Як выявілася ў часе вулічнага апытаньня, якое я зладзіла ў цэнтры Менску, кожная па-рознаму тлумачыць сваё рашэньне пафарбавацца. Падобныя адна да адной жанчыны толькі ў сваім памкненьні зрабіцца прыгажэйшымі.
(Дзяўчына:) “Я лічу, што ня кожнай дзяўчыне пасуе ейны колер валасоў. Напрыклад, у мяне русыя, мышынага колеру валасы. Гэты колер абсалютна ня яркі, ён мяне абсалютна не вылучае. Значыцца, я фарбуюся для таго, каб вылучыць сваё аблічча, вочы”.
(Іншая дзяўчына:) “Проста так. Можа быць, проста каб памяняцца”.
(Спадарыня:) “Магу сказаць толькі пра сябе: сівізна. Таму й валасы пафарбаваныя”.
(Іншая спадарыня:) “Твар ярчэйшым робіцца, а гэта ўжо каб выглядаць прыгажэй”.
(Яшчэ адна спадарыня:) “Кожнай жанчыне хочацца быць арыгінальнай. Не задавальняе тое, што дала прырода, таму хочацца нешта памяняць”.
(Спадарыня:) “Па-першае, зафарбаваць сівізну. А па-другое, выглядаць больш эфэктна”.
(Іншая спадарыня:) “Хочацца зьмяніцца неяк, звонку і ўнутрана”.
Жанчыны з натуральным колерам валасоў увогуле сталі цяпер рэдкасьцю. Зусім не фарбуюцца хіба што толькі дзяўчаткі-падлеткі. Астатнія экспэрымэнтуюць. Але й жанчыны зь першай сівізной часта падбіраюць сабе адценьне ня блізкае да іхнага натуральнага колеру, а радыкальна адрознае.
На думку цырульніка-мадэльера салёну “Плянэта” й выкладчыка мадэльнай агенцыі “Старз” Дыяны Ясенцавай, зьмена колеру часта дазваляе жанчыне дасягнуць душэўнага камфорту.
(Ясенцава:) “Усе знаёмыя з гэтым парадоксам: унутры бляндынка, а па прыродзе брунэтка. Што ж рабіць? Натуральна, рабіць нейкія апэрацыі. У дадзеным выпадку, гэта хімічная апрацоўка валасоў. Гэта афарбоўка. То бок, са сьветлымі валасамі чалавек пачуваецца камфортней”.
Колер валасоў можа стаць візытоўкай чалавека, ягоным абарончым фонам. Так, напрыклад, бялявыя валасы былі й застаюцца візытоўкай Мэрылін Манро. Увогуле, свой сапраўдны колер жанчына знаходзіць не заўсёды. Яна можа спантанна перафарбавацца, бо нядаўна перажыла стрэс, а візыт да цырульніка - добры спосаб зьняць нэрвовую напругу. Але з выбарам колеру лёгка памыліцца. Брунэткі з амаль белымі бровамі й вейкамі, бляндынкі са смаліста чорнымі бровамі – такіх можна сустрэць нямала. Кажа мастак Яўген Семянюк.
(Семянюк:) “Колер звычайна ўплывае на псыхалёгію. Калі раптам маладая дзяўчына робіцца попельнай, амаль сівой, а натуральная бляндынка раптам робіцца чорнай, то паўстае пытаньне: а што там у яе адбываецца ў душы? І потым яшчэ такі момант. Уявіце сабе, што адбывацца, калі брунэтка фарбуецца ў бляндынку. У яе пачынаюць адрастаць валасы і даводзіцца вельмі часта фарбавацца, фарбавацца й фарбавацца. Да таго ж, гэта выглядае даволі сьмешна: бляндынка з чорнымі каранямі”.
Паводле назіраньняў цырульніка Дыяны Ясенцавай, беларускі найчасьцей фарбуюцца ў бляндынак. І гэта лягічна: большая частка жаночага насельніцтва краіны – няцёмныя шатэнкі зь бляклай скурай і сьветлымі вачыма. Таму бялявасьць ім пасуе болей. Другі паводле папулярнасьці колер – рыжы. У цёмных шатэнак і брунэтак беларускі фарбуюцца нячаста.
