Закрыцьцё пленэру праходзіла ўжо не на беразе возера Дзевіна, дзе маладыя мастакі ды літаратары разам са сваімі настаўнікамі пражылі мінулыя 10 дзён, а ў самой Воршы, на радзіме Уладзімера Караткевіча. Тут каля мэмарыяльнага музэю пісьменьніка для ўсіх ахвочых жыхароў гораду ўдзельнікі пленэру дэманстравалі плён свае працы: літаратары, можа, упершыню чыталі ўголас новыя творы, а мастакі выставілі навокал свае накіды, замалёўкі і ўжо паўнавартасныя карціны.
Усе ўдзельнікі пленэру прызналі, што самай актыўнай выхаванкай “літаратурнай майстэрні” была менская перакладчыца Марыя Мартысевіч, а самым працавітым маладым мастаком -- Янка Рамановіч зь Менску.
(Рамановіч:) “Вельмі добра працавалася! Вельмі прыгожыя мясьціны, я сам з Палесься, там такіх няма. І літаратары побач добрыя былі, складалі вершыкі пра мае палотны. Мастакі і пісьменьнікі, як кажуць, адно аднаго дапаўнялі. Вельмі добры пленэр атрымаўся!”
Дарэчы, у часе пленэру шмат якія мастакі атрымалі вершаваныя прысьвячэньні сваім карцінам. Хоць часам здаралася і наадварот: літаратарка Марыя Мартысевіч пад кіраўніцтвам Алеся Марачкіна намалявала першую ў сваім жыцьці, як яна казала, “сапраўдную карціну”.
У поўным захапленьні ад маладых творцаў ды іхных мастацкіх працаў засталася кіраўніца цэнтру імя Язэпа Драздовіча, арганізатарка гэтага ўжо 12-га пленэру на Віцебшчыне Ада Райчонак.
(Райчонак:) “Вельмі таленавітая моладзь! Я думаю, што сярод іх і Рэпіны будуць, і Караткевічы, і Быкавы будуць. Я задаволеная!”
Другі арганізатар, Вадзім Баршчэўскі, таксама ўражаны тым, як плённа папрацавалі мастакі ды літаратары, асабліва зважаючы на тое, што амаль усе 10 дзён было вельмі горача, а побач зь іхнымі намётамі было такое спакусьлівае Дзевінскае возера.
(Баршчэўскі:) “Шчыра кажучы, мы думалі, што перадусім трэба добра адпачыць. А яны так папрацавалі! Вось тут выстаўлена некалькі дзесяткаў карцін, і можна лічыць, што ўжо палова альманаха ёсьць!”
Альманах, пра які згадаў Вадзім Баршчэўскі, мусіць быць выпушчаны да 75-х угодкаў Уладзімера Караткевіча. Апрача карцін у ім будуць таксама і літаратурныя творы, якія нарадзіліся тут, на Аршаншчыне.
Крыніцай натхненьня для іх сталася і маляўнічая прырода, і падарожжы па гістарычных мясьцінах, і ўвага ўдзячных слухачоў, якія ўвечары 9 ліпеня сабраліся каля Купалаўскага музэю ў Ляўках на першае “Сьвята вольнай беларускай паэзіі”. Удзельнікі “караткевіцкага” пленэру далучыліся да гэтага сьвята і разам з усімі, хто прыехаў сюды, чыталі і слухалі каля вогнішча свае ды чужыя творы.
Па сутнасьці, “Сьвята беларускай вольнай паэзіі” задумалі тыя самыя людзі, што некалі пачалі праводзіць вядомы бардаўскі фэст “Аршанская бітва”. І яны дужа хваляваліся – ці будзе гэтая новая ідэя плённай, ці будзе сьвята ўдалым і ці варта надалей гэткія імпрэзы праводзіць.
Вось што сказаў на гэты конт адзін з гасьцей сьвята – паэт і бард зь Менску Зьміцер Дзядзенка.
(Дзядзенка:) “Сьвята вольнае паэзіі ўдалося, першы блін, як кажуць, не сабаку. Прыехалі ўдзельнікі ці не з усёй Беларусі. Што вельмі цешыць, далучыліся і мясцовыя жыхары: адзін з тутэйшых мінакоў узяў ды прачытаў байку, магчыма, што і ўласнага сачыненьня. Думаю, што і надалей будзе атрымлівацца ня горш, а яшчэ лепш”.
На “Сьвяце вольнай беларускай паэзіі” ўдзельнікі чыталі ўласныя творы, а таксама вершы Янкі Купалы. Хто хацеў, мог рабіць гэта ўсю ноч навылёт, а зранку ўдзельнікі сьвята пусьцілі па Дняпры плястыкавыя бутэлькі з бел-чырвона-белымі сьцяжкамі на знак таго, што на Аршаншчыне запачаткаваная яшчэ адна незалежніцкая традыцыя.
