Урочышча Курапаты павінна стаць «месцам народнага смутку і высакароднай памяці», сказаў галоўны рэдактар газэты «СБ. Беларусь сегодня» Павел Якубовіч падчас круглага стала, арганізаванага гэтым выданьнем 24 лютага.
Як паведамляе агенцтва БелТА, падчас абмеркаваньня, у якім прынялі ўдзел навукоўцы, грамадзкія дзеячы і дзяржаўныя служачыя, абмеркаваньня прапаноўвалася ўсталяваць у Курапатах знак або капліцу, абвясьціўшы творчы конкурс па іх стварэньні.
Упаўнаважаны па справах рэлігій і нацыянальнасьцяў Леанід Гуляка падкрэсьліў: «Гэта месца, якое заслугоўвае ўшанаваньня». Паводле Паўла Якубовіча, ці стане ўрочышча мэмарыялам — пакажа грамадзкая дыскусія.
Каля мэмарыяльнага комплексу «Курапаты», дзе былі расстраляныя і пахаваныя дзясяткі тысяч ахвяраў сталінскіх рэпрэсіяў, таварыства з абмежаванай адказнасьцю «Белрэканструкцыя» вядзе будаўніцтва офіснага цэнтру. Актывісты ўжо некалькі дзён спрабуюць перашкодзіць будоўлі, адбыўся шэраг канфліктаў і сутычак.
Забудоўнік лічыць, што будаваць на тэрыторыі мэмарыяльнага комплексу законна, бо яна «ўжо не ахоўная тэрыторыя», а абаронцы Курапатаў з гэтым нязгодныя. Адміністрацыя Савецкага раёну Менску тлумачыць, што зямельны ўчастак плошчай 0,32 га быў выдзелены пад будаўніцтва ў выніку аўкцыёну, які прайшоў 26 чэрвеня 2013 году.
Паводле апошняй вэрсіі межаў зонаў аховы Курапатаў, зацьверджанай у 2014 годзе, будоўля-2017 не трапляе ні ў ахоўную зону, ні ў зону рэгуляванай забудовы.
Прадстаўнікі грамадзкай ініцыятывы «Экспэрты ў абарону Курапатаў» ужо некалькі гадоў вядуць суды супраць Генэральнай пракуратуры, Міністэрства культуры і пэрсанальна супраць Ігара Чарняўскага, які ўзначальваў у Міністэрстве дэпартамэнт аховы гістарычна-культурнай спадчыны.
Гэта ня першы раз, калі Курапаты бароняць ад будаўнікоў. Больш за пятнаццаць гадоў таму моладзевыя актывісты выступілі супраць пабудовы кальцавой дарогі праз урочышча Курапаты. Кругласутачнае дзяжурства ва ўрочышчы доўжылася больш за восем месяцаў — ад 24 верасьня 2001 году да 3 чэрвеня 2002 году. Усе гэтыя дні Радыё Свабода штодня асьвятляла падзеі ва ўрочышчы. Вынікам гэтага стала кніга аднаго рэпартажу «Дарога праз Курапаты» (PDF).
