Саўка:
Как-та вечарам у срэду уключаю я БТ -
Пад закуску, пад гарэлку, для настрою і т. д.
Но такая ўдруг адкрылася карціна,
Што я начыста лішыўся апяціта -
Страшна, аж жуць!
Там шахіды і фашысты, радзікалы і ІГІЛ,
Са ўзрыўчаткай церарысты узарвалі мне мазгі.
Церарыстамі Статкевіч ціха руліт,
А ў лясах цьвіцёт і пахнет гітлерюгенд -
Страшна, аж жуць!
Пазваніў я сразу Грышу, не сьнімае трубку он.
Можэт, тожэ он вхадзіў у этат «Белы легіон»?
Ведзь часьценька у абшчэніі са мною
Он крывіў сваёю чорнаю душою.
Страшна, аж жуць!
Страшна жутка, жутка страшна, как жэ дальшэ ўсем жыць нам?
І, канешна жэ, ніжайшы наш паклон сілавікам!
Пачэму-та толька чувства меня гложэт,
Што паужынаў я шаурмой із кошэк...
Праціўна, аж жуць!
