Суд па справе аб тэракце ў менскім мэтро можа скончыцца ў сярэдзіне лістапада. Старшыня Вярхоўнага суду Валянцін Сукала заявіў, што разгляд справы плянуецца завяршыць на працягу двух месяцаў ад пачатку слуханьняў.
18:00 У другой палове дня працягнулі прагляд відэа сьледчага экспэрымэнту, запісанага ў ноч на 15 красавіка. На стужцы бачна, як Канавалаў разам са сьледчымі, панятымі, прадстаўнікамі розных ведамстваў — усяго каля 10 чалавек — выйшлі з кватэры на вуліцы Караля і пайшлі да мэтро. Фактычна ён паўтарае шлях, які папярэднічаў выбуху.
Нягледзячы на ноч і адсутнасьць пасажыраў, быў пададзены адмысловы цягнік. Бачна, як яны сядаюць у вагон, даяжджаюць да станцыі «Купалаўская». Канавалаў там выйшаў, прайшоў па калідоры з сумкай вагой прыблізна 15 кіляграмаў, якую яму выдалі і адносна якой ён пацьвердзіў, што дзесьці так яна і важыла. Пацьвердзіў, што па дарозе аднойчы спыніўся, бо было цяжка і стаміўся. Затым пайшоў на плятформу і паклаў сумку на тым месцы, дзе калісьці стаяла лаўка. Праўда, на відэа з камэраў назіраньня маршрут Канавалава быў больш складаны, чым прадэманстраваны сьледчым. Пакуль невядома, ці будуць пазьней неяк тлумачыцца гэтыя супярэчнасьці.
Пасьля гэтага Канавалаў пайшоў да пераходу ў тунэль на Купалаўскую, сказаўшы, што менавіта тут прывёў у дзеяньне пульт кіраваньня. Гэтае месца, зь яго слоў, ён вызначыў раней як самае бясьпечнае. Адтуль ён перайшоў на Купалаўскую, адтуль выйшаў да адміністрацыі прэзыдэнта, потым да цырку і вярнуўся назад да Кастрычнікай плошчы і абапал яе да будынку «Белсьвісбанку». Каля ўваходу ў яго, па словах Канавалава, кінуў у сьметніцу пульт. 15 красавіка сьледчым пульт знайсьці не ўдалося.
Пасьля гэтага пайшоў па праспэкце Пераможцаў. Пры гэтым двойчы блытаўся ў маршруце, патлумачыўшы, што сам не мянчук. Дайшоўшы да стэлы «Менск — горад герой», паказаў кватэру, якую здымаў падчас Дня незалежнасьці 3 ліпеня 2008 году. Гэта дом па вуліцы Заслаўскай, 19-103.
Пачаўся непасрэдна экспэрымэнт адносна выбуху ў ноч на 4 ліпеня. Паказаў месца на схіле каля гатэлю «Планета», дзе ён паставіў першае выбуховае прыстасаваньне, якое, дарэчы, было мацнейшае і было ў 2-літровым пачку з-пад соку. Гэта якраз тое прыстасаваньне, якое было пастаўленае на 23 гадзіны, але ня выбухнула. Тады ён вярнуўся ў кватэру за другім пачкам. Ён усталяваў бомбу насупраць першай, бліжэй да стэлы. Дачакаўся, пакуль бомба выбухнула. Пачакаў хвілін 10, паглядзеў, што адбываецца, вярнуўся дадому, дзе і пераначаваў. Сказаў, што мабільны тэлефон адключыў, сім-карту дастаў, каб ніхто ня мог вылічыць...
Your browser doesn’t support HTML5
Назіральнік за працэсам Аляксандар Ажгірэвіч
Заўтра будзе вывучэньне новых дакумэнтаў і апытаньне пацярпелых, сьведак.
13:50 У першай палове дня ў судзе зачыталі пратаколы экспэртызаў і пачалі глядзець відэа аднаго са сьледчых экспэрымэнтаў.
Пасьля затрыманьня ў Канавалава сканфіскавалі ўсю адзежу і прызналі іх рэчавымі доказамі.
Яго апранулі ў гэтую адзежу і ноччу павялі ў мэтро. Там яго фатаграфавалі і здымалі на відэа. Атрыманы матэрыял пасьля параўновалі з тым, што зафіксавалі камэры назіраньня ў мэтро.
Беларускія экспэрты зрабілі выснову, што партрэтнае падабенства ўсталяваць немагчыма, але паводле росту і целаскладу Канавалаў адпавядае чалавеку, якога зафіксавалі камэры.
Гэтыя высновы пазьней пацьвердзілі экспэрты ФСБ, якія дадалі, што ў некаторых ракурсах ёсьць «сярэднія падабенствы» паміж Канавалавым і чалавекам, якога зафіксавалі камэры назіраньня.
