Каракіна дыскваліфікавалі за парушэньне артыкула 2.2.10 Кодэксу этыкі FIDE. Ён прымяняецца, калі гульня ў шахматы, FIDE або зьвязаныя з ёю фэдэрацыі «неапраўдана паўстаюць у неспрыяльным сьвятле і тым самым наносіцца шкода іх рэпутацыі».
Пакараньне зьвязана з тым, што Каракін публічна падтрымаў расейскае ўварваньне ва Ўкраіну і прэзыдэнта Расеі Ўладзіміра Пуціна і працягнуў выступаць у яго падтрымку, нягледзячы на асуджэньне з боку FIDE.
У тэлеграм-канале расейскага гросмайстра пад назвай «Шахматны патрыятызм» рэгулярна зьяўляюцца пасты ў падтрымку вайны. У прыватнасьці, 21 сакавіка быў апублікаваны «зварот да адэкватных украінцаў», у якім Каракін фактычна заклікае Ўкраіну здацца, заяўляючы, што ў яе няма шанцаў на перамогу.
Дыскваліфікацыя Каракіна не дазволіць яму згуляць у турніры прэтэндэнтаў на званьне чэмпіёна сьвету, які пройдзе з 16 чэрвеня па 7 ліпеня. Раней ён ужо гуляў у матчы на першынство сьвету, але саступіў чэмпіёну Магнусу Карлсэну.
З прычыны ваеннай агрэсіі Расеі ва Ўкраіне зборныя РФ і Беларусі часова выключаныя са спаборніцтваў FIDE. У індывідуальных турнірах, аднак, шахматысты краін-агрэсараў змогуць гуляць пад сьцягам FIDE.
Прэзыдэнт FIDE, былы высокапастаўлены расейскі чыноўнік Аркадзь Дварковіч, выступіў з асуджэньнем вайны і за мір, хоць наўпрост і не заявіў аб адказнасьці Расеі за агрэсію. Ён таксама выказаўся ў падтрымку ўкраінскіх шахматыстаў.
«Войны — гэта найгоршае, з чым можна сутыкнуцца ў жыцьці. Любая вайна. Усюды. Войны ня проста забіваюць неацэнныя жыцьці. Войны забіваюць надзеі і спадзяваньні, замарожваюць або руйнуюць адносіны і сувязі. Гэта тычыцца і гэтай вайны. Мае думкі з украінскімі цывільнымі асобамі, у тым ліку многімі гульцамі, якія цяпер у небясьпецы і якія ня могуць спаборнічаць або нават думаць пра шахматы падчас вайны», — сказаў Дварковіч у інтэрвію.
Гэтыя словы выклікалі рэзкую рэакцыю аднаго з кіраўнікоў «Адзінай Расеі» Андрэя Турчака, які абвінаваціў Дварковіча ў «нацыянал-здрадзе». Пасьля гэтага Дварковіч сышоў з пасады прэзыдэнта фонду «Сколкава», які ён займаў з 2018 году.
Вайна Расеі супраць Украіны
- А 5-й гадзіне раніцы 24 лютага 2022 году кіраўнік Расеі Ўладзімір Пуцін заявіў пра пачатак ваеннай апэрацыі супраць Украіны на Данбасе па просьбе груповак «ДНР» і «ЛНР». 21 лютага падчас тэлезвароту да расейцаў Пуцін назваў так званыя «ДНР» і «ЛНР» незалежнымі дзяржавамі ў межах абласьцей. 22 лютага Савет Фэдэрацыі ратыфікаваў гэтае рашэньне.
- Расейскія войскі атакавалі ў тым ліку з тэрыторыі Беларусі, выкарыстоўваючы лётнішчы, базы і дарогі. Прадстаўнікі рэжыму Лукашэнкі апраўдваюць вайну, яго праціўнікі лічаць тэрыторыю Беларусі акупаванай, многія заклікаюць да супраціву расейскім захопнікам.
- Насуперак заявам Пуціна пра атакі выключна на вайсковыя аб'екты, расейцы бамбяць школы, дзіцячыя садкі і жылыя кварталы ўкраінскіх гарадоў.
- 2 красавіка 2022 году, пасьля вызваленьня гораду Буча пад Кіевам, фотакарэспандэнты апублікавалі дзясяткі фотаздымкаў, на якіх відаць сотні нябожчыкаў, ахвяр масавых забойстваў, учыненых расейскімі войскамі. Многія пахаваныя ў стыхійных брацкіх магілах. Вялікія разбурэньні прынесла расейская акупацыя і Барадзянцы.
