Лінкі ўнівэрсальнага доступу

 
Чатырохразовы алімпійскі чэмпіён Віктар Сідзяк заяўляе аб неабходнасьці прыняцьця закону “Аб алімпійскім чэмпіёне”

Чатырохразовы алімпійскі чэмпіён Віктар Сідзяк заяўляе аб неабходнасьці прыняцьця закону “Аб алімпійскім чэмпіёне”


Ігар Карней, Менск Беларускія алімпійцы аб’ядноўваюцца ў Клюб алімпійскіх чэмпіёнаў, ініцыятарам стварэньня якога выступіў чатырохразовы алімпійскі чэмпіён у фэхтаваньні на шаблях Віктар Сідзяк. Галоўнай задачай Клюбу – адаптацыя і працаўладкаваньне спартоўцаў пасьля завяршэньня кар’еры. Але дзеля гэтага, паводле спадара Сідзяка, неабходна прыняць Закон “Аб алімпійскім чэмпіёне”.

Пакуль ў складзе патэнцыйных сябраў Клюбу алімпійскіх чэмпіёнаў 20 чалавек – усе яны чэмпіёны Алімпіядаў розных гадоў. Што да неабходнасьці аб’яднаньня намаганьняў выбітных людзей адзін з найбольш славутых беларускіх спартоўцаў, Віктар Сідзяк, тлумачыць гэта наступным чынам:

(Сідзяк: ) “Нас параўноўваюць з навукоўцамі, іншымі… Мы зусім іншая катэгорыя. У нас разьвіцьцё ідзе да 30-35 гадоў. Я пакуль іду да вяршыняў, адкідваю ўсе свае жаданьні. Што ў мяне застаецца? Я падыходжу да 30-гадовай мяжы толькі з шабляй... Галіновае міністэрства павінна стварыць базу для такіх, як мы, алімпійскіх чэмпіёнаў. Базу пасадаў, базу заробкаў. Выйграў – калі ласка, працуй у галіне. Як у іншы краінах гэта робіцца – у Вугоршчыне, Італіі, Нямеччыне”.

Пакуль што, як мяркуе спадар Сідзяк, у Беларусі пануе заганная традыцыя. Дзяржава цікавіцца спартоўцам толькі тады, калі ён прыносіць краіне славу ды мэдалі. Аднак пасьля завяршэньня кар’еры гэты, малады яшчэ чалавек, больш нікога не цікавіць, і шляхі спартоўцаў і чыноўнікаў упарта разыходзяцца. У выніку спартоўцы, якія “выйшлі ў наклад”, часта існуюць на ўзроўні жабракоў, без пастаяннай працы, без жытла. Каб зьмяніць сытуацыю, Сідзяк мае намер ініцыяваць прыняцьцё закону “Аб алімпійскім чэмпіёне”:

(Сідзяк: ) “Нашая задача – дапамагчы самім сабе, прыблізіць паралелі, якімі ідуць спартоўцы і чыноўнікі. Гэтыя паралелі ўвесь час разыходзяцца, і іх трэба звузіць. Гэта задача Клюбу алімпійскіх чэмпіёнаў – зрабіць так, што калі вялікі спорт завяршаецца, парашутаваньне з той вышыні павінна адбывацца мякка. І Беларусь, дарэчы, будзе першай краінай, калі мы заканадаўча правядзём закон “Аб алімпійскім чэмпіёне”. Цяпер жа мы цалкам залежым ад добрага (ці нядобрага) “дзядзькі”, чыноўніка”.

Цягам некалькіх апошніх гадоў спадар Сідзяк жыў і працаваў у Італіі, дзе падрыхтаваў чэмпіёна нядаўніх Алімпійскіх гульняў у Грэцыі. Ён канстатуе: мала дзе ў сьвеце так ставяцца да алімпійцаў, як у Беларусі. І расказвае пра ўласны досьвед:

(Сідзяк: ) “Я бегаю ўжо тры гады па ўсіх інстанцыях. Я – маэстра, прафэсар вышэйшай катэгорыі. Я скончыў у Нэапалі акадэмію, і ў мяне прымалі іспыты на італьянскай мове. Я падрыхтаваў алімпійскага чэмпіёна, італьянца Мантану. А тут я не знаходжу сабе месца. Ды мяне павінны запрасіць і сказаць: вось табе заля, абсталяваньне – наперад!”

Дакумэнты на рэгістрацыю Клюбу алімпійскіх чэмпіёнаў знаходзяцца на разглядзе ў міністэрстве юстыцыі. Віктар Сідзяк спадзяецца, што цягнуць з рэгістрацыяй міністэрства моцна ня будзе, і неўзабаве пра Клюб можна будзе казаць як пра рэальны факт. А вось наколькі алімпійскае аб’яднаньне сапраўды будзе дзейным – пакажа бліжэйшы час.
XS
SM
MD
LG