Пленэр
Янка Рамановіч каля сваіх карцін
Андрэй Хадановіч чытае верш-прысьвячэньне карціне Алеся Марачкіна
Яшчэ твор з прысьвячэньнем
Імправізаваная экспазыцыя
Паэтычнае сьвята
Слухачы і чытальнікі на беразе Дняпра
Сьпявае бард зь Бешанковічаў Георгі Станкевіч
Усе ўдзельнікі пленэру прызналі, што самай актыўнай выхаванкай “літаратурнай майстэрні” была менская перакладчыца Марыя Мартысевіч, а самым працавітым маладым мастаком -- Янка Рамановіч зь Менску.
(Рамановіч:) “Вельмі добра працавалася! Вельмі прыгожыя мясьціны, я сам з Палесься, там такіх няма. І літаратары побач добрыя былі, складалі вершыкі пра мае палотны. Мастакі і пісьменьнікі, як кажуць, адно аднаго дапаўнялі. Вельмі добры пленэр атрымаўся!”
Дарэчы, у часе пленэру шмат якія мастакі атрымалі вершаваныя прысьвячэньні сваім карцінам. Хоць часам здаралася і наадварот: літаратарка Марыя Мартысевіч пад кіраўніцтвам Алеся Марачкіна намалявала першую ў сваім жыцьці, як яна казала, “сапраўдную карціну”.
У поўным захапленьні ад маладых творцаў ды іхных мастацкіх працаў засталася кіраўніца цэнтру імя Язэпа Драздовіча, арганізатарка гэтага ўжо 12-га пленэру на Віцебшчыне Ада Райчонак.
(Райчонак:) “Вельмі таленавітая моладзь! Я думаю, што сярод іх і Рэпіны будуць, і Караткевічы, і Быкавы будуць. Я задаволеная!”
Другі арганізатар, Вадзім Баршчэўскі, таксама ўражаны тым, як плённа папрацавалі мастакі ды літаратары, асабліва зважаючы на тое, што амаль усе 10 дзён было вельмі горача, а побач зь іхнымі намётамі было такое спакусьлівае Дзевінскае возера.
(Баршчэўскі:) “Шчыра кажучы, мы думалі, што перадусім трэба добра адпачыць. А яны так папрацавалі! Вось тут выстаўлена некалькі дзесяткаў карцін, і можна лічыць, што ўжо палова альманаха ёсьць!”
Альманах, пра які згадаў Вадзім Баршчэўскі, мусіць быць выпушчаны да 75-х угодкаў Уладзімера Караткевіча. Апрача карцін у ім будуць таксама і літаратурныя творы, якія нарадзіліся тут, на Аршаншчыне.
Крыніцай натхненьня для іх сталася і маляўнічая прырода, і падарожжы па гістарычных мясьцінах, і ўвага ўдзячных слухачоў, якія ўвечары 9 ліпеня сабраліся каля Купалаўскага музэю ў Ляўках на першае “Сьвята вольнай беларускай паэзіі”. Удзельнікі “караткевіцкага” пленэру далучыліся да гэтага сьвята і разам з усімі, хто прыехаў сюды, чыталі і слухалі каля вогнішча свае ды чужыя творы.
Па сутнасьці, “Сьвята беларускай вольнай паэзіі” задумалі тыя самыя людзі, што некалі пачалі праводзіць вядомы бардаўскі фэст “Аршанская бітва”. І яны дужа хваляваліся – ці будзе гэтая новая ідэя плённай, ці будзе сьвята ўдалым і ці варта надалей гэткія імпрэзы праводзіць.
Вось што сказаў на гэты конт адзін з гасьцей сьвята – паэт і бард зь Менску Зьміцер Дзядзенка.
(Дзядзенка:) “Сьвята вольнае паэзіі ўдалося, першы блін, як кажуць, не сабаку. Прыехалі ўдзельнікі ці не з усёй Беларусі. Што вельмі цешыць, далучыліся і мясцовыя жыхары: адзін з тутэйшых мінакоў узяў ды прачытаў байку, магчыма, што і ўласнага сачыненьня. Думаю, што і надалей будзе атрымлівацца ня горш, а яшчэ лепш”.
На “Сьвяце вольнай беларускай паэзіі” ўдзельнікі чыталі ўласныя творы, а таксама вершы Янкі Купалы. Хто хацеў, мог рабіць гэта ўсю ноч навылёт, а зранку ўдзельнікі сьвята пусьцілі па Дняпры плястыкавыя бутэлькі з бел-чырвона-белымі сьцяжкамі на знак таго, што на Аршаншчыне запачаткаваная яшчэ адна незалежніцкая традыцыя.
Пленэр
Янка Рамановіч каля сваіх карцін
Андрэй Хадановіч чытае верш-прысьвячэньне карціне Алеся Марачкіна
Яшчэ твор з прысьвячэньнем
Імправізаваная экспазыцыяПаэтычнае сьвята
Слухачы і чытальнікі на беразе Дняпра
Сьпявае бард зь Бешанковічаў Георгі Станкевіч
