу, калі караюць беспрычынна. Таму яны й шукаюць магчымасьць хоць неяк, хоць за што-кольвечы пакараць, бо, калі па закону, то я ў сваёй працы нічога не парушаю. Таму й шукаюць зачэпкі, шукаюць сьведкаў, якія даюць патрэбныя паказаньні дзеля таго, каб звольніць з працы. І як напісаў начальнік цэху ў сваёй запісцы, „правільных высноваў я не раблю“ — па-ранейшаму суджуся, аспрэчваю несправядлівыя ў дачыненьні мяне дзеяньні».
У цэху ад незалежнага прафсаюзу Ключнікаў зьяўляецца яшчэ й грамадзкім інспэктарам па ахове працы. Ягоныя заўвагі на гэты конт таксама ня раз раздражнялі цэхавае начальства.
У судзе ў якасьці сьведкаў сёньня выступілі 9 чалавек. Напарнік Ключнікава на няшчасьці Антон Карлашоў заявіў, што Ўладзімер наагул не адмаўляўся разгружаць злашчасны вазок з мэталяломам. Сам ён — адмаўляўся, а Ключнікаў — не. Хацеў толькі перачакаць дождж.
Зранку яны з Уладзімерам наагул былі заняты фарбоўкай трубаправодаў. І калі да канца зьмены заставалася менш гадзіны, іх прагнаў моцны лівень.
Па вяртаньні ў цэх майстар Андрыеўскі і запатрабаваў разгрузіць вазок з мэталяломам, які невядома чаму не разгрузіла папярэдняя каманда.
Пакуль Уладзімер чакаў, калі сьціхне дождж, майстар перадаручыў разгрузіць вазок ужо трэцяй камандзе. І разгрузкі той было на 15 хвілінаў. А супраць Ключнікава і Карлашова склалі акт на адмову разгрузіць трактарны вазок.
Выступіўшы на судзе ў якасьці сьведкі, старшыня пярвічнай арганізацыі Незалежнага прафсаюзу Юры Швец, зьвярнуў увагу судзьдзі Загароўскай, якая разглядае справу, на яшчэ адну акалічнасьць. Адміністрацыя цэху, а таксама дырэкцыя нават не запытвала дазвол на звальненьне Ўладзімера Ключнікава, кіраўніка цэхавай прафсаюзнай арганізацыі, хаця гэтага патрабуе Тарыфнае пагадненьне паміж Незалежным прафсаюзам і канцэрнам «Белнафтахім», у склад якога ўваходзіць Мазырскі НПЗ.
Назіраў за разглядам пазову трубаўкладчыка Ключнікава да дырэкцыі нафтаперапрацоўчага заводу аб аднаўленьні на працы і мазырскі праваабаронца Ўладзімер Целяпун:
«Гэта ня першае судовае паседжаньне, калі працаўнікі гэтага цэху прад’яўляюць адміністрацыі свае прэтэнзіі. Складваецца ўражаньне, што асноўныя спагнаньні на працаўнікоў ідуць не за невыкананьні іхніх службовых абавязкаў, а вось, як і тут: не разгрузіў мэталялом, не пакасіў траву, не паказаў свой пропуск на незаконнае патрабаваньне ахоўніка. У справе Івана Шабана на звальненьне фігуруе той факт, што ён не прыбраў лісьце. Усе гэтыя другасныя працы выкарыстоўваюцца, я лічу, для ціску. Мабыць, на НПЗ цэх № 12 — адзіны такі, дзе досыць буйная арганізацыя незалежнага прафсаюзу. Таму, відаць, і ціснуць на гэты цэх. Альбо кіраўніцтва цэху наагул ня здольнае арганізаваць працу так, каб рабочыя ведалі, што ад іх тут патрабуецца, і што яны павінны абавязкова выконваць».
Разгляд пазову Ўладзіера Ключнікава да дырэкцыі НПЗ на аднаўленьне на працы будзе працягнуты 30 кастрычніка.
Выступаючы ў судзе ў якасьці сьведкі начальнік цэха Корбут заявіў:
«Узважыўшы ўсе „за“ і „супраць“, пагутарыўшы з майстрам і начальнікам участка, і паколькі гэта было неаднаразовае парушэньне працоўнай дысцыпліны — невыкананьне Ключнікавым даручанай працы, я прыняў рашэньне: хадайнічаць перад кіраўніцтвам заводу аб прыцягненьні Карлашова да дысцыплінарнай адказнасьці, а Ключнікава — аб звальненьні».
