Ганна Паліткоўская была забітая ўдзень 7 кастрычніка 2006 году, у пад'езьдзе дома, дзе жыла. І ў той самы дзень прадстаўнікі праваахоўных органаў заявілі, што зьвязваюць гэтае забойства з прафэсійнай дзейнасьцю журналісткі.
Сьледзтва працягвалася амаль год, калі на старонкі газэт трапілі прозьвішчы 11 затрыманых у сувязі са справай аб забойстве Ганны Паліткоўскай. Зрэшты, з гэтых 11-ці толькі чацьвёра апынуліся ў судзе і пасьля былі апраўданыя прысяжнымі аднагалосна. Аб прагрэсе ў расьсьледаваньні забойства Ганны Паліткоўскай сталі казаць у траўні сёлета, адразу пасьля арышту Рустама Махмудава, якога сьледзтва называе непасрэдным выканаўцам. А ў канцы лета адбыўся яшчэ адзін гучны арышт: у ізалятар быў зьмешчаны падпалкоўнік міліцыі Дзьмітры Паўлючэнкаў. Раней ён праходзіў па справе як ключавы сьведка абвінавачаньня, а цяпер яго называюць арганізатарам забойства Ганны Паліткоўскай. На думку адваката Ганны Ставіцкай, якая прадстаўляе інтарэсы сям'і Ганны Паліткоўскай, праваахоўныя органы і расейскія ўлады ня надта шчыравалі ў раскрыцьці гэтага злачынства:
- Калі б улады рабілі ўсё, што магчыма, для пошуку забойцаў Ганны Паліткоўскай, то за пяць гадоў, я думаю, гэта зрабіць было б можна. І ўсе асобы, якія маюць дачыненьне да справы, былі б на лаве падсудных. На дадзены момант сьледзтва лічыць, што знойдзены практычна ўсе ўдзельнікі гэтага злачынства, пачынаючы ад выканаўцы, заканчваючы тым чалавекам, які браў заказ на забойства, аднак так і застаецца невядомым заказчык. Калі быць аб'ектыўным, то можна сказаць, што сьледзтва дасягнула пэўных посьпехаў, але калі б сьледзтва прыслухоўвалася ня толькі да сваёй думкі, але і да думкі, у прыватнасьці, боку пацярпелых, то, магчыма, гэтыя затрыманьні адбыліся б на больш раньніх этапах расьсьледаваньня.
Ганна Ставіцкая адзначыла, што шмат у чым справа зрушылася зь мёртвай кропкі дзякуючы журналістам "Новай газэты", якія на працягу некалькіх гадоў вялі ўласнае расьсьледаваньне абставінаў забойства Ганны Паліткоўскай і дзяліліся здабытымі зьвесткамі з членамі сьледчай брыгады. Шэф-рэдактар "Новой газеты" Сяргей Сакалоў не выключае, што новы судовы разбор па справе аб забойстве Ганны Паліткоўскай можа пачацца ўжо сёлета:
- Сьледзтва магло быць больш эфэктыўным, калі б не прыўнесеныя звонку элемэнты: сварка паміж двума ведамствамі - Генпракуратурай і Сьледчым камітэтам. Або выступы лідэраў дзяржавы са сваімі публічнымі вэрсіямі, якія сьледзтва вымушана было адпрацоўваць. Калі б не было гэтак карумпаванай улады, праваахоўнай сыстэмы, якая прадавала за грошы ўсю інфармацыю, якая трапляла ў "дзяжурную частку". Усе гэтыя прыўнесеныя абставіны сьледзтву заміналі. Да таго ж само па сабе злачынства складанае, хоць бы таму, што на лаве падсудных, думаю, ужо ў наступным годзе апынуцца вельмі сур'ёзныя людзі, якія мелі дачыненьне да сакрэтных падразьдзяленьняў ГУУС і былі на сувязі з агентурай Фэдэральнай службы бясьпекі, - лічыць Сяргей Сакалоў .
Зрэшты, калі цяпер зьявілася пэўная яснасьць адносна асобаў, якія арганізавалі і ўчынілі забойства Ганны Паліткоўскай ў 2006 годзе, то ніякай пэўнасьці з тым, хто выступіў заказчыкам злачынства, няма. Прыводзіліся самыя разнастайныя вэрсіі, іх выказвала, у тым ліку, і кіраўніцтва Расеі, але, на думку Ільлі, сына Ганны Паліткоўскай, ніводная з агучаных вэрсій аб заказчыку не наблізілася да праўды:
- Я не хачу сказаць, што нехта супрацьдзейнічае расьсьледаваньню, але шмат якія дзеяньні істотна запазьніліся. У першую чаргу, арышт аднаго з асноўных арганізатараў - Паўлючэнкава, і магчымага кілера Махмудава. Наконт заказчыка няма нічога, акрамя здагадак.
