Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Расейскія СМІ не згадалі словы Пугачовай пра «гібель нашых хлопцаў за ілюзорныя мэты» ў навіне пра яе зварот да Мін'юсту


Максім Галкін і Ала Пугачова, 2016
Максім Галкін і Ала Пугачова, 2016

Многія расейскія СМІ, якія паведамілі аб просьбе Алы Пугачовай прызнаць яе «замежным агентам» усьлед за мужам Максімам Галкіным, не згадалі ў сваіх матэрыялах яе словы, якія адсылаюць да вайны ва Ўкраіне. Пра гэта са спасылкай на «Агенство» піша «Медуза».

У заяве Пугачовай прама не згадваліся «вайна» або «спэцыяльная ваенная апэрацыя», аднак гаварылася, што Максім Галкін жадае Расеі ў тым ліку «спыненьня гібелі нашых хлопцаў за ілюзорныя мэты, якія робяць нашу краіну ізгоем і абцяжарваюць жыцьцё нашых грамадзян».

ТАСС, «РИА Новости», RT, ТВЦ, «Комсомольская правда», «Известия», «Рэн-ТВ» і «Говорит Москва» працытавалі толькі першую частку паста Пугачовай — пра тое, што яна просіць «залічыць сябе ў шэрагі іншаземных агентаў сваёй любімай краіны»; некаторыя зь іх уключылі ў публікацыі і словы пра тое, што яна «салідарная са сваім мужам».

НТВ, абвешчаны замежным агентам «Росбалт», «Газета. ру», «Лента. ру» і «Фонтанка» у той ці іншай форме прывялі ў сваіх навінах і словы Пугачовай аб тым, што Максім Галкін — сумленны, прыстойны і шчыры чалавек, патрыёт, які жадае краіне росквіту, аднак ніхто з вышэйзгаданых СМІ не працытаваў словаў аб гібелі людзей за «ілюзорныя мэты».

«Агенство» адзначае, што пракрамлёўскія СМІ другі раз запар «цэнзуруюць Пугачову, расказваючы пра яе пасты». У пачатку верасьня яны не працытавалі яе словаў з крытыкай сучасных палітыкаў з паста пра пахаваньне Міхаіла Гарбачова.

«Пугачову — у прэзыдэнты Расеі»

На словы сьпявачкі адрэагавалі многія расейскія палітыкі, артысты і іншыя вядомыя асобы. DW сабрала некаторыя камэнтарыі.

«Ала, мая павага» — напісала ў сваім Telegram-канале акторка і рэжысэрка Рэната Літвінава, якая знаходзіцца цяпер у Францыі.

«Ала Пугачова выступіла за свабоду слова, супраць рэпрэсій і вайны. Мільён пунсовых руж супраць сіл зла», — падтрымаў сьпявачку ў Twitter адвакат і праваабаронца Павел Чыкаў.

«Хто такі Пуцін? Дробны палітычны дзеяч часоў Алы Пугачовай», — напісаў у Twitter апазыцыйны палітык Дзьмітрый Гудкоў.

Дэпутат Заканадаўчага сходу Санкт-Пецярбурга V і VI скліканьняў Максім Рэзьнік выказаў думку, што «паўстаньне Пугачовай прывядзе да падзеньня рэжыму», а расейскі эканаміст, прафэсар Максім Міронаў заявіў у Twitter, што Ала Барысаўна — ягоная кандыдатка на выбарах прэзыдэнта Раскі ў 2024 годзе.

Са свайго боку, палітоляг Станіслаў Бялкоўскі канстатаваў у сваім Telegram-канале: «А. Б. Пугачова дэ-факта становцца лідэрам антываеннай часткі РФ-грамадзтва».

Рэзкая крытыка прапагандыстаў і Дзярждумы

Нэгатыўныя камэнтары наконт заявы Пугачовай зьявіліся з боку расейскіх палітыкаў, зьвязаных з органамі дзяржаўнай улады, а таксама публічных асоб, вядомых сваёй ляяльнасьцю да Крамля.

Тэлевядоўца Уладзімір Салаўёў напісаў у сувязі з гэтым у Telegram: «Спачывай зь мірам, Ала Барысаўна...» Але тэлевядоўца і экс-кандыдатка ў прэзыдэнты РФ Ксенія Сабчак адрэагавала на гэты пост Салаўёва словамі: «Ала Барысаўна яшчэ вас усіх перажыве». У сваім Telegram-канале «Кровавая барыня» Сабчак таксама перапосьціла спасылку на інтэрнэт-рэсурсы, дзе можна паслухаць песьні Пугачовай, зь ляканічным камэнтаром: «А знаеш, усё яшчэ будзе».

