Спачатку да вернікаў зьвярнуўся сакратар канфэрэнцыі каталіцкіх біскупаў Антоні Дзям’янка:
“Сардэчна вітаю ксяндза арцыбіскупа мітрапаліта Тадэвуша Кандрусевіча. Вельмі цешуся, што на прывітаньне ксяндза арцыбіскупа прыбылі вернікі ня толькі з архікатэдральнай парафіі, але і з іншых парафій. Бачу, што ёсьць шмат моладзі, людзей рознага узросту”.
Імша ў менскай катэдры пакуль не прэзэнтацыйная: Тадэвуш Кандрусевіч правёў яе як звычайны сьвятар. Але на пачатку сваёй прамовы ён падкрэсьліў, што вяртаецца на радзіму:
“Сёньня я вяртаюся на сваю радзіму. Вяртаюся, каб з воляй Божай, якая была выказаная ў словах і прызначэньні сьвяцейшага айца Бэнэдыкта ХVІ, каб працаваць сярод вас. Прыміце мяне, як свайго... Касьцёл тады поўны ёсьць, калі ёсьць біскуп, сьвятары і народ божы. І няхай сёньняшняе набажэнства дапаможа нам будаваць гэтую еднасьць і будаваць каралеўства Божае на гэтай зямлі”.
Тадэвуш Кандрусевіч ў сваёй прамове згадаў, як ў сьнежні 1991-га ён як сьвятар упершыню паехаў у Польшчу. Тады рэлігійнай літаратуры вельмі бракавала. Сьвятар спрабаваў правесьці шмат кніг – колькі мог пацягнуць. Але ў Горадні на мытні яму патлумачылі, што правезьці ён можа толькі дзьве кнігі... Цяпер літаратуры шмат, але атрымліваецца, як кажа мітрапаліт Кандрусевіч, парадокс:
“Так многа рэлігійнай літаратуры, усё больш і больш касьцёлаў, усё больш і больш сьвятароў, усё больш тых, хто катэхізуе, тых, хто вяшчае слова божае, а чалавек жыве так, быццам бы Бога не было. Чалавек жыве так, як быццам бы ён гэтага слова ня чуў...”
Цырымонія ўрачыстага ўваходу ў менскую архікатэдру Тадэвуша Кандрусевіча адбудзецца 10 лістапада. А сёньня Тадэвуш Кандрусевіч правёў сустрэчу са старшынём Камітэту ў справах рэлігій і нацыянальнасцяў Леанідам Гулякам.
“Сардэчна вітаю ксяндза арцыбіскупа мітрапаліта Тадэвуша Кандрусевіча. Вельмі цешуся, што на прывітаньне ксяндза арцыбіскупа прыбылі вернікі ня толькі з архікатэдральнай парафіі, але і з іншых парафій. Бачу, што ёсьць шмат моладзі, людзей рознага узросту”.
Імша ў менскай катэдры пакуль не прэзэнтацыйная: Тадэвуш Кандрусевіч правёў яе як звычайны сьвятар. Але на пачатку сваёй прамовы ён падкрэсьліў, што вяртаецца на радзіму:
“Сёньня я вяртаюся на сваю радзіму. Вяртаюся, каб з воляй Божай, якая была выказаная ў словах і прызначэньні сьвяцейшага айца Бэнэдыкта ХVІ, каб працаваць сярод вас. Прыміце мяне, як свайго... Касьцёл тады поўны ёсьць, калі ёсьць біскуп, сьвятары і народ божы. І няхай сёньняшняе набажэнства дапаможа нам будаваць гэтую еднасьць і будаваць каралеўства Божае на гэтай зямлі”.
Тадэвуш Кандрусевіч ў сваёй прамове згадаў, як ў сьнежні 1991-га ён як сьвятар упершыню паехаў у Польшчу. Тады рэлігійнай літаратуры вельмі бракавала. Сьвятар спрабаваў правесьці шмат кніг – колькі мог пацягнуць. Але ў Горадні на мытні яму патлумачылі, што правезьці ён можа толькі дзьве кнігі... Цяпер літаратуры шмат, але атрымліваецца, як кажа мітрапаліт Кандрусевіч, парадокс:
“Так многа рэлігійнай літаратуры, усё больш і больш касьцёлаў, усё больш і больш сьвятароў, усё больш тых, хто катэхізуе, тых, хто вяшчае слова божае, а чалавек жыве так, быццам бы Бога не было. Чалавек жыве так, як быццам бы ён гэтага слова ня чуў...”
Цырымонія ўрачыстага ўваходу ў менскую архікатэдру Тадэвуша Кандрусевіча адбудзецца 10 лістапада. А сёньня Тадэвуш Кандрусевіч правёў сустрэчу са старшынём Камітэту ў справах рэлігій і нацыянальнасцяў Леанідам Гулякам.
