Шэрагу беларускіх прадпрыемстваў інкрымінуецца парушэньне палажэньняў амэрыканскага закону аб нераспаўсюджваньні зброі масавага зьнішчэньня
ЗША ўвялі новыя санкцыі супраць шэрагу юрыдычных і фізычных асобаў у Беларусі, Кітаі, Вэнэсуэле, Іране, Сырыі і Судане. Як паведамляе ІТАР-ТАСС, фігурантам сьпісу інкрымінуецца парушэньне палажэньняў амэрыканскага закону аб нераспаўсюджваньні зброі масавага зьнішчэньня ў дачыненьні да Ірану, Паўночнай Карэі і Сырыі.
Як паведамляе дзяржаўны дэпартамэнт ЗША, санкцыі прымяняюцца ў дачыненьні да дзьвюх арганізацыяў — кампаніі «ТМ Сэрвісыз» (TMS) і кіроўнай кампаніі хольдынгу радыёлякацыйных сыстэмаў (КБ «Радар») і іх яго даччыных кампаніяў.
Паводле інфармацыі Народная Воля, «ТМ-сэрвісыз» праходзіць як кампанія, якая займаецца навуковымі распрацоўкамі ў сфэры бясьпекі. У 2011 годзе яна ўжо зьяўлялася ў чорных сьпісах ЗША. Тады прагучала інфармацыя, што беларускі бізнэсмэн па імені Юры Чарняўскі паспрабаваў здабыць тэхналёгіі для сваёй кампаніі TM Services ў расейскай фірмы Optolink з мэтай іх наступнага продажу Ірану, паведамляе
Кіроўнай кампаніяй хольдынгу «Сыстэмы радыёлякацыі» зьяўляецца ААТ «КБ Радар». Аднак апроч яго ў хольдынг уваходзяць ААТ «Алевкурп» і ААТ «Волат».
Паводле інфармацыі газэты Народная Воля, «Волат» — гэта плятформы ваеннага прызначэньня вытворчасьці Менскага заводу колавых цягачоў. ААТ «Алевкурп» — прадпрыемства абароннага сэктару, якое спэцыялізуецца на распрацоўцы і мадэрнізацыі радыёлякацыйных сыстэмаў і сыстэмаў кіраваньня зброяй. Ці будуць распаўсюджвацца санкцыі на іх, пакуль гаворыцца.
Паводле заключэньня амэрыканскіх уладаў, дзеяньні дадзеных кампаніяў і грамадзянаў патэнцыйна былі здольныя нанесьці «матэрыяльны ўнёсак у распрацоўку зброі масавага зьнішчэньня або крылатых і балістычных ракетаў».
Ужытыя санкцыі азначаюць, што ўраду ЗША забаронена заключаць кантракты з мэтай набыцьця тавараў, паслугаў і тэхналёгіяў ва ўключаных у «чорны сьпіс» юрыдычных і фізычных асобаў, аказваць ім садзейнічаньне. Акрамя таго, дадзеныя юрыдычныя і фізычныя асобы ня могуць з гэтага часу набываць у ЗША зброю і ваенную тэхніку, паслугі па іх абслугоўваньні і іншыя тавары, продаж якіх за мяжу рэгулюецца амэрыканскімі правіламі экспартнага кантролю.
Рашэньне аб прымяненьні санкцыяў было прынята 20 сьнежня мінулага году. У сілу яно ўступіла 5 лютага. Адпаведнае распараджэньне падпісаў выканаўца абавязкаў памочніка дзяржаўнага сакратара ЗША па міжнароднай бясьпецы і нераспаўсюджваньні Сайман Лімадж. Тэрмін дзеяньня санкцыяў — два гады. Датэрмінова яны могуць быць адмененыя па рашэньні дзяржаўнага сакратара ЗША Джона Керы.
Першыя санкцыі Злучаных Штатаў і Эўрапейскага Зьвязу былі ўведзеныя ў 1998 годзе, пасьля скандалу з высяленьнем замежных амбасадараў зь іхніх рэзыдэнцыяў у «Драздах».
У адказ на дзеяньні беларускіх уладаў краіны Заходняй Эўропы і ЗША склалі сьпіс са 130 беларускіх чыноўнікаў (у тым ліку і Лукашэнкі), забараніўшы ім уезд на сваю тэрыторыю.
У 2004 годзе ЗША і Эўразьвяз увялі візавыя санкцыі супраць асобаў, якія падазраюцца ў датычнасьці да зьнікненьня апанэнтаў Лукашэнкі Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара, Анатоля Красоўскага і Дзьмітрыя Завадзкага.
Тады ў сьпіс трапілі чатыры прадстаўнікі сілавых структур: Уладзімір Навумаў, Віктар Шэйман, Юрый Сівакоў і Дзмітрый Паўлічэнка.
У сьнежні 2004 году, пасьля парлямэнцкіх выбараў і рэфэрэндуму, сьпіс папоўнілі кіраўніца ЦВК Лідзія Ярмошына і начальнік палку міліцыі спэцыяльнага прызначэньня Юрый Падабед.
У красавіку 2006 году сьпіс Эўразьвязу і ЗША быў пашыраны да 37 чалавек. У яго трапіў і Аляксандар Лукашэнка, адказны за парушэньні правоў чалавека падчас прэзыдэнцкай кампаніі 2006 году.
Да канца году «чорны сьпіс» вырас да 41 чалавека за кошт судзьдзяў і пракурораў, якія судзілі Аляксандра Казуліна.
У канцы 2008 году, пасьля пачатку лібэралізацыі і вызваленьня палітвязьняў у Беларусі, Эўразьвяз і ЗША ўпершыню прыпынілі на паўгода дзеяньне санкцыяў адносна 36 чыноўнікаў. Пазьней санкцыі да 2011 году рэгулярна аднаўляліся і адразу ж замарожваліся. Дзеяньне санкцыяў супраць Уладзімера Навумава, Віктара Шэймана, Юрыя Сівакова і Дзьмітрыя Паўлічэнкі не прыпынялася ніколі.
Эканамічныя санкцыі ЗША ўпершыню ўвялі ў чэрвені 2006 году супраць двух прадпрыемстваў канцэрну «Белнафтахім». У красавіку 2008 году гэтыя санкцыі былі распаўсюджаныя на ўсе прадпрыемствы, што ўваходзяць у ягоны склад. За два наступныя гады таваразварот паміж Беларусьсю і ЗША зьменшыўся ў чатыры разы.
Лібэралізацыя 2008 году таксама паспрыяла замарожваньню санкцыяў у дачыненьні да двух беларускіх прадпрыемстваў канцэрну «Белнафтахім» — ААТ «Лякафарба» і «Полацак-Шкловалакно» да канца траўня 2011 году. Усе астатнія санкцыі ЗША, уведзеныя ў дачыненьні да канцэрну «Белнафтахім», заставаліся ў сіле з-за адсутнасьці прагрэсу ў пытаньнях правоў чалавека і з-за няспынных абмежаваньняў асноўных свабодаў у краіне.
У жніўні 2010 году Міністэрства фінансаў ЗША ўвяло санкцыі супраць двух беларускіх банкаў, якія маюць іранскі капітал, — ЗАТ «Онэрбанк» і «Банк гандлёвы капітал» (кароткая назва — «ГК Банк»). Санкцыі былі ўхваленыя ў сувязі з іранскай ядзернай праграмай.
Пасьля выбараў 19 сьнежня 2010 году і разгону Плошчы, у студзені 2011 году Эўразьвяз аднавіў прыпыненыя ў 2008 годзе візавыя санкцыі ў дачыненьні да беларускіх функцыянэраў і дадаў у чорны сьпіс новых асоб. Санкцыі закранулі 158 прадстаўнікоў рэжыму ўлучна з прэзыдэнтам Лукашэнкам і двума ягонымі сынамі. Замарожаныя таксама банкаўскія актывы гэтых асобаў.
У рашэньні Рады Эўразьвязу зазначалася: «Гэтыя абмежаваньні і сьпіс ахопленых імі асобаў будуць адкрытыя і ўвесь час будуць пераглядацца. Рада ЭЗ падкрэсьлівае, што ў гэтым сэнсе ключавое значэньне будзе мець тое, ці будуць вызваленыя і ўсе, хто затрыманы з палітычных прычынаў, і ці будуць зь іх зьнятыя ўсе абвінавачаньні».
31 студзеня 2011 году Злучаныя Штаты ўсьлед за аналягічным крокам Эўразьвязу таксама ўвялі свае санкцыі супраць Беларусі ў зьвязку з разгонам акцыяў пратэсту пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 19 сьнежня 2010 году. Амэрыканскія санкцыі прадугледжвалі пашырэньне колькасьці беларускіх урадоўцаў, на якіх распаўсюджваюцца візавыя і фінансавыя абмежаваньні, і аднаўленьне мараторыю на дзелавое супрацоўніцтва зь дзьвюма філіямі канцэрну «Белнафтахім».
11 лютага 2011 году набылі моц эканамічныя санкцыі Злучаных Штатаў Амэрыкі ў дачыненьні да беларускіх прадпрыемстваў ААТ «Лідзкая лякафарба» і ААТ «Полацак-Шкловалакно».
У траўні 2011 году Рада Эўрапейскага Зьвязу ўхваліла пашырэньне санкцыяў супраць беларускіх уладаў. Колькасьць неўязных у Эўразьвяз службоўцаў рэжыму Лукашэнкі вырасла на 13 і дасягнула 189.
У сакавіку 2011 году ЗША ўвялі санкцыі супраць беларускага дзяржаўнага канцэрну «Беларуснафта» — за яго дзейнасьць у Іране.
У жніўні таго ж году Міністэрства фінансаў ЗША выдалі загад аб увядзеньні эканамічных санкцыяў супраць 4 беларускіх прадпрыемстваў — «Белшына», «Гродна-Азот», «Гродна-Хімвалакно» і «Нафтан». Грамадзянам ЗША былі забароненыя любыя камэрцыйныя зьдзелкі з гэтымі прадпрыемствамі, а любыя актывы гэтых прадпрыемстваў у ЗША, калі яны існуюць, замарожваліся.
Офіс прэсавага сакратара Дзяржаўнага дэпартамэнту ЗША тады выступіў з камэнтаром пра новыя эканамічныя санкцыі Вашынгтону супраць афіцыйнага Менску: «Мы працягваем заклікаць урад Беларусі да неадкладнага і безумоўнага вызваленьня ўсіх палітычных зьняволеных. Санкцыі ЗША не накіраваныя супраць беларускага народу. Узмацненьне падтрымкі народу Беларусі ў дзейнасьці, накіраванай на пабудову сучаснага, дэмакратычнага і квітучага грамадзтва, заўсёды было неад’емным кампанэнтам палітыкі ЗША».
У траўні 2011 году ЗША ўвялі эканамічныя санкцыі супраць кампаніяў «Белтэхэкспарт» і «БелОМА».
У чэрвені 2011 году да эканамічных санкцыяў перайшоў і Эўразьвяз.
20 чэрвеня Рада Эўразьвязу ўхваліла новыя абмежавальныя захады супраць Аляксандра Лукашэнкі і ягонага атачэньня. Пад эканамічныя санкцыі трапілі тры фірмы, якія кантралюе бізнэсовец Уладзімер Пефціеў: кампанія «Белтэхэкспарт», што займаецца продажам зброі, апэратар лятарэй «Спорт-пары» і прыватнае ўнітарнае прадпрыемства «БТ Тэлекамунікацыі». Апрача таго, быў зацьверджаны сьпіс забароненых на продаж у Беларусь тавараў, якія могуць выкарыстоўвацца для ўнутраных рэпрэсіяў — узбраеньні, паліцэйская амуніцыя, спэцмашыны, выбухоўка, прыборы начнога бачаньня і іншае.
23 сакавіка санкцыі Эўразьвязу пашырыліся, ахапіўшы яшчэ 29 кампаній, якія належаць алігархам Уладзімеру Пефціеву, Анатолю Тарнаўскаму і Юрыю Чыжу, і 12 асобаў — судзьдзяў, пракурораў, бізнэсоўцаў, якія, паводле ЭЗ, адказныя за парушэньні правоў чалавека і рэпрэсіі супраць апазыцыі і грамадзянскай супольнасьці, а таксама падтрымліваюць уладу Лукашэнкі або зьяўляюцца яе бэнэфіцыярамі.