Намесьнік старшыні Дзяржаўнай думы Расеі Пётар Талстой заявіў у сваім Telegram-канале наступнае: «Мне шкада, што Пугачова, былая самая папулярная сьпявачка краіны, настолькі страціла сувязь з рэальнасьцю і салідарная з тымі, хто сёньня жадае паразы Расеі. Цяпер ейнае месца ў гістарычным музэі часоў СССР».

Рэакцыя на заяву Пугчовай ва Ўкраіне

Адрэагаваў на заяву Пугачовай і дарадца кіраўніка Офісу прэзыдэнта Ўкраіны Аляксей Арастовіч.

У падрабязным пасьце на сваёй старонцы ў Facebook ён напісаў, што бунт Алы Барысаўны, «асобы велізарнага чалавечага маштабу, супраць пуцінскай Сыстэмы — гэта падрыў легітымнасьці вядучай міталёгіі пуцінскага рэжыму, падрыў галоўнага наратыву, які абгрунтоўвае гэтую вайну, выбух у сярэдзіне самаідэнтыфікацыі грамадзян, якія складаюць аснову легітымізацыі пуцінскага рэжыму, пачатак канца гэтага рэжыму».

Вайна Расеі супраць Украіны

  • А 5-й гадзіне раніцы 24 лютага 2022 году кіраўнік Расеі Ўладзімір Пуцін заявіў пра пачатак ваеннай апэрацыі супраць Украіны на Данбасе па просьбе груповак «ДНР» і «ЛНР». 21 лютага падчас тэлезвароту да расейцаў Пуцін назваў так званыя «ДНР» і «ЛНР» незалежнымі дзяржавамі ў межах абласьцей. 22 лютага Савет Фэдэрацыі ратыфікаваў гэтае рашэньне.
  • Расейскія войскі атакавалі ў тым ліку з тэрыторыі Беларусі, выкарыстоўваючы лётнішчы, базы і дарогі. Прадстаўнікі рэжыму Лукашэнкі апраўдваюць вайну, яго праціўнікі лічаць тэрыторыю Беларусі акупаванай, многія заклікаюць да супраціву расейскім захопнікам. Насуперак заявам Пуціна пра атакі выключна на вайсковыя аб'екты, расейцы пачалі бамбаваць школы, дзіцячыя садкі і жылыя кварталы ўкраінскіх гарадоў.
  • 2 красавіка 2022 году, пасьля вызваленьня гораду Буча пад Кіевам, фотакарэспандэнты апублікавалі дзясяткі фотаздымкаў, на якіх відаць сотні нябожчыкаў, ахвяр масавых забойстваў, учыненых расейскімі войскамі. Многія пахаваныя ў стыхійных брацкіх магілах. Вялікія разбурэньні прынесла расейская акупацыя і Барадзянцы.
  • З 24 лютага Расея захапіла толькі адзін абласны цэнтар — Херсон. Расейскія войскі адступілі зь яго і з правабярэжнай часткі Херсонскай вобласьці ў лістападзе 2022 году. Горад быў акупаваны расейскімі войскамі ў першыя дні вайны фактычна без баёў. Увосень 2022 году ўкраінскія войскі правялі маштабны контранаступ, у выніку якога расейскія сілы пакінулі большасьць сваіх пазыцый у Харкаўскай вобласьці.
  • Нягледзячы на першапачатковыя заявы Пуціна пра тое, што акупацыя ўкраінскіх тэрыторыяў не ўваходзіць у пляны ўварваньня, 30 верасьня 2022 году была абвешчана анэксія чатырох вобласьцяў Украіны (Данецкай, Запароскай, Луганскай і Херсонскай), у тым ліку і тэрыторыяў, якія Расея не кантралявала.
  • 21 верасьня 2022 году Пуцін заявіў пра мабілізацыю ў Расеі. Пасьля гэтай заявы тысячы расейцаў накіраваліся на памежныя пункты і пачалі выяжджаць у Грузію, Казахстан, Армэнію, Манголію, Фінляндыю і іншыя краіны. У самой Расеі праціўнікі вайны падпалілі некалькі вайсковых камісарыятаў.
  • У 2023 годзе Лукашэнка і Пуцін заявілі пра разьмяшчэньне ў Беларусі расейскай ядзернай зброі. 13 чэрвеня Лукашэнка сказаў, што частка ядзернай зброі ўжо дастаўлена з РФ у Беларусь. 16 чэрвеня Пуцін таксама заявіў, што першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўленыя на тэрыторыю Беларусі, а астатнюю частку перамесьцяць «да канца лета або да канца году».
