25 ліпеня пачалася ініцыяваная апазыцыяй грамадзянская кампанія, скіраваная на спыненьне фактычнай ліквідацыі спадарожнікавага тэлебачаньня ў Менску. Старшыні Менскага гарвыканкаму перадалі ліст-зварот з прапановай спыніць здыманьне спадарожнікавых антэн з фасадаў дамоў. Генэральнага пракурора просяць праверыць — ці не парушаюцца канстытуцыйныя правы грамадзянаў на свабоду інфармацыі? 14 жніўня на плошчы Бангалор зьбіраюцца правесьці адпаведны пікет.
«Для істоты патрэбная талерка з супам, талерка з бульбай. А вось для чалавека, Homo sapiens, вельмі важная яшчэ і талерка, напоўненая інфармацыяй. Тым больш інфармацыяй дакладнай і альтэрнатыўнай. Менавіта таму мы і ўздымаем гэтую тэму. Ідуць сыгналы (і іх дастаткова шмат), што ў розных раёнах Менску людзі атрымліваюць альбо разам з жыроўкамі, альбо ў асобных канвэртах прапановы, дзе ў больш мяккай, а дзе ў больш жорсткай форме — зьняць спадарожнікавыя талеркі».
Партыйныя актывісты зьвярталіся па тлумачэньне ў гарвыканкам і выканкамы некаторых раёнаў. Адказ паўсюль аднолькавы: Менск — прыгожы горад, а раскіданыя як прыйдзецца па фасадах дамоў спадарожнікавыя талеркі псуюць ягоны выгляд.
«Таму што гэтае пытаньне — пытаньне жыцьця. Сёньня такі тэхнічны ўзровень, а заўтра будзе іншы. І талеркі могуць наагул зьнікнуць праз два-тры гады, будзе іншая тэхналёгія. Сёньня гэтая зьява патрэбная людзям. І няхай яна будзе. Улады хочуць узяць усталёўваньне талерак пад сваю манаполію, свой кантроль. Напэўна, хочуць грошы з гэтага мець.
Ёсьць іншыя рэчы, якія значна больш псуюць сылюэты нашых гарадоў. Гэта, напрыклад, жылы дом на Старажоўцы, гатэль у парку Горкага. Вось гэта — сапраўды праблемы. І гэтыя аб’екты шкодзяць у тысячы разоў болей за гэтыя талеркі. У талерках я праблемы ня бачу».
«Гэтае рашэньне — адно з тых, якія дэманструюць адарванасьць уладаў і носяць абсалютна бюракратычны характар. Бо гэта тычыцца ня толькі талерак. Гэта тычыцца і кандыцыянэраў. І нават некаторых відаў рамонту ў кватэрах.
Адной пастановай улады ствараюць вялікую колькасьць правапарушальнікаў, пераводзячы грамадзянаў у шэрагі парушальнікаў. Пры гэтым не зрабіўшы нічога, каб спрасьціць працэдуру атрыманьня такіх дазволаў».
Анатоль Лябедзька
Старшыня АГП Анатоль Лябедзька так патлумачыў журналістам неабходнасьць супраціву:«Для істоты патрэбная талерка з супам, талерка з бульбай. А вось для чалавека, Homo sapiens, вельмі важная яшчэ і талерка, напоўненая інфармацыяй. Тым больш інфармацыяй дакладнай і альтэрнатыўнай. Менавіта таму мы і ўздымаем гэтую тэму. Ідуць сыгналы (і іх дастаткова шмат), што ў розных раёнах Менску людзі атрымліваюць альбо разам з жыроўкамі, альбо ў асобных канвэртах прапановы, дзе ў больш мяккай, а дзе ў больш жорсткай форме — зьняць спадарожнікавыя талеркі».
Партыйныя актывісты зьвярталіся па тлумачэньне ў гарвыканкам і выканкамы некаторых раёнаў. Адказ паўсюль аднолькавы: Менск — прыгожы горад, а раскіданыя як прыйдзецца па фасадах дамоў спадарожнікавыя талеркі псуюць ягоны выгляд.
Лявонцій Зданевіч
Архітэктар Лявонцій Зданевіч з мастацкага пункту гледжаньня ня бачыць у спадарожнікавых талерках праблемы:«Таму што гэтае пытаньне — пытаньне жыцьця. Сёньня такі тэхнічны ўзровень, а заўтра будзе іншы. І талеркі могуць наагул зьнікнуць праз два-тры гады, будзе іншая тэхналёгія. Сёньня гэтая зьява патрэбная людзям. І няхай яна будзе. Улады хочуць узяць усталёўваньне талерак пад сваю манаполію, свой кантроль. Напэўна, хочуць грошы з гэтага мець.
Ёсьць іншыя рэчы, якія значна больш псуюць сылюэты нашых гарадоў. Гэта, напрыклад, жылы дом на Старажоўцы, гатэль у парку Горкага. Вось гэта — сапраўды праблемы. І гэтыя аб’екты шкодзяць у тысячы разоў болей за гэтыя талеркі. У талерках я праблемы ня бачу».
Андрэй Бастунец
Намесьнік старшыні Беларускай асацыяцыі журналістаў Андрэй Бастунец бачыць у дзеяньнях уладаў, акрамя жаданьня абмежаваць людзей у інфармацыі, яшчэ і чарговы бюракратычны замах:«Гэтае рашэньне — адно з тых, якія дэманструюць адарванасьць уладаў і носяць абсалютна бюракратычны характар. Бо гэта тычыцца ня толькі талерак. Гэта тычыцца і кандыцыянэраў. І нават некаторых відаў рамонту ў кватэрах.
Адной пастановай улады ствараюць вялікую колькасьць правапарушальнікаў, пераводзячы грамадзянаў у шэрагі парушальнікаў. Пры гэтым не зрабіўшы нічога, каб спрасьціць працэдуру атрыманьня такіх дазволаў».