Паводле нядаўняй заявы Аляксандра Лукашэнкі, “Руху недалучэньня не хапае адзінства. Калі б усе сябры руху недалучэньня — а гэта болей за сто дзяржаваў — згуртаваліся, то гэта была б сіла, зь якой вымушаныя б былі лічыцца”. Афіцыйны Менск лічыць, што Беларусь зарэкамэндавала сябе як актыўная ўдзельніца Руху недалучэньня. Заяўлена таксама, што краіна зьбіраецца на гэтым саміце выступіць з ініцыятывамі, якія нададуць Руху новы імпульс. Гаворыць міністар замежных справаў Беларусі Сяргей Мартынаў:
(Мартынаў: ) “Адносна Руху недалучэньня наш падыход палягае ў тым, што Рух павінен стаць адным з важнейшых фактараў разьвітаньня з аднапалярным сьветам і пераходу да шматпалярнага сьвету. Гэта павінен быць дзейны гулец”.
Паводле спадара Мартынава, афіцыйнаму Менску выгадна ўдзельнічаць у Руху, таму што ягоныя сябры дапамагаюць адхіляць “антыбеларускія рэзалюцыі” ў ААН і ўхваляць карысныя рэзалюцыі — напрыклад, чарнобыльскую.
Беларусь уваходзіць у Рух недалучэньня з 1998 году, яна зьяўляецца адзінай краінай Эўропы ў гэтай арганізацыі, у якую ўваходзяць 116 краінаў трэцяга сьвету. Больш за 60% жыхароў гэтых краінаў жыве ў галечы, нагадвае менскі палітоляг Андрэй Фёдараў. Удзел Беларусі ў Руху недалучэньня ня мае асаблівага плёну, лічыць спадар Фёдараў, гэта толькі спробы паказаць актыўную замежнапалітычную дзейнасьць:
(Фёдараў: ) “Адзінае, што можна, — і тое я ня ўпэўнены, што гэта ўжо так патрэбна нашаму насельніцтву, — дэманстраваць, што Беларусь ні ў якой ізаляцыі не знаходзіцца, бо ўваходзіць у арганізацыю, якая зьяўляецца другой пасьля ААН і бярэ там самы актыўны ўдзел”.
Паводле спадара Фёдарава, сам удзел Беларусі ў Руху недалучэньня не адпавядае статуту гэтай арганізацыі. Беларусь зьяўляецца сябрам арганізацыі Дамовы аб калектыўнай бясьпецы ў рамках СНД і мае на сваёй тэрыторыі замежныя вайсковыя аб’екты. Але паколькі сам рух перажывае крызіс ідэнтычнасьці, то там на гэта не зьвяртаюць увагі. Магчымыя ж спробы Беларусі арганізаваць у межах Руху недалучэньня нейкі антызаходні альянс ня будуць мець плёну, перакананы спадар Фёдараў:
(Фёдараў: ) “Гэта спробы толькі… У арганізацыі ў цэлым няма антыамэрыканскага патэнцыялу, можна выкарыстаць настрой некаторых удзельнікаў гэтай арганізацыі. Але я ня думаю, што яны будуць ствараць нейкую фармальную антыамэрыканскую структуру. Ніхто зь іх на гэта ня пойдзе, навошта дражніць ільва”.
(Мартынаў: ) “Адносна Руху недалучэньня наш падыход палягае ў тым, што Рух павінен стаць адным з важнейшых фактараў разьвітаньня з аднапалярным сьветам і пераходу да шматпалярнага сьвету. Гэта павінен быць дзейны гулец”.
Паводле спадара Мартынава, афіцыйнаму Менску выгадна ўдзельнічаць у Руху, таму што ягоныя сябры дапамагаюць адхіляць “антыбеларускія рэзалюцыі” ў ААН і ўхваляць карысныя рэзалюцыі — напрыклад, чарнобыльскую.
Беларусь уваходзіць у Рух недалучэньня з 1998 году, яна зьяўляецца адзінай краінай Эўропы ў гэтай арганізацыі, у якую ўваходзяць 116 краінаў трэцяга сьвету. Больш за 60% жыхароў гэтых краінаў жыве ў галечы, нагадвае менскі палітоляг Андрэй Фёдараў. Удзел Беларусі ў Руху недалучэньня ня мае асаблівага плёну, лічыць спадар Фёдараў, гэта толькі спробы паказаць актыўную замежнапалітычную дзейнасьць:
(Фёдараў: ) “Адзінае, што можна, — і тое я ня ўпэўнены, што гэта ўжо так патрэбна нашаму насельніцтву, — дэманстраваць, што Беларусь ні ў якой ізаляцыі не знаходзіцца, бо ўваходзіць у арганізацыю, якая зьяўляецца другой пасьля ААН і бярэ там самы актыўны ўдзел”.
Паводле спадара Фёдарава, сам удзел Беларусі ў Руху недалучэньня не адпавядае статуту гэтай арганізацыі. Беларусь зьяўляецца сябрам арганізацыі Дамовы аб калектыўнай бясьпецы ў рамках СНД і мае на сваёй тэрыторыі замежныя вайсковыя аб’екты. Але паколькі сам рух перажывае крызіс ідэнтычнасьці, то там на гэта не зьвяртаюць увагі. Магчымыя ж спробы Беларусі арганізаваць у межах Руху недалучэньня нейкі антызаходні альянс ня будуць мець плёну, перакананы спадар Фёдараў:
(Фёдараў: ) “Гэта спробы толькі… У арганізацыі ў цэлым няма антыамэрыканскага патэнцыялу, можна выкарыстаць настрой некаторых удзельнікаў гэтай арганізацыі. Але я ня думаю, што яны будуць ствараць нейкую фармальную антыамэрыканскую структуру. Ніхто зь іх на гэта ня пойдзе, навошта дражніць ільва”.
