Вяскоўцы ў Дэмбраве распавядаюць, што адзін з жыхароў вёскі закалоў сьвіньню, але калі зь сьвежаніны сьцякла кроў, то мяса нагадвала жэле. Экспэртыза выявіла, што гэта — афрыканская чума.
Улады аддалі загад, каб за два дні ўсе пакалолі сьвіней і здалі мяса на праверку. Апроч гэтага, зь людзей пабралі расьпіскі, што за межы вёскі мяса вывозіць ня будуць. Размаўляю са спадарамі ў вёсцы Дэмбрава:
Спадар: «Учора ўжо практычна ўсіх пакалолі...»
Карэспандэнт: «Было такое патрабаваньне ад уладаў?»
Спадар: «Так, загадалі сёньня да абеду ўсё прыбраць».
Іншы спадар: «Ад самай раніцы ўжо тут пішчалі, зразумела, ня людзі, а сьвіньні, як іх калолі. Учора тут і вывозіць не давалі, міліцыя стаяла з усіх бакоў і ўсе машыны правяралі. І сёньня ад самай раніцы езьдзілі, во толькі цяпер трохі супакоіліся».
«Усё ціха, за ўчора ўсе пакалолі...»
На падворку пэнсіянеры наводзяць парадак. Цікаўлюся — ці пакалолі яны сьвіней?
Спадарыня: «Усё ціха, за ўчора ўсе пакалолі, і ўсё...»
Карэспандэнт: «А не хаваюць людзі, як гэта яшчэ летась было?»
Спадарыня: «Ой, ужо ніхто не хавае, бо ведаюць, што ўсё роўна прыйдуць з праверкай і ці забяруць, ці яшчэ нешта. Было ж так каля Жалудка, што прыяжджалі, забіралі і потым людзі распавядалі, што каму вярнулі грошы, а каму і нічога не далі. Таму ўсе, хто як мог, так і калоў».
Пытаюся — ці ня цяжка будзе жыць безь сьвіней?
Спадар: «Мы заўсёды трымалі сьвіней...»
Спадарыня: «Увесь час, мы як сышліся, то ўсё жыцьцё трымалі, і бацькі нашы трымалі».
Спадар: «І ніхто ніякае чумы ня ведаў. Было мяса сваё, сала сваё, а цяпер як будзе — ніхто ня ведае. Усё купіць — пэнсіі ня хопіць».
Карэспандэнт: «А вам патлумачылі хоць, адкуль узялася тут афрыканская чума?»
Спадар: «Ніхто нічога не тлумачыў, сказалі, што афрыканская чума, і ўсё. А дзе тая Афрыка і чаму тут тая чума — ніхто толкам ня ведае».
Спадарыня: «Гэта нам, старым, ужо ня страшна. Дзеці неяк купяць таго мяса ў горадзе. А вось тут да нас хлопец прыяжджаў, што працуе на комплексе. Дык ён дваіх дзяцей вучыць у Менску і бядуе — як быць, як іх вучыць? Бо як прыяжджаюць, то трэба ж нешта пакласьці ў сумку дзіцяці...»
Яшчэ адна спадарыня заўважае, што сёлета хоць іх не пазбавілі мяса, бо летась сьвіней забівалі і мяса свайго ніхто ня бачыў, нават кампэнсацыю ня ўсе атрымалі. А цяпер, маўляў, ня так страшна, бо людзі ўжо да гэтага прызвычаеныя.
Спадарыня: «Ну што казаць — цяжка, вядома, будзе, бо мы ўжо прызвычаеныя мець гаспадарку. Але некалі і гэта наладзіцца. Трэба ўсё ж разумець, што жартаў з гэтым няма. Нічога, міне і гэтая бяда. Будзем жыць і будзем трымаць яшчэ сьвіней».
Мяса як саступка
Галоўны вэтэрынарны ўрач у Дэмбраве Юры Сола пацьвердзіў факт афрыканскае чумы ў вёсцы і кажа, што паводле ўсіх нормаў у такой сытуацыі ўсе сьвіньні павінны быць зьнішчаныя. Але людзям пайшлі на саступку і пасьля праверкі мяса дазволілі выкарыстоўваць яго для сваіх патрэбаў.
Праўда, дадае, што ў вёсцы абавязкова будуць правяраць кожны падворак, каб выявіць, ці насамрэч сьвіней пакалолі. Паводле спадара Сола, у сэзон грыбоў і ягад, калі людзі часта наведваюцца ў лес, адтуль і могуць занесьці інфэкцыю.
Сола: «Шляхі перадачы інфэкцыі розныя: сынантропная птушка, насякомыя-крывасмокі, аэрагенным шляхам, алімэнтарным шляхам, на адзеньні, на абутку і іншае. Вось пайшлі ў лес у грыбы ці ягады і могуць прынесьці інфэкцыю».
