За публікацыю артыкулу пра сына Лукашэнкі частка тыражу недзяржаўнай газэты “Борисовские новости” пайшла пад нож.
Сёньня чытачы рэгіянальнай недзяржаўнай газэты “Борисовские новости” са значным спазьненьнем атрымліваюць чарговы нумар гэтага выданьня. Затрымку выклікала неспадзяваная цэнзура ў адной зь менскіх друкарняў. На загад яе кіраўніцтва больш як тры тысячы асобнікаў газэты “Борисовские новости” пайшлі пад нож.
Заснавальнік, выдавец і галоўны рэдактар газэты “Борисовские новости” Анатоль Букас адмаўляецца назваць менскую друкарню, кіраўнікі якой выступілі ў ролі цэнзараў. Пад іх нож трапіў нумар з нататкай “Трэці сын Лукашэнкі”. Рэдактар цьвердзіць, што толькі з тэхнічных прычынаў матэрыял пра Колю Лукашэнку не зьявіўся і ў адноўленым накладзе. “Будзе ў наступным”, — абяцае Анатоль Букас і тлумачыць матывы гэтага:
“Сёньня жыхары Барысава ня маюць сродкаў, каб набываць некалькі выданьняў адразу. Таму калі я рыхтую чарговы нумар да выданьня, то падбіраю такія артыкулы, якія не друкуюцца ў дзяржаўных СМІ, а таксама тыя, што будуць цікавыя нашым чытачам. Паколькі мы цяпер зьнялі гэты артыкул, то ён будзе зьмешчаны ў наступным нумары”.
Ня будзем пераказваць артыкул “Трэці сын Лукашэнкі”. З дазволу рэдакцыі газэты мы зьмясьцілі яго на сайце Радыё Свабода ў інтэрнэце. Тым часам рэдактар Анатоль Букас кажа, што прыклад цэнзуры над газэтай нават у прыватнай друкарні змушае журналістаў кансалідавацца:
“Я, да прыкладу, ніякай будучыні для недзяржаўных СМІ пры сёньняшняй уладзе ня бачу. Калі б усе недзяржаўныя выданьні неяк згуртаваліся і змаглі адкрыць ля мяжы ў Расеі ці ва Ўкраіне друкарню, то гэта было б у дадзенай сытуацыі добра”.
Прапанова рэдактара Букаса абмяркоўваецца зараз у Беларускай асацыяцыі журналістаў. Вось што кажа намесьнік старшыні БАЖа Андрэй Бастунец:
“Нагадаю, у Беларусі раней працавала прыватная друкарня “Мэджык”, у якой друкавалася большасьць недзяржаўных выданьняў. Але падчас выбараў у 2001 годзе газэты пачалі выходзіць зь белымі плямамі. Пасьля празь іншыя мэтады дамагліся таго, што гэтая прыватная друкарня перастала служыць незалежнай прэсе. Таму ня думаю, што прапанова аб яшчэ адной прыватнай друкарні можа вырашыць праблему. Нашы сродкі — гэта звароты ў суды і пракуратуру. Таксама праявы салідарнасьці і галоснасьць таго, што адбываецца”.
Для вядучага: Так лічыць намесьнік старшыні БАЖа Андрэй Бастунец. Дарэчы, якраз сёньня ён з групай актывістаў БАЖа знаходзіцца ў Слоніме. На сустрэчы ў гарвыканкаме абмяркоўваецца праблема незалежнага тыднёвіка “Газета Слонімская”. Рэдакцыя яго да 1 чэрвеня мусіць вызваліць арандаваныя цягам сямі гадоў памяшканьні ў будынку камбінату бытавога абслугоўваньня.
Даведка “Свабоды”: На сёньня ў Беларусі застаецца ўсяго каля 30 недзяржаўных выданьняў. Бальшыня іх выключана зь дзяржаўных сыстэмаў распаўсюджваньня.
***
Тэкст нататкі, з-за якой былі зьнішчаныя 3.000 асобнікаў газэты “Борисовские новости” (на мове арыгіналу):
Третий сын Александра Лукашенко
Правда или вымысел?
В белорусской блогосфере разгорается жаркая дискуссия. Неутомимые завсегдатаи Сети раскопали на сайте Центризбиркома Беларуси сведения о семейном положении, доходах и имуществе кандидата в президенты Беларуси Александра Лукашенко.
Как известно, в декларации должны указываться доходы всех ближайших родственников кандидата. Так оно и есть, за исключением, пожалуй, одного нюанса — в этом документе нет ни слова о Николае Лукашенко, третьем сыне главы государства.