Адвакат Ганна Ставіцкая перакананая: калі чалавек, які замовіў забойства Ганны Паліткоўскай, мае непасрэднае дачыненьне да расейскай улады, то яго прозьвішча так і ня будзе названае:
- Калі да забойства Ганны Паліткоўскай датычны прадстаўнік улады, то, хутчэй за ўсё, мы ніколі не даведаемся яго імя.
Ганна Паліткоўская была вядомая сваімі публікацыямі на тэму Чачні і Паўночнага Каўказу. Апошні апублікаваны пры яе жыцьці артыкул - "Карная змова" - была прысьвечана складу і дзейнасьці чачэнскіх атрадаў, якія ваююць на баку фэдэральных сіл. Для многіх, пра каго пісала і каму дапамагала Ганна Паліткоўская, яна была ня столькі журналісткай, колькі праваабаронцам. Член праўленьня Міжнароднага гісторыка-асьветніцкага праваабарончага і дабрачыннага таварыства "Мэмарыял" Аляксандар Чаркасаў нагадвае:
- Другая чачэнская вайна, узброены канфлікт на Паўночным Каўказе, які пачаўся ў 1999 годзе і працягваецца да гэтага часу, выклікаюць у памяці публікацыі, імя Ганны Паліткоўскай. Няма іншага журналіста з такім стылем, з такім уменьнем зьвяртаць увагу чытача на страшныя і трагічныя падзеі. Хаця многія тэмы, якія вяла Ганна Паліткоўская, працягнулі журналісты, яе калегі. Наташа Эстэмірава пасля сьмерці Паліткоўскай пачала друкавацца ў "Новай", каб часткова кампэнсаваць гэтую страту, але Наташу забілі два гады таму. Зеўра пустэчы ..., - падкрэсьліў Аляксандр Чаркасаў.
У цяперашні час тэрмін сьледзтва па справе аб забойстве Ганны Паліткоўскай падоўжаны да 7 сьнежня. У рэдакцыі "Новой газеты" сьцьвярджаюць, што зьвесткі, якія дапамаглі кілеру зьдзейсьніць забойства журналісткі і пакінуць месца злачынства, для яго пастаўлялі дзейныя на той момант супрацоўнікі міліцыі, падначаленыя арыштаванага нядаўна былога падпалкоўніка міліцыі Дзьмітрыя Паўлючэнкава.
Сьледзтва працягвалася амаль год, калі на старонкі газэт трапілі прозьвішчы 11 затрыманых у сувязі са справай аб забойстве Ганны Паліткоўскай. Зрэшты, з гэтых 11-ці толькі чацьвёра апынуліся ў судзе і пасьля былі апраўданыя прысяжнымі аднагалосна. Аб прагрэсе ў расьсьледаваньні забойства Ганны Паліткоўскай сталі казаць у траўні сёлета, адразу пасьля арышту Рустама Махмудава, якога сьледзтва называе непасрэдным выканаўцам. А ў канцы лета адбыўся яшчэ адзін гучны арышт: у ізалятар быў зьмешчаны падпалкоўнік міліцыі Дзьмітры Паўлючэнкаў. Раней ён праходзіў па справе як ключавы сьведка абвінавачаньня, а цяпер яго называюць арганізатарам забойства Ганны Паліткоўскай. На думку адваката Ганны Ставіцкай, якая прадстаўляе інтарэсы сям'і Ганны Паліткоўскай, праваахоўныя органы і расейскія ўлады ня надта шчыравалі ў раскрыцьці гэтага злачынства:
- Калі б улады рабілі ўсё, што магчыма, для пошуку забойцаў Ганны Паліткоўскай, то за пяць гадоў, я думаю, гэта зрабіць было б можна. І ўсе асобы, якія маюць дачыненьне да справы, былі б на лаве падсудных. На дадзены момант сьледзтва лічыць, што знойдзены практычна ўсе ўдзельнікі гэтага злачынства, пачынаючы ад выканаўцы, заканчваючы тым чалавекам, які браў заказ на забойства, аднак так і застаецца невядомым заказчык. Калі быць аб'ектыўным, то можна сказаць, што сьледзтва дасягнула пэўных посьпехаў, але калі б сьледзтва прыслухоўвалася ня толькі да сваёй думкі, але і да думкі, у прыватнасьці, боку пацярпелых, то, магчыма, гэтыя затрыманьні адбыліся б на больш раньніх этапах расьсьледаваньня.