  • 3 верасьня ўкраінскі брыгадны генэрал Аляксандар Тарнаўскі заявіў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны прарвалі першую лінію абароны на запароскім кірунку, на якую расейцы выдаткавалі больш за ўсё рэсурсаў.
  • У канцы 2023 і на пачатку 2024 расейцы працягвалі масавыя абстрэлы ўкраінскіх гарадоў: Дніпры, Кіеве, Харкаве, Адэсе і іншых месцах дзясяткі людзей загінулі і атрымалі раненьні. Украінскі бок у адказ абстрэльваў расейскі Белгарад, некалькі чалавек загінулі. Узброеныя сілы дзьвюх краін рэгулярна атакуюць падкантрольныя адна адной тэрыторыі бесьпілётнікамі.
  • Агулам з пачатку 2024 году ўкраінскія дроны пашкодзілі 18 расейскіх НПЗ, што прывяло да скарачэньня вытворчасьці амаль на 14%. У сакавіку былі атакаваныя такія абʼекты, як Разанскі НПЗ «Раснафты» і завод «Лукойла» ў Кстове ў Ніжагародскай вобласьці. Абодва ўваходзяць у топ-10 найбуйнейшых НПЗ Расеі і забясьпечваюць бэнзінам Маскву.
  • 6 жніўня 2024 году Ўкраіна пачала апэрацыю ў Курскай вобласьці. 19 жніўня прэзыдэнт Украіны Ўладзімір Зяленскі заявіў, што пад кантролем Украіны ў ходзе апэрацыі Ўзброеных сілаў Украіны знаходзяцца 92 паселішчы Курскай вобласьці Расеі. Галоўнакамандуючы Ўзброенымі сіламі Ўкраіны Аляксандар Сырскі ўдакладніў, што такіх населеных пунктаў 82. Улады Ўкраіны заявілі пра стварэньне ваенных камэндатураў і арганізацыі перадачы «гуманітарнай дапамогі ў населеныя пункты, якія знаходзяцца пад кантролем Украіны». Экспэрты Інстытуту вывучэньня вайны, прааналізаваўшы заявы і відэаматэрыялы з геалякацыяй, выказалі меркаваньне, што Ўкраіна кантралюе ў Курскай вобласьці ня ўсю тэрыторыю ў заяўленых межах прасоўваньня.
  • 16-18 жніўня ўкраінскія сілы падарвалі тры масты, якія мелі стратэгічнае значэньне для матэрыяльна-тэхнічнага забесьпячэньня групоўкі расейскіх войскаў ва Ўкраіне і вайсковай авіяцыі, якая базуецца ў Курскай вобласьці.
  • 17 лістапада Джо Байдэн зьняў абмежаваньні на нанясеньне ўдараў амэрыканскай дальнабойнай зброяй па тэрыторыі Расеі.
  • З прыходам да ўлады ў ЗША Дональда Трампа рэзка актывізавалася тэма магчымых мірных перамоваў. Прэзыдэнт ЗША абнавіў свае патрабаваньні да эўрапейскіх краінаў-сяброў NATO павялічваць выдаткі на абарону. Таксама палітык заявіў, што хоча, каб Украіна дала Злучаным Штатам кантроль за сваімі радовішчамі рэдказямельных выкапняў у абмен на фінансавую падтрымку яе ваенных дзеяньняў супраць Расеі.
  • У ноч на 14 лютага Расея бесьпілётнікам атакавала Чарнобыльскую АЭС, на саркафагу над разбураным у 1986-м пры чарнобыльскай катастрофе энэргаблёку пачаўся пажар, які ня могуць патушыць некалькі дзён.
  • 12 лютага 2025 Трамп пагутарыў па тэлефоне з Пуціным, і 18 лютага 2025 году ў Эр-Рыядзе (Саудаўская Арабія) пачалася двухбаковая сустрэча з удзелам дзяржаўнага сакратара ЗША Марка Рубіё і кіраўніка МЗС Расеі Сяргея Лаўрова. Украіна на перамовы не запрошаная. Перад гэтым у Мюнхэне (Нямеччына) і Парыжы (Францыя) адбыліся, адпаведна, канфэрэнцыя па бясьпецы і саміт вядучых краінаў ЭЗ, але на іх так і ня выпрацавалі пляну доўгатэрміновай падтрымкі Ўкраіны. Акрамя таго, Вугоршчына — сябра Эўразьвязу, NATO і пры гэтым ляяльная да Расеі — дыстанцыявалася ад абмеркаваньня далейшай вайсковай дапамогі Кіеву, абвінаваціўшы іншыя краіны ў падбухторваньні далейшай вайны.
  • Незалежная праверка інфармацыі пра ваенныя дзеяньні, якую даюць афіцыйныя асобы розных бакоў, не заўсёды магчымая.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава
XS
SM
MD
LG