Грышка:
Ён вампір, ён маньяк,
Пасылае атрады пад кулі.
Ён бязь сьмерці – ніяк.
І таму ён бамбіць Марыупаль.
Дапаможа яму
Друг вусаты ў крывавых задачах.
Саўка:
Што-та я не пайму…
Всё, наверна, ня так адназначна.
Грышка:
Ён вупыр-людажэр,
Ён вайну разьвязаў з Украінай.
Там захрас і цяпер
Ядзернай пагражае дубінай.
Разбамбіў гарады,
Над ахвярамі родныя плачуць…
Саўка:
Не сьпяшы, падаждзі,
Всё, наверна, ня так адназначна.
Грышка:
А ягоны друган
Здаў краіну расейскай навале.
І наводзіць туман:
Каб ня мы, дык на нас бы напалі.
Што за ганьба, скажы?!
Нам ніколі ніхто не прабачыць!
Саўка:
Падаждзі, не сьпяшы,
Всё, наверна, ня так адназначна.