Ганна Ставіцкая адзначыла, што шмат у чым справа зрушылася зь мёртвай кропкі дзякуючы журналістам "Новай газэты", якія на працягу некалькіх гадоў вялі ўласнае расьсьледаваньне абставінаў забойства Ганны Паліткоўскай і дзяліліся здабытымі зьвесткамі з членамі сьледчай брыгады. Шэф-рэдактар "Новой газеты" Сяргей Сакалоў не выключае, што новы судовы разбор па справе аб забойстве Ганны Паліткоўскай можа пачацца ўжо сёлета:
- Сьледзтва магло быць больш эфэктыўным, калі б не прыўнесеныя звонку элемэнты: сварка паміж двума ведамствамі - Генпракуратурай і Сьледчым камітэтам. Або выступы лідэраў дзяржавы са сваімі публічнымі вэрсіямі, якія сьледзтва вымушана было адпрацоўваць. Калі б не было гэтак карумпаванай улады, праваахоўнай сыстэмы, якая прадавала за грошы ўсю інфармацыю, якая трапляла ў "дзяжурную частку". Усе гэтыя прыўнесеныя абставіны сьледзтву заміналі. Да таго ж само па сабе злачынства складанае, хоць бы таму, што на лаве падсудных, думаю, ужо ў наступным годзе апынуцца вельмі сур'ёзныя людзі, якія мелі дачыненьне да сакрэтных падразьдзяленьняў ГУУС і былі на сувязі з агентурай Фэдэральнай службы бясьпекі, - лічыць Сяргей Сакалоў .
Зрэшты, калі цяпер зьявілася пэўная яснасьць адносна асобаў, якія арганізавалі і ўчынілі забойства Ганны Паліткоўскай ў 2006 годзе, то ніякай пэўнасьці з тым, хто выступіў заказчыкам злачынства, няма. Прыводзіліся самыя разнастайныя вэрсіі, іх выказвала, у тым ліку, і кіраўніцтва Расеі, але, на думку Ільлі, сына Ганны Паліткоўскай, ніводная з агучаных вэрсій аб заказчыку не наблізілася да праўды:
- Я не хачу сказаць, што нехта супрацьдзейнічае расьсьледаваньню, але шмат якія дзеяньні істотна запазьніліся. У першую чаргу, арышт аднаго з асноўных арганізатараў - Паўлючэнкава, і магчымага кілера Махмудава. Наконт заказчыка няма нічога, акрамя здагадак.
Адвакат Ганна Ставіцкая перакананая: калі чалавек, які замовіў забойства Ганны Паліткоўскай, мае непасрэднае дачыненьне да расейскай улады, то яго прозьвішча так і ня будзе названае:
- Калі да забойства Ганны Паліткоўскай датычны прадстаўнік улады, то, хутчэй за ўсё, мы ніколі не даведаемся яго імя.
Ганна Паліткоўская была вядомая сваімі публікацыямі на тэму Чачні і Паўночнага Каўказу. Апошні апублікаваны пры яе жыцьці артыкул - "Карная змова" - была прысьвечана складу і дзейнасьці чачэнскіх атрадаў, якія ваююць на баку фэдэральных сіл. Для многіх, пра каго пісала і каму дапамагала Ганна Паліткоўская, яна была ня столькі журналісткай, колькі праваабаронцам. Член праўленьня Міжнароднага гісторыка-асьветніцкага праваабарончага і дабрачыннага таварыства "Мэмарыял" Аляксандар Чаркасаў нагадвае:
- Другая чачэнская вайна, узброены канфлікт на Паўночным Каўказе, які пачаўся ў 1999 годзе і працягваецца да гэтага часу, выклікаюць у памяці публікацыі, імя Ганны Паліткоўскай. Няма іншага журналіста з такім стылем, з такім уменьнем зьвяртаць увагу чытача на страшныя і трагічныя падзеі. Хаця многія тэмы, якія вяла Ганна Паліткоўская, працягнулі журналісты, яе калегі. Наташа Эстэмірава пасля сьмерці Паліткоўскай пачала друкавацца ў "Новай", каб часткова кампэнсаваць гэтую страту, але Наташу забілі два гады таму. Зеўра пустэчы ..., - падкрэсьліў Аляксандр Чаркасаў.
У цяперашні час тэрмін сьледзтва па справе аб забойстве Ганны Паліткоўскай падоўжаны да 7 сьнежня. У рэдакцыі "Новой газеты" сьцьвярджаюць, што зьвесткі, якія дапамаглі кілеру зьдзейсьніць забойства журналісткі і пакінуць месца злачынства, для яго пастаўлялі дзейныя на той момант супрацоўнікі міліцыі, падначаленыя арыштаванага нядаўна былога падпалкоўніка міліцыі Дзьмітрыя Паўлючэнкава.