«Сыстэматычным невыкананьне працоўных абавязкаў» трубаўкладчыка, сябра незалежнага прафсаюзу Ключнікава выявілася ў тым, што год таму, будучы на працы на тэрыторыі завода, ён не паказаў ахоўніку свой пропуск і атрымаў за гэта дысцыплінарнае спагнаньне. Лічыцца за прафсаюзным актывістам і прагул, які Ўладзімер аспрэчвае ў судзе. Ён у сакавіку напісаў заяву на адгул, атрымаў на тое вусную згоду свайго непасрэднага начальніка. Але ўрэшце адгул стаўся прагулам — так гэта цэхавае начальства паднесла дырэкцыі.
У цэху ад незалежнага прафсаюзу Ключнікаў зьяўляецца яшчэ й грамадзкім інспэктарам па ахове працы. Ягоныя заўвагі на гэты конт таксама ня раз раздражнялі цэхавае начальства.
У судзе ў якасьці сьведкаў сёньня выступілі 9 чалавек. Напарнік Ключнікава на няшчасьці Антон Карлашоў заявіў, што Ўладзімер наагул не адмаўляўся разгружаць злашчасны вазок з мэталяломам. Сам ён — адмаўляўся, а Ключнікаў — не. Хацеў толькі перачакаць дождж.
Зранку яны з Уладзімерам наагул былі заняты фарбоўкай трубаправодаў. І калі да канца зьмены заставалася менш гадзіны, іх прагнаў моцны лівень.
Па вяртаньні ў цэх майстар Андрыеўскі і запатрабаваў разгрузіць вазок з мэталяломам, які невядома чаму не разгрузіла папярэдняя каманда.
Пакуль Уладзімер чакаў, калі сьціхне дождж, майстар перадаручыў разгрузіць вазок ужо трэцяй камандзе. І разгрузкі той было на 15 хвілінаў. А супраць Ключнікава і Карлашова склалі акт на адмову разгрузіць трактарны вазок.
Выступіўшы на судзе ў якасьці сьведкі, старшыня пярвічнай арганізацыі Незалежнага прафсаюзу Юры Швец, зьвярнуў увагу судзьдзі Загароўскай, якая разглядае справу, на яшчэ адну акалічнасьць. Адміністрацыя цэху, а таксама дырэкцыя нават не запытвала дазвол на звальненьне Ўладзімера Ключнікава, кіраўніка цэхавай прафсаюзнай арганізацыі, хаця гэтага патрабуе Тарыфнае пагадненьне паміж Незалежным прафсаюзам і канцэрнам «Белнафтахім», у склад якога ўваходзіць Мазырскі НПЗ.
Назіраў за разглядам пазову трубаўкладчыка Ключнікава да дырэкцыі нафтаперапрацоўчага заводу аб аднаўленьні на працы і мазырскі праваабаронца Ўладзімер Целяпун:
«Гэта ня першае судовае паседжаньне, калі працаўнікі гэтага цэху прад’яўляюць адміністрацыі свае прэтэнзіі. Складваецца ўражаньне, што асноўныя спагнаньні на працаўнікоў ідуць не за невыкананьні іхніх службовых абавязкаў, а вось, як і тут: не разгрузіў мэталялом, не пакасіў траву, не паказаў свой пропуск на незаконнае патрабаваньне ахоўніка. У справе Івана Шабана на звальненьне фігуруе той факт, што ён не прыбраў лісьце. Усе гэтыя другасныя працы выкарыстоўваюцца, я лічу, для ціску. Мабыць, на НПЗ цэх № 12 — адзіны такі, дзе досыць буйная арганізацыя незалежнага прафсаюзу. Таму, відаць, і ціснуць на гэты цэх. Альбо кіраўніцтва цэху наагул ня здольнае арганізаваць працу так, каб рабочыя ведалі, што ад іх тут патрабуецца, і што яны павінны абавязкова выконваць».
Разгляд пазову Ўладзіера Ключнікава да дырэкцыі НПЗ на аднаўленьне на працы будзе працягнуты 30 кастрычніка.