- З 24 лютага Расея захапіла толькі адзін абласны цэнтар — Херсон. Расейскія войскі адступілі зь яго і з правабярэжнай часткі Херсонскай вобласьці ў лістападзе 2022 году. Горад быў акупаваны расейскімі войскамі ў першыя дні вайны фактычна без баёў. Увосень 2022 году ўкраінскія войскі правялі маштабны контранаступ, у выніку якога расейскія сілы пакінулі большасьць сваіх пазыцый у Харкаўскай вобласьці.
- Нягледзячы на першапачатковыя заявы Пуціна пра тое, што акупацыя ўкраінскіх тэрыторыяў не ўваходзіць у пляны ўварваньня, 30 верасьня 2022 году была абвешчана анэксія чатырох вобласьцяў Украіны (Данецкай, Запароскай, Луганскай і Херсонскай), у тым ліку і тэрыторыяў, якія Расея не кантралявала.
- 21 верасьня 2022 году Пуцін заявіў пра мабілізацыю ў Расеі. Пасьля гэтай заявы тысячы расейцаў накіраваліся на памежныя пункты і пачалі выяжджаць у Грузію, Казахстан, Армэнію, Манголію, Фінляндыю і іншыя краіны. У самой Расеі праціўнікі вайны падпалілі некалькі вайсковых камісарыятаў.
- У 2023 годзе Лукашэнка і Пуцін заявілі пра разьмяшчэньне ў Беларусі расейскай ядзернай зброі. 13 чэрвеня Лукашэнка сказаў, што частка ядзернай зброі ўжо дастаўлена з РФ у Беларусь. 16 чэрвеня Пуцін таксама заявіў, што першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўленыя на тэрыторыю Беларусі, а астатнюю частку перамесьцяць «да канца лета або да канца году».
- 3 верасьня ўкраінскі брыгадны генэрал Аляксандар Тарнаўскі заявіў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны прарвалі першую лінію абароны на запароскім кірунку, на якую расейцы выдаткавалі больш за ўсё рэсурсаў.
- У канцы 2023 і на пачатку 2024 расейцы працягвалі масавыя абстрэлы ўкраінскіх гарадоў: Дніпры, Кіеве, Харкаве, Адэсе і іншых месцах дзясяткі людзей загінулі і атрымалі раненьні. Украінскі бок у адказ абстрэльваў расейскі Белгарад, некалькі чалавек загінулі. Узброеныя сілы дзьвюх краін рэгулярна атакуюць падкантрольныя адна адной тэрыторыі бесьпілётнікамі.
- Агулам з пачатку 2024 году ўкраінскія дроны пашкодзілі 18 расейскіх НПЗ, што прывяло да скарачэньня вытворчасьці амаль на 14%. У сакавіку былі атакаваныя такія абʼекты, як Разанскі НПЗ «Раснафты» і завод «Лукойла» ў Кстове ў Ніжагародскай вобласьці. Абодва ўваходзяць у топ-10 найбуйнейшых НПЗ Расеі і забясьпечваюць бэнзінам Маскву.
- 6 жніўня 2024 году Ўкраіна пачала апэрацыю ў Курскай вобласьці. 19 жніўня прэзыдэнт Украіны Ўладзімір Зяленскі заявіў, што пад кантролем Украіны ў ходзе апэрацыі Ўзброеных сілаў Украіны знаходзяцца 92 паселішчы Курскай вобласьці Расеі. Галоўнакамандуючы Ўзброенымі сіламі Ўкраіны Аляксандар Сырскі ўдакладніў, што такіх населеных пунктаў 82. Улады Ўкраіны заявілі пра стварэньне ваенных камэндатураў і арганізацыі перадачы «гуманітарнай дапамогі ў населеныя пункты, якія знаходзяцца пад кантролем Украіны». Экспэрты Інстытуту вывучэньня вайны, прааналізаваўшы заявы і відэаматэрыялы з геалякацыяй, выказалі меркаваньне, што Ўкраіна кантралюе ў Курскай вобласьці ня ўсю тэрыторыю ў заяўленых межах прасоўваньня.
- 16-18 жніўня ўкраінскія сілы падарвалі тры масты, якія мелі стратэгічнае значэньне для матэрыяльна-тэхнічнага забесьпячэньня групоўкі расейскіх войскаў ва Ўкраіне і вайсковай авіяцыі, якая базуецца ў Курскай вобласьці.
- Незалежная праверка інфармацыі пра ваенныя дзеяньні, якую даюць афіцыйныя асобы розных бакоў, не заўсёды магчымая.