Как передает «Салідарнасць», ссылку на найденный на сайте Центризбиркома документ опубликовал некто lemantar.
Пройдя по ссылке на декларацию о доходах Александра Лукашенко, нетрудно убедиться, что в документе указаны только два сына — Виктор и Дмитрий. Ни о каком третьем нет ни слова. Понятно, что пока он маленький, соответственно, собственного дохода не имеет. Однако внизу декларации есть приписка — “внучки и внук Лукашенко А.Г. не имели дохода за 2005 год и не обладают собственностью”. То есть, по идее, в этой строке должны были быть и сведения о Николае Лукашенко. Но о нем здесь нет ни слова.
О том, что у президента Беларуси есть третий сын, впервые вслух заговорили сравнительно недавно — после того, как малыш появился вместе с Александром Лукашенко на апрельском субботнике. Затем информационное агентство “Интерфакс” как бы мимоходом сообщило о том, что у Александра Лукашенко 3 сына. Младшего зовут Николай, ему 4 года.
Вот эта информация — ключевая. Получается, что Николай родился в 2004 году. И, соответственно, должен был быть указан в поданном в Центризбирком документе.
Даже официальные СМИ уже не делают тайны из третьего сына Лукашенко. В воскресной программе “Контуры” на ОНТ, в сюжете, посвященном поездке Александра Лукашенко в Брестскую область, вновь фигурировал сын президента Николай. Когда высокие гости угощались блинами, мальчик спросил у главы государства: “Папа, а почему он холодный?” Следом диктор назвал мальчика “Лукашенко-младшим”, пишет “Наша нiва”.
Однако в декларации 2005 года о Николае Лукашенко нет ни слова. Итак, что же получается? — задается вопросом lemantar. “Зная о существовании третьего сына, Лукашенко ни словом не упомянул о нем в своей декларации, а начальник ЦИКа, зная о существовании третьего сына, ни словом не заикнулся, что в документе он даже не упомянут!”
А ведь общеизвестно, что за предоставление недостоверных сведений в декларации о доходах кандидату может быть отказано в регистрации. Но этого, как мы знаем, не произошло.
Так что же выходит? Никакого Николая Лукашенко в 2005 году еще не было? Коллеги из “Интерфакса” ошиблись с возрастом малыша, и он на самом деле младше? Или Лукашенко намеренно не указал его в документе? Тогда почему?
Кроме того, в декларации написано, что Лукашенко женат. И его супругой является Галина Родионовна Лукашенко 1955 года рождения.
Заснавальнік, выдавец і галоўны рэдактар газэты “Борисовские новости” Анатоль Букас адмаўляецца назваць менскую друкарню, кіраўнікі якой выступілі ў ролі цэнзараў. Пад іх нож трапіў нумар з нататкай “Трэці сын Лукашэнкі”. Рэдактар цьвердзіць, што толькі з тэхнічных прычынаў матэрыял пра Колю Лукашэнку не зьявіўся і ў адноўленым накладзе. “Будзе ў наступным”, — абяцае Анатоль Букас і тлумачыць матывы гэтага:
“Сёньня жыхары Барысава ня маюць сродкаў, каб набываць некалькі выданьняў адразу. Таму калі я рыхтую чарговы нумар да выданьня, то падбіраю такія артыкулы, якія не друкуюцца ў дзяржаўных СМІ, а таксама тыя, што будуць цікавыя нашым чытачам. Паколькі мы цяпер зьнялі гэты артыкул, то ён будзе зьмешчаны ў наступным нумары”.
Ня будзем пераказваць артыкул “Трэці сын Лукашэнкі”. З дазволу рэдакцыі газэты мы зьмясьцілі яго на сайце Радыё Свабода ў інтэрнэце. Тым часам рэдактар Анатоль Букас кажа, што прыклад цэнзуры над газэтай нават у прыватнай друкарні змушае журналістаў кансалідавацца:
“Я, да прыкладу, ніякай будучыні для недзяржаўных СМІ пры сёньняшняй уладзе ня бачу. Калі б усе недзяржаўныя выданьні неяк згуртаваліся і змаглі адкрыць ля мяжы ў Расеі ці ва Ўкраіне друкарню, то гэта было б у дадзенай сытуацыі добра”.
