Бураўкін. Апошняя кніга

Генадзь Бураўкін пасьпеў перад сьмерцю патрымаць у руках сыгнальны экзэмпляр сваёй апошняй кнігі.


Апошнія два вершы з кнігі:

* * * Раней я ўспамінаў вясну,
Чаромхавы дурман маленства,
Калі ўначы ня мог заснуць
Ад салаўінага шаленства.

Цяпер ня тое,
Што калісьці, —
Часьцей прыходзіць напамін
Пра шэпат залатога лісьця,
Нябесны жураўліны клін...



* * *
У кватэры настылай
Я шукаю прытулку ў мальбе...
Мой адзