Сураў: Душа народа захавалася, бо мы не пасьпявалі за цывілізацыяй

Your browser doesn’t support HTML5

Алесь Сураў нарадзіўся ў 1960 годзе ў Бярозе.

Скончыў Менскае мастацкае вучылішча імя Глебава.

З 1987 г. жыве ў Горадні.

За гэты час правёў некалькі дзесяткаў пэрсанальных выставаў у Беларусі, Нямеччыне, Літве i ў Велікабрытаніі.

Удзельнічаў у шматлікіх творчых праэктах у Беларусі і за яе межамі. Штогод удзельнічае ў мастацкіх плэнэрах у Польшчы.

З 1995 па 1999 гг. быў галоўным мастаком тэатра лялек у Горадні.

У 1990 — х гг. Алесь Сураў апублікаваў у незалежных гарадзенскіх і менскіх выданьнях некалькі дзесяткаў карыкатураў, дзе галоўным аб’ектам жартаў быў Аляксандр Лукашэнка.

Зяўляецца мастаком-пастаноўшчыкам у Гарадзенскім драматычным тэатры.

У 1998 быў прызнаны лепшым сцэнографам Беларусі.

Сябра саюза тэатральных дзеячаў Беларусі з 1995 г.

Працуе ў галіне жывапісу, дызайна, карыкатуры, інсталяцыі, ілюстрацыі

Архіў праекту


Анемпадыстаў: Нам не хапае здаровай штодзённай любові да свайго

Коўшар: Гідка глядзець на непрыгожае

Вячаслаў Паўлавец стварыў «Акварэалізм»

Ігар Корзун: Магу 20 хвілінаў разглядаць штрых на слупе

Рымашэўскі: Закахаўся ў прымітыў

Алена Адамчык: Беларускі для мяне на першым месцы

Скрыпнічэнка: Ніколі з уладамі ня быў у блізкім кантакце

Цыркуноў: Мастацтва ня мераюць кіляграмамі і кілямэтрамі

Канстанцін Селіханаў пра мэмарыял «Рака памяці»

Мацур: Каліграфія — іншая якасьць жыцьця і чалавека

Трубачова: «У папсовым праекце няма папсовых выканаўцаў»

Лянкевіч: У нас няма гісторыі, ёсьць толькі вайна

Руслан Вашкевіч пра «Радыюс нуля»: нам дазволілі шмат

Ляшкевіч: У бальшавікоў таксама не было доступу да тэлебачаньня

Тодар Копша — першы авангардыст у Беларусі

Сілівончык: У беларускага мастацтва з каханьнем і сэксуальнасьцю ўсё добра

Зоя Луцэвіч: Ня можаш паказаць усё, што хочаш, бо ёсьць цэнзура

Міхаіл Тумеля: Зрабіў бы «залаты» DVD беларускай анімацыі

Міхаіл Гулін: «Раблю ўсё сам, без палітычнага патасу»

Сяргей Шабохін: Спрабуем выпрацаваць грамадзянскую адказнасьць у дзеячаў культуры

Слабодчыкава: «Да жанчыны ставяцца як да цела»

Парфянок: Фатаграфія моцна зьвязаная з працэсам ідэнтыфікацыі нацыі