(Дзяўчына:) “Я лічу, што ня кожнай дзяўчыне пасуе ейны колер валасоў. Напрыклад, у мяне русыя, мышынага колеру валасы. Гэты колер абсалютна ня яркі, ён мяне абсалютна не вылучае. Значыцца, я фарбуюся для таго, каб вылучыць сваё аблічча, вочы”.
(Іншая дзяўчына:) “Проста так. Можа быць, проста каб памяняцца”.
(Спадарыня:) “Магу сказаць толькі пра сябе: сівізна. Таму й валасы пафарбаваныя”.
(Іншая спадарыня:) “Твар ярчэйшым робіцца, а гэта ўжо каб выглядаць прыгажэй”.
(Яшчэ адна спадарыня:) “Кожнай жанчыне хочацца быць арыгінальнай. Не задавальняе тое, што дала прырода, таму хочацца нешта памяняць”.
(Спадарыня:) “Па-першае, зафарбаваць сівізну. А па-другое, выглядаць больш эфэктна”.
(Іншая спадарыня:) “Хочацца зьмяніцца неяк, звонку і ўнутрана”.
Жанчыны з натуральным колерам валасоў увогуле сталі цяпер рэдкасьцю. Зусім не фарбуюцца хіба што толькі дзяўчаткі-падлеткі. Астатнія экспэрымэнтуюць. Але й жанчыны зь першай сівізной часта падбіраюць сабе адценьне ня блізкае да іхнага натуральнага колеру, а радыкальна адрознае.
На думку цырульніка-мадэльера салёну “Плянэта” й выкладчыка мадэльнай агенцыі “Старз” Дыяны Ясенцавай, зьмена колеру часта дазваляе жанчыне дасягнуць душэўнага камфорту.
(Ясенцава:) “Усе знаёмыя з гэтым парадоксам: унутры бляндынка, а па прыродзе брунэтка. Што ж рабіць? Натуральна, рабіць нейкія апэрацыі. У дадзеным выпадку, гэта хімічная апрацоўка валасоў. Гэта афарбоўка. То бок, са сьветлымі валасамі чалавек пачуваецца камфортней”.
Колер валасоў можа стаць візытоўкай чалавека, ягоным абарончым фонам. Так, напрыклад, бялявыя валасы былі й застаюцца візытоўкай Мэрылін Манро. Увогуле, свой сапраўдны колер жанчына знаходзіць не заўсёды. Яна можа спантанна перафарбавацца, бо нядаўна перажыла стрэс, а візыт да цырульніка - добры спосаб зьняць нэрвовую напругу. Але з выбарам колеру лёгка памыліцца. Брунэткі з амаль белымі бровамі й вейкамі, бляндынкі са смаліста чорнымі бровамі – такіх можна сустрэць нямала. Кажа мастак Яўген Семянюк.
(Семянюк:) “Колер звычайна ўплывае на псыхалёгію. Калі раптам маладая дзяўчына робіцца попельнай, амаль сівой, а натуральная бляндынка раптам робіцца чорнай, то паўстае пытаньне: а што там у яе адбываецца ў душы? І потым яшчэ такі момант. Уявіце сабе, што адбывацца, калі брунэтка фарбуецца ў бляндынку. У яе пачынаюць адрастаць валасы і даводзіцца вельмі часта фарбавацца, фарбавацца й фарбавацца. Да таго ж, гэта выглядае даволі сьмешна: бляндынка з чорнымі каранямі”.
Паводле назіраньняў цырульніка Дыяны Ясенцавай, беларускі найчасьцей фарбуюцца ў бляндынак. І гэта лягічна: большая частка жаночага насельніцтва краіны – няцёмныя шатэнкі зь бляклай скурай і сьветлымі вачыма. Таму бялявасьць ім пасуе болей. Другі паводле папулярнасьці колер – рыжы. У цёмных шатэнак і брунэтак беларускі фарбуюцца нячаста.