У высновах Рады ў справе Беларусі ад 23 сакавіка гаварылася: «Дзеля таго што палітычныя зьняволеныя дагэтуль ня вызваленыя і не рэабілітаваныя, і на фоне далейшага пагаршэньня сытуацыі, Рада вырашыла вызначыць дадатковы сьпіс асобаў, адказных за сур’ёзныя парушэньні правоў чалавека і за рэпрэсіі супраць грамадзянскай супольнасьці і дэмакратычнай апазыцыі, да якіх будуць ужытыя візавыя абмежаваньні і замарожваньне ўкладаў. Рада таксама вырашыла ўключыць у сьпіс бізнэсоўцаў і кампаніі, якія маюць прыбытак дзякуючы рэжыму або падтрымліваюць яго. Было дамоўлена, што сьпіс будзе пашырацца на наступных паседжаньнях Рады, пакуль у Беларусі ня будуць вызваленыя ўсе палітзьняволеныя. Сьпіс асобаў і фірмаў, да якіх ужываюцца абмежавальныя захады Эўразьвязу, застаецца адкрыты і будзе ўвесь час пераглядацца».
На сёньня эўрапейскія санкцыі дзейнічаюць супраць 32 кампаніяў, якія належаць набліжаным да Аляксандра Лукашэнкі бізнэсоўцам Юрыю Чыжу, Уладзімеру Пефціеву і Анатолю Тарнаўскаму, і 227 асоб (на чале з Лукашэнкам), якім забаронена выдаваць эўрапейскія візы і чые актывы на тэрыторыі Эўразьвяўзу павіны быць замарожаныя.
Пэрсанальныя візавыя і маёмасныя санкцыі ЗША супраць прадстаўнікоў беларускіх уладаў дзейнічаюць з 16 чэрвеня 2006 году, тады пад іх падпалі 10 чалавек на чале з Аляксандрам Лукашэнкам. Гэты сьпіс пашыраўся паралельна з эўрапейскім сьпісам.
Як паведамляе дзяржаўны дэпартамэнт ЗША, санкцыі прымяняюцца ў дачыненьні да дзьвюх арганізацыяў — кампаніі «ТМ Сэрвісыз» (TMS) і кіроўнай кампаніі хольдынгу радыёлякацыйных сыстэмаў (КБ «Радар») і іх яго даччыных кампаніяў.
Паводле інфармацыі Народная Воля, «ТМ-сэрвісыз» праходзіць як кампанія, якая займаецца навуковымі распрацоўкамі ў сфэры бясьпекі. У 2011 годзе яна ўжо зьяўлялася ў чорных сьпісах ЗША. Тады прагучала інфармацыя, што беларускі бізнэсмэн па імені Юры Чарняўскі паспрабаваў здабыць тэхналёгіі для сваёй кампаніі TM Services ў расейскай фірмы Optolink з мэтай іх наступнага продажу Ірану, паведамляе
Кіроўнай кампаніяй хольдынгу «Сыстэмы радыёлякацыі» зьяўляецца ААТ «КБ Радар». Аднак апроч яго ў хольдынг уваходзяць ААТ «Алевкурп» і ААТ «Волат».
Паводле інфармацыі газэты Народная Воля, «Волат» — гэта плятформы ваеннага прызначэньня вытворчасьці Менскага заводу колавых цягачоў. ААТ «Алевкурп» — прадпрыемства абароннага сэктару, якое спэцыялізуецца на распрацоўцы і мадэрнізацыі радыёлякацыйных сыстэмаў і сыстэмаў кіраваньня зброяй. Ці будуць распаўсюджвацца санкцыі на іх, пакуль гаворыцца.
Сусьветная мапа санкцыяў Ураду ЗША, 2010 год
Разам зь беларускімі кампаніямі ў «чорны сьпіс» унесеныя 5 фізычных і юрыдычных асобаў з КНР; тры з Ірану: дзьве — з Судану, Дзяржаўная ваенна-прамысловая кампанія Вэнэсуэлы; Бюро забесьпячэньня арміі Сырыі. Як і ў выпадку зь Беларусьсю, санкцыі распаўсюджваюцца і на іх даччыныя арганізацыі.Паводле заключэньня амэрыканскіх уладаў, дзеяньні дадзеных кампаніяў і грамадзянаў патэнцыйна былі здольныя нанесьці «матэрыяльны ўнёсак у распрацоўку зброі масавага зьнішчэньня або крылатых і балістычных ракетаў».
Ужытыя санкцыі азначаюць, што ўраду ЗША забаронена заключаць кантракты з мэтай набыцьця тавараў, паслугаў і тэхналёгіяў ва ўключаных у «чорны сьпіс» юрыдычных і фізычных асобаў, аказваць ім садзейнічаньне. Акрамя таго, дадзеныя юрыдычныя і фізычныя асобы ня могуць з гэтага часу набываць у ЗША зброю і ваенную тэхніку, паслугі па іх абслугоўваньні і іншыя тавары, продаж якіх за мяжу рэгулюецца амэрыканскімі правіламі экспартнага кантролю.
Рашэньне аб прымяненьні санкцыяў было прынята 20 сьнежня мінулага году. У сілу яно ўступіла 5 лютага. Адпаведнае распараджэньне падпісаў выканаўца абавязкаў памочніка дзяржаўнага сакратара ЗША па міжнароднай бясьпецы і нераспаўсюджваньні Сайман Лімадж. Тэрмін дзеяньня санкцыяў — два гады. Датэрмінова яны могуць быць адмененыя па рашэньні дзяржаўнага сакратара ЗША Джона Керы.
Гісторыя санкцыяў Эўразьвязу і ЗША
Першыя санкцыі Злучаных Штатаў і Эўрапейскага Зьвязу былі ўведзеныя ў 1998 годзе, пасьля скандалу з высяленьнем замежных амбасадараў зь іхніх рэзыдэнцыяў у «Драздах».
У адказ на дзеяньні беларускіх уладаў краіны Заходняй Эўропы і ЗША склалі сьпіс са 130 беларускіх чыноўнікаў (у тым ліку і Лукашэнкі), забараніўшы ім уезд на сваю тэрыторыю.
У 2004 годзе ЗША і Эўразьвяз увялі візавыя санкцыі супраць асобаў, якія падазраюцца ў датычнасьці да зьнікненьня апанэнтаў Лукашэнкі Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара, Анатоля Красоўскага і Дзьмітрыя Завадзкага.
Тады ў сьпіс трапілі чатыры прадстаўнікі сілавых структур: Уладзімір Навумаў, Віктар Шэйман, Юрый Сівакоў і Дзмітрый Паўлічэнка.
У сьнежні 2004 году, пасьля парлямэнцкіх выбараў і рэфэрэндуму, сьпіс папоўнілі кіраўніца ЦВК Лідзія Ярмошына і начальнік палку міліцыі спэцыяльнага прызначэньня Юрый Падабед.
У красавіку 2006 году сьпіс Эўразьвязу і ЗША быў пашыраны да 37 чалавек. У яго трапіў і Аляксандар Лукашэнка, адказны за парушэньні правоў чалавека падчас прэзыдэнцкай кампаніі 2006 году.
Да канца году «чорны сьпіс» вырас да 41 чалавека за кошт судзьдзяў і пракурораў, якія судзілі Аляксандра Казуліна.
У канцы 2008 году, пасьля пачатку лібэралізацыі і вызваленьня палітвязьняў у Беларусі, Эўразьвяз і ЗША ўпершыню прыпынілі на паўгода дзеяньне санкцыяў адносна 36 чыноўнікаў. Пазьней санкцыі да 2011 году рэгулярна аднаўляліся і адразу ж замарожваліся. Дзеяньне санкцыяў супраць Уладзімера Навумава, Віктара Шэймана, Юрыя Сівакова і Дзьмітрыя Паўлічэнкі не прыпынялася ніколі.