У судзе пачалі глядзець відэа сьледчага экспэрымэнту, які адбыўся 15 красавіка.
Канавалава ноччу вадзілі па Менску: ад найманай кватэры да станцыі мэтро «Кастрычніцкая».
У прысутнасьці ўладальніка кватэры Канавалаў распавёў, дзе стаяла торба з бомбай. Пазьней Канавалава вывелі з кватэры.
Частка экспэрымэнту ў мэтро была заплянаваная на 1.30 ночы. Аднак на станцыі мэтро «Фрунзенская» Канавалаў, сьледчыя, прадстаўнікі МУС і КДБ былі ўжо ў 1.15. За 15 хвілінаў да пачатку экспэрымэнту Канавалаў распавядаў, як рабіў бомбу.
У часе гэтага запісу Канавалаў чарговым разам заявіў, што гэта ён зладзіў выбух 3 ліпеня 2008 году.
На відэа Канавалаў выглядае стомленым, ён няголены, цяжка зглытвае сьліну. Аднак сьлядоў катаваньня ня бачна.
12:50 Суд па справе тэракту ў менскім мэтро адхіліў хадайніцтва пацярпелай Інэсы Крутой. Яна прасіла, каб разгляд справы прыпынілі пакуль ня будзе вызвалены яе бацька і прадстаўнік у судзе Аляксандар Круты.
Хадайніцтва Інэса Крутая падала ў суд у пісьмовым выглядзе.
26 верасьня судзьдзя Аляксандр Федарцоў хадайніцтва зачытаў і пацікавіўся меркаваньнем бакоў па гэтым пытаньні.
«Супраць» хадайніцтва выступіў бок абвінавачваньня.
Пацярпелыя, абвінавачаныя і абаронцы пакінулі гэтае пытаньне на меркаваньне суду, які ў выніку пастанавіў хадайніцтва адхіліць.
Аляксандр Круты прадстаўляе інтарэсы сваёй дачкі ў судзе, бо сама яна не ў стане пастаянна прысутнічаць на працэсе — пасьля выбуху на станцыі мэтро «Кастрычніцкая» Інэса атрымала сур'ёзную траўму галавы, нагадвае БелаПАН.
На працэсе Круты выступіў з хадайніцтвам перанесьці разгляд справу, пакуль у Беларусі ня будзе вырашанае пытаньне пра скасаваньне сьмяротнага пакараньня, і ня будзе створаны інстытут прысяжных.
Вечарам 20 верасьня Крутога затрымала міліцыя. Яго зьвінавацілі ў хуліганстве.
22 верасьня судзьдзя Федарцоў часткова зачытаў пастанову пра затрыманьні Крутога. У дакумэнце сказана, што Аляксандр Круты «17 жніўня, знаходзячыся ў кабінэце адной з мэдычных установаў Менска, наўмысна зьдзейсьніў хуліганскія дзеяньні з асаблівым цынізмам і грэбаваньнем да нормаў маралі». Гэта выявілася ў тым, што ён «выліў зьмесьціва двух слоікаў з мачой на галоўнага ўрача».
На загад пракурора Аляксандр Круты быў накіраваны ў Рэспубліканскі навукова-практычны цэнтар псыхічнага здароўя (Навінкі).
частак 2, 3 артыкула 295 (незаконныя дзеяньні ў дачыненьні да агнястрэльнай зброі, боепрыпасаў і выбуховых рэчываў)
частак 2,3 артыкула 339 (хуліганства)
частак 2 артыкула 218 (наўмыснае зьнішчэньне або пашкоджаньне маёмасьці)
частак 1 артыкула 14 (замах на злачынства) Крымінальнага кодэксу Беларусі
Кавалёва вінавацяць у злачынствах паводле:
часткі 6 артыкула 16 (дапамога ў злачынстве)
часткі 3 артыкула 289 (тэрарызм)
часткі 3 артыкула 295 (незаконныя дзеяньні ў дачыненьні да агнястрэльнай зброі, боепрыпасаў і выбуховых рэчываў)
частак 2,3 артыкула 339 (хуліганства)
частак 2 артыкула 218 (наўмыснае зьнішчэньне або пашкоджаньне маёмасьці)
часткі 2 артыкула 405 (укрывальніцтва злачынстваў)
частак 1, 2 артыкула 406 (неданясеньне аб злачынстве)
Канавалава і Кавалёва таксама вінавацяць у тым, што яны арганізавалі іншыя выбухі — у Віцебску (14 і 22 верасьня 2005 году) і ў Менску (3 ліпеня 2008 году).
