Афіцыйны Менск пакуль не дамовіўся з Масквой пра ўмовы пастаўкі нафты ў 2010 годзе. Дэлегацыі ўзялі тайм-аўт, і дата новага раўнду перамоваў пакуль не названая. Што прымусіла замаўчаць афіцыйны Менск? Ці азначае гэта, што нафтавая вайна скончылася?
Расейскі бок абвінаваціў афіцыйны Менск у зацягваньні перамоваў і прыгразіў наагул пазбавіць Беларусь ільготнай нафты. Але ж яшчэ 4 студзеня прэм’ер-міністар Расеі Ўладзімер Пуцін даручыў Ігару Сечыну дасягнуць дамоўленасьцяў у найбліжэйшы час. Ва ўрадзе Расеі абяцаюць пракамэнтаваць сытуацыю. Крыніца ў расейскім урадзе, блізкая да перамоваў, адзначыла:
«Указаньне ёсьць, але расейская дэлегацыя дзейнічае ў інтарэсах Расеі, яе эканомікі і гаспадарчых суб’ектаў. Мы ж ня можам паставіць іх у пройгрышную сытуацыю, у няроўныя ўмовы параўнальна зь беларускімі. У беларускіх будуць прэфэрэнцыі, а расейскія застануцца ў мінусе? Гэтага ж ніхто ня хоча. Паўза ўзьнікала таму, што беларускі бок, відаць, яшчэ раз абдумвае прапановы расейскага боку, хаця было дастаткова часу, каб вывучыць гэтыя пытаньні».
Паводле расейскага боку, усе пастаўкі нафты на беларускія НПЗ ідуць да падпісаньня пагадненьня згодна з расейскім заканадаўствам, а гэта азначае — са стопрацэнтным мытам. У «Белнафтахіме» заяўляюць, што прадпрыемствы працуюць у штатным рэжыме, пастаўкі нафты працягваюцца. Але як можна пастаўляць нафту, калі няма адпаведнай прававой асновы? Расейская крыніца, блізкая да перамоваў, адзначыла:
«Гэта магчыма толькі таму, што ў нас даўнія, партнэрскія стасункі, і ўзяць перакрыць, не пастаўляць на беларускія НПЗ было б не па-суседзку, не па-партнэрску. Гэтая няпэўнасьць будзе працягвацца датуль, пакуль ня будзе падпісаны дакумэнт».
Нагадаем, Расея прапануе Беларусі для ўнутраных патрэбаў 6,3 мільёна тон бязмытнай нафты, што прыносіць Беларусі выгаду ў 1,8 мільярда даляраў у год. Афіцыйны Менск просіць павялічыць бязмытны аб’ём нафты да 30 мільёнаў тон, а ў адваротным выпадку пагражае значна павялічыць мыта на транзыт расейскай нафты і нават выйсьці з Мытнага саюзу.
У сёньняшнім нумары прэзыдэнцкай газэты «Советская Белоруссія» пра нафтавы канфлікт з Расеяй няма ні слова. Ці азначае гэта, што нафтавая вайна скончылася? Кіраўнік цэнтру Мізэса Яраслаў Раманчук сказаў:
«Яна ня скончылася, будзе ісьці з барадой. Яна будзе каталізатарам іншых канфліктаў. Калі, напрыклад, беларускі бок у 5 разоў павысіць тарыф на транзыт электраэнэргіі, гэта адаб’ецца на тым, што расейцы будуць рабіць з нашымі таварамі на расейскім рынку. У такім абмене ўдарамі беларуская эканоміка, маючы такую залежнасьць ад расейскага рынку, прайграе».
Чаму ж тады замаўчаў афіцыйны Менск?
«Бо ня ведае, што сказаць. Блеф не працуе. Ён ведае, што Расея вельмі жорстка ставіцца да нафтавага пытаньня. Паколькі гэта не пытаньне падтрымкі беларускага народу, а падтрымкі беларускіх нафтабаронаў, таму ідзе такая жорсткая барацьба. Толькі ідыётам падабаецца ваяваць з Расеяй. Трэба дамаўляцца і ясна ўяўляць свае нацыянальныя інтарэсы. А вось гэтага афіцыйны Менск, на жаль, яшчэ не навучыўся рабіць».
«Указаньне ёсьць, але расейская дэлегацыя дзейнічае ў інтарэсах Расеі, яе эканомікі і гаспадарчых суб’ектаў. Мы ж ня можам паставіць іх у пройгрышную сытуацыю, у няроўныя ўмовы параўнальна зь беларускімі. У беларускіх будуць прэфэрэнцыі, а расейскія застануцца ў мінусе? Гэтага ж ніхто ня хоча. Паўза ўзьнікала таму, што беларускі бок, відаць, яшчэ раз абдумвае прапановы расейскага боку, хаця было дастаткова часу, каб вывучыць гэтыя пытаньні».
Раманчук: Гэта не пытаньне падтрымкі беларускага народу, а падтрымкі беларускіх нафтабаронаў
«Гэта магчыма толькі таму, што ў нас даўнія, партнэрскія стасункі, і ўзяць перакрыць, не пастаўляць на беларускія НПЗ было б не па-суседзку, не па-партнэрску. Гэтая няпэўнасьць будзе працягвацца датуль, пакуль ня будзе падпісаны дакумэнт».
Нагадаем, Расея прапануе Беларусі для ўнутраных патрэбаў 6,3 мільёна тон бязмытнай нафты, што прыносіць Беларусі выгаду ў 1,8 мільярда даляраў у год. Афіцыйны Менск просіць павялічыць бязмытны аб’ём нафты да 30 мільёнаў тон, а ў адваротным выпадку пагражае значна павялічыць мыта на транзыт расейскай нафты і нават выйсьці з Мытнага саюзу.
У сёньняшнім нумары прэзыдэнцкай газэты «Советская Белоруссія» пра нафтавы канфлікт з Расеяй няма ні слова. Ці азначае гэта, што нафтавая вайна скончылася? Кіраўнік цэнтру Мізэса Яраслаў Раманчук сказаў:
«Яна ня скончылася, будзе ісьці з барадой. Яна будзе каталізатарам іншых канфліктаў. Калі, напрыклад, беларускі бок у 5 разоў павысіць тарыф на транзыт электраэнэргіі, гэта адаб’ецца на тым, што расейцы будуць рабіць з нашымі таварамі на расейскім рынку. У такім абмене ўдарамі беларуская эканоміка, маючы такую залежнасьць ад расейскага рынку, прайграе».
Чаму ж тады замаўчаў афіцыйны Менск?
«Бо ня ведае, што сказаць. Блеф не працуе. Ён ведае, што Расея вельмі жорстка ставіцца да нафтавага пытаньня. Паколькі гэта не пытаньне падтрымкі беларускага народу, а падтрымкі беларускіх нафтабаронаў, таму ідзе такая жорсткая барацьба. Толькі ідыётам падабаецца ваяваць з Расеяй. Трэба дамаўляцца і ясна ўяўляць свае нацыянальныя інтарэсы. А вось гэтага афіцыйны Менск, на жаль, яшчэ не навучыўся рабіць».