“Як вы ставіцеся да ідэі масавай устаноўкі відэакамэр на дарогах, вуліцах і ў іншых людных месцах?” На гэтае пытаньне адказваюць жыхары Гомеля.
Спадарыня: “У крамах — камэры, ля банкаматаў — камэры. Усё гэта фіксуецца. Таямніцы асабістага жыцьця няма ўжо й так”.
Спадар: “Лічу, што з дапамогай відэакамэр можна стварыць нейкі парадак, абудзіць сумленьне ў кожнага. Кожны будзе разумець, што будзе вядома многім, што ён нешта парушыў. Будзе баяцца штрафаў, будзе баяцца, што яго пакажуць па тэлебачаньні — і тое, і іншае аднолькава ўплывае”.
Спадарыня: “Бывае шмат выпадкаў, калі рабуюць сумачкі, тэлефон крадуць альбо з рук вырываюць — і пабеглі. І ўсё — ня знойдзеш нікога да канца жыцьця”.
Спадар: “Гэта нармальная зьява. Паглядзіце, колькі рабаўніцтва, колькі тэхнікі, колькі траўматызму, колькі гіне людзей, колькі аварый”.
Спадарыня: “Больш парадку будзе ў горадзе, і гэта вельмі добра”.
Спадар: “Я за гэта. Дзякуючы камэрам, лягчэй спрэчныя сытуацыі вырашаць. На слова ў нас людзям цяпер вельмі цяжка верыць”.
Спадарыня: “Гэта абмежаваньне правоў! Навошта здымаць усё і ўсіх? Лічу, што іх нельга ўсталёўваць у грамадзкіх месцах”.
Спадар: “Калі за кожным крокам сочыць камэра, гэта кепска”.
Спадарыня: “Пастаянна не хацелася б. У нас народ ня вельмі культурны — усе глядзяць, кантралююць паводзіны”.
Спадар: “У мяне, прынамсі, зьнялі з машыны дыскі. Я нікуды не зьвяртаўся, бо невядома, хто й што. На аўтастаянках я б усюды паставіў відэафіксацыю. На дарогах — таксама. Іншы выедзе на БМВ, стане на цэнтральную — і прэ”.
Спадарыня: “Будзе відаць, хто, дзе, што й як. Праваахоўчыя органы, будзем спадзявацца, будуць лепш раскрываць злачынствы. Па-другое, тут ёсьць і чыста псыхалягічны фактар. Пэўная катэгорыя падлеткаў будзе крыху пабойвацца”.
Спадарыня: “Падлеткі будуць адчуваць, што за імі сочаць, і ў іх ужо ня так будзе зносіць дах”.
Спадар: “Піць будзе менш моладзь, усялякай брыдотай займацца. Спакайней будзе”.
Спадар: “Кепска я да гэтага стаўлюся. Асабістае жыцьцё павінна быць асабістым. Увесь час за табой будуць назіраць — навошта гэта патрэбна?”
Спадарыня: “Іншы раз не заўважыш, хто цябе зьбіў, машына ці што іншае. Бойка там якая — будзе заўважана адразу. Гэта добра, няхай назіраюць”.
Спадар: “І так за намі ўсюды назіраюць — міліцыя вакол усюды”.
Спадар: “А для чаго відэакамэры? У нас парадку мала? Я супраць. Я разумею, на дарозе. А так навошта за людзьмі наглядаць?”.
Спадар: “Лічу, што з дапамогай відэакамэр можна стварыць нейкі парадак, абудзіць сумленьне ў кожнага. Кожны будзе разумець, што будзе вядома многім, што ён нешта парушыў. Будзе баяцца штрафаў, будзе баяцца, што яго пакажуць па тэлебачаньні — і тое, і іншае аднолькава ўплывае”.
Спадарыня: “Бывае шмат выпадкаў, калі рабуюць сумачкі, тэлефон крадуць альбо з рук вырываюць — і пабеглі. І ўсё — ня знойдзеш нікога да канца жыцьця”.
Спадар: “Гэта нармальная зьява. Паглядзіце, колькі рабаўніцтва, колькі тэхнікі, колькі траўматызму, колькі гіне людзей, колькі аварый”.
Спадарыня: “Больш парадку будзе ў горадзе, і гэта вельмі добра”.
Спадар: “Я за гэта. Дзякуючы камэрам, лягчэй спрэчныя сытуацыі вырашаць. На слова ў нас людзям цяпер вельмі цяжка верыць”.
Спадарыня: “Гэта абмежаваньне правоў! Навошта здымаць усё і ўсіх? Лічу, што іх нельга ўсталёўваць у грамадзкіх месцах”.
Спадар: “Калі за кожным крокам сочыць камэра, гэта кепска”.
Спадарыня: “Пастаянна не хацелася б. У нас народ ня вельмі культурны — усе глядзяць, кантралююць паводзіны”.
Спадар: “У мяне, прынамсі, зьнялі з машыны дыскі. Я нікуды не зьвяртаўся, бо невядома, хто й што. На аўтастаянках я б усюды паставіў відэафіксацыю. На дарогах — таксама. Іншы выедзе на БМВ, стане на цэнтральную — і прэ”.
Спадарыня: “Будзе відаць, хто, дзе, што й як. Праваахоўчыя органы, будзем спадзявацца, будуць лепш раскрываць злачынствы. Па-другое, тут ёсьць і чыста псыхалягічны фактар. Пэўная катэгорыя падлеткаў будзе крыху пабойвацца”.
Спадарыня: “Падлеткі будуць адчуваць, што за імі сочаць, і ў іх ужо ня так будзе зносіць дах”.
Спадар: “Піць будзе менш моладзь, усялякай брыдотай займацца. Спакайней будзе”.
Спадар: “Кепска я да гэтага стаўлюся. Асабістае жыцьцё павінна быць асабістым. Увесь час за табой будуць назіраць — навошта гэта патрэбна?”
Спадарыня: “Іншы раз не заўважыш, хто цябе зьбіў, машына ці што іншае. Бойка там якая — будзе заўважана адразу. Гэта добра, няхай назіраюць”.
Спадар: “І так за намі ўсюды назіраюць — міліцыя вакол усюды”.
Спадар: “А для чаго відэакамэры? У нас парадку мала? Я супраць. Я разумею, на дарозе. А так навошта за людзьмі наглядаць?”.