Прапанова рэдактара Букаса абмяркоўваецца зараз у Беларускай асацыяцыі журналістаў. Вось што кажа намесьнік старшыні БАЖа Андрэй Бастунец:
“Нагадаю, у Беларусі раней працавала прыватная друкарня “Мэджык”, у якой друкавалася большасьць недзяржаўных выданьняў. Але падчас выбараў у 2001 годзе газэты пачалі выходзіць зь белымі плямамі. Пасьля празь іншыя мэтады дамагліся таго, што гэтая прыватная друкарня перастала служыць незалежнай прэсе. Таму ня думаю, што прапанова аб яшчэ адной прыватнай друкарні можа вырашыць праблему. Нашы сродкі — гэта звароты ў суды і пракуратуру. Таксама праявы салідарнасьці і галоснасьць таго, што адбываецца”.
Для вядучага: Так лічыць намесьнік старшыні БАЖа Андрэй Бастунец. Дарэчы, якраз сёньня ён з групай актывістаў БАЖа знаходзіцца ў Слоніме. На сустрэчы ў гарвыканкаме абмяркоўваецца праблема незалежнага тыднёвіка “Газета Слонімская”. Рэдакцыя яго да 1 чэрвеня мусіць вызваліць арандаваныя цягам сямі гадоў памяшканьні ў будынку камбінату бытавога абслугоўваньня.
Даведка “Свабоды”: На сёньня ў Беларусі застаецца ўсяго каля 30 недзяржаўных выданьняў. Бальшыня іх выключана зь дзяржаўных сыстэмаў распаўсюджваньня.
***
Тэкст нататкі, з-за якой былі зьнішчаныя 3.000 асобнікаў газэты “Борисовские новости” (на мове арыгіналу):
Третий сын Александра Лукашенко
Правда или вымысел?
В белорусской блогосфере разгорается жаркая дискуссия. Неутомимые завсегдатаи Сети раскопали на сайте Центризбиркома Беларуси сведения о семейном положении, доходах и имуществе кандидата в президенты Беларуси Александра Лукашенко.
Как известно, в декларации должны указываться доходы всех ближайших родственников кандидата. Так оно и есть, за исключением, пожалуй, одного нюанса — в этом документе нет ни слова о Николае Лукашенко, третьем сыне главы государства.
Как передает «Салідарнасць», ссылку на найденный на сайте Центризбиркома документ опубликовал некто lemantar.
Пройдя по ссылке на декларацию о доходах Александра Лукашенко, нетрудно убедиться, что в документе указаны только два сына — Виктор и Дмитрий. Ни о каком третьем нет ни слова. Понятно, что пока он маленький, соответственно, собственного дохода не имеет. Однако внизу декларации есть приписка — “внучки и внук Лукашенко А.Г. не имели дохода за 2005 год и не обладают собственностью”. То есть, по идее, в этой строке должны были быть и сведения о Николае Лукашенко. Но о нем здесь нет ни слова.
О том, что у президента Беларуси есть третий сын, впервые вслух заговорили сравнительно недавно — после того, как малыш появился вместе с Александром Лукашенко на апрельском субботнике. Затем информационное агентство “Интерфакс” как бы мимоходом сообщило о том, что у Александра Лукашенко 3 сына. Младшего зовут Николай, ему 4 года.
Вот эта информация — ключевая. Получается, что Николай родился в 2004 году. И, соответственно, должен был быть указан в поданном в Центризбирком документе.
Даже официальные СМИ уже не делают тайны из третьего сына Лукашенко. В воскресной программе “Контуры” на ОНТ, в сюжете, посвященном поездке Александра Лукашенко в Брестскую область, вновь фигурировал сын президента Николай. Когда высокие гости угощались блинами, мальчик спросил у главы государства: “Папа, а почему он холодный?” Следом диктор назвал мальчика “Лукашенко-младшим”, пишет “Наша нiва”.
Однако в декларации 2005 года о Николае Лукашенко нет ни слова. Итак, что же получается? — задается вопросом lemantar. “Зная о существовании третьего сына, Лукашенко ни словом не упомянул о нем в своей декларации, а начальник ЦИКа, зная о существовании третьего сына, ни словом не заикнулся, что в документе он даже не упомянут!”
А ведь общеизвестно, что за предоставление недостоверных сведений в декларации о доходах кандидату может быть отказано в регистрации. Но этого, как мы знаем, не произошло.
Так что же выходит? Никакого Николая Лукашенко в 2005 году еще не было? Коллеги из “Интерфакса” ошиблись с возрастом малыша, и он на самом деле младше? Или Лукашенко намеренно не указал его в документе? Тогда почему?
Кроме того, в декларации написано, что Лукашенко женат. И его супругой является Галина Родионовна Лукашенко 1955 года рождения.