Эканамічныя санкцыі ЗША ўпершыню ўвялі ў чэрвені 2006 году супраць двух прадпрыемстваў канцэрну «Белнафтахім». У красавіку 2008 году гэтыя санкцыі былі распаўсюджаныя на ўсе прадпрыемствы, што ўваходзяць у ягоны склад. За два наступныя гады таваразварот паміж Беларусьсю і ЗША зьменшыўся ў чатыры разы.
Лібэралізацыя 2008 году таксама паспрыяла замарожваньню санкцыяў у дачыненьні да двух беларускіх прадпрыемстваў канцэрну «Белнафтахім» — ААТ «Лякафарба» і «Полацак-Шкловалакно» да канца траўня 2011 году. Усе астатнія санкцыі ЗША, уведзеныя ў дачыненьні да канцэрну «Белнафтахім», заставаліся ў сіле з-за адсутнасьці прагрэсу ў пытаньнях правоў чалавека і з-за няспынных абмежаваньняў асноўных свабодаў у краіне.
У жніўні 2010 году Міністэрства фінансаў ЗША ўвяло санкцыі супраць двух беларускіх банкаў, якія маюць іранскі капітал, — ЗАТ «Онэрбанк» і «Банк гандлёвы капітал» (кароткая назва — «ГК Банк»). Санкцыі былі ўхваленыя ў сувязі з іранскай ядзернай праграмай.
Пасьля выбараў 19 сьнежня 2010 году і разгону Плошчы, у студзені 2011 году Эўразьвяз аднавіў прыпыненыя ў 2008 годзе візавыя санкцыі ў дачыненьні да беларускіх функцыянэраў і дадаў у чорны сьпіс новых асоб. Санкцыі закранулі 158 прадстаўнікоў рэжыму ўлучна з прэзыдэнтам Лукашэнкам і двума ягонымі сынамі. Замарожаныя таксама банкаўскія актывы гэтых асобаў.
У рашэньні Рады Эўразьвязу зазначалася: «Гэтыя абмежаваньні і сьпіс ахопленых імі асобаў будуць адкрытыя і ўвесь час будуць пераглядацца. Рада ЭЗ падкрэсьлівае, што ў гэтым сэнсе ключавое значэньне будзе мець тое, ці будуць вызваленыя і ўсе, хто затрыманы з палітычных прычынаў, і ці будуць зь іх зьнятыя ўсе абвінавачаньні».
31 студзеня 2011 году Злучаныя Штаты ўсьлед за аналягічным крокам Эўразьвязу таксама ўвялі свае санкцыі супраць Беларусі ў зьвязку з разгонам акцыяў пратэсту пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 19 сьнежня 2010 году. Амэрыканскія санкцыі прадугледжвалі пашырэньне колькасьці беларускіх урадоўцаў, на якіх распаўсюджваюцца візавыя і фінансавыя абмежаваньні, і аднаўленьне мараторыю на дзелавое супрацоўніцтва зь дзьвюма філіямі канцэрну «Белнафтахім».
11 лютага 2011 году набылі моц эканамічныя санкцыі Злучаных Штатаў Амэрыкі ў дачыненьні да беларускіх прадпрыемстваў ААТ «Лідзкая лякафарба» і ААТ «Полацак-Шкловалакно».
У траўні 2011 году Рада Эўрапейскага Зьвязу ўхваліла пашырэньне санкцыяў супраць беларускіх уладаў. Колькасьць неўязных у Эўразьвяз службоўцаў рэжыму Лукашэнкі вырасла на 13 і дасягнула 189.
У сакавіку 2011 году ЗША ўвялі санкцыі супраць беларускага дзяржаўнага канцэрну «Беларуснафта» — за яго дзейнасьць у Іране.
У жніўні таго ж году Міністэрства фінансаў ЗША выдалі загад аб увядзеньні эканамічных санкцыяў супраць 4 беларускіх прадпрыемстваў — «Белшына», «Гродна-Азот», «Гродна-Хімвалакно» і «Нафтан». Грамадзянам ЗША былі забароненыя любыя камэрцыйныя зьдзелкі з гэтымі прадпрыемствамі, а любыя актывы гэтых прадпрыемстваў у ЗША, калі яны існуюць, замарожваліся.
Офіс прэсавага сакратара Дзяржаўнага дэпартамэнту ЗША тады выступіў з камэнтаром пра новыя эканамічныя санкцыі Вашынгтону супраць афіцыйнага Менску: «Мы працягваем заклікаць урад Беларусі да неадкладнага і безумоўнага вызваленьня ўсіх палітычных зьняволеных. Санкцыі ЗША не накіраваныя супраць беларускага народу. Узмацненьне падтрымкі народу Беларусі ў дзейнасьці, накіраванай на пабудову сучаснага, дэмакратычнага і квітучага грамадзтва, заўсёды было неад’емным кампанэнтам палітыкі ЗША».
У траўні 2011 году ЗША ўвялі эканамічныя санкцыі супраць кампаніяў «Белтэхэкспарт» і «БелОМА».
У чэрвені 2011 году да эканамічных санкцыяў перайшоў і Эўразьвяз.
20 чэрвеня Рада Эўразьвязу ўхваліла новыя абмежавальныя захады супраць Аляксандра Лукашэнкі і ягонага атачэньня. Пад эканамічныя санкцыі трапілі тры фірмы, якія кантралюе бізнэсовец Уладзімер Пефціеў: кампанія «Белтэхэкспарт», што займаецца продажам зброі, апэратар лятарэй «Спорт-пары» і прыватнае ўнітарнае прадпрыемства «БТ Тэлекамунікацыі». Апрача таго, быў зацьверджаны сьпіс забароненых на продаж у Беларусь тавараў, якія могуць выкарыстоўвацца для ўнутраных рэпрэсіяў — узбраеньні, паліцэйская амуніцыя, спэцмашыны, выбухоўка, прыборы начнога бачаньня і іншае.
23 сакавіка санкцыі Эўразьвязу пашырыліся, ахапіўшы яшчэ 29 кампаній, якія належаць алігархам Уладзімеру Пефціеву, Анатолю Тарнаўскаму і Юрыю Чыжу, і 12 асобаў — судзьдзяў, пракурораў, бізнэсоўцаў, якія, паводле ЭЗ, адказныя за парушэньні правоў чалавека і рэпрэсіі супраць апазыцыі і грамадзянскай супольнасьці, а таксама падтрымліваюць уладу Лукашэнкі або зьяўляюцца яе бэнэфіцыярамі.
У высновах Рады ў справе Беларусі ад 23 сакавіка гаварылася: «Дзеля таго што палітычныя зьняволеныя дагэтуль ня вызваленыя і не рэабілітаваныя, і на фоне далейшага пагаршэньня сытуацыі, Рада вырашыла вызначыць дадатковы сьпіс асобаў, адказных за сур’ёзныя парушэньні правоў чалавека і за рэпрэсіі супраць грамадзянскай супольнасьці і дэмакратычнай апазыцыі, да якіх будуць ужытыя візавыя абмежаваньні і замарожваньне ўкладаў. Рада таксама вырашыла ўключыць у сьпіс бізнэсоўцаў і кампаніі, якія маюць прыбытак дзякуючы рэжыму або падтрымліваюць яго. Было дамоўлена, што сьпіс будзе пашырацца на наступных паседжаньнях Рады, пакуль у Беларусі ня будуць вызваленыя ўсе палітзьняволеныя. Сьпіс асобаў і фірмаў, да якіх ужываюцца абмежавальныя захады Эўразьвязу, застаецца адкрыты і будзе ўвесь час пераглядацца».
На сёньня эўрапейскія санкцыі дзейнічаюць супраць 32 кампаніяў, якія належаць набліжаным да Аляксандра Лукашэнкі бізнэсоўцам Юрыю Чыжу, Уладзімеру Пефціеву і Анатолю Тарнаўскаму, і 227 асоб (на чале з Лукашэнкам), якім забаронена выдаваць эўрапейскія візы і чые актывы на тэрыторыі Эўразьвяўзу павіны быць замарожаныя.
Пэрсанальныя візавыя і маёмасныя санкцыі ЗША супраць прадстаўнікоў беларускіх уладаў дзейнічаюць з 16 чэрвеня 2006 году, тады пад іх падпалі 10 чалавек на чале з Аляксандрам Лукашэнкам. Гэты сьпіс пашыраўся паралельна з эўрапейскім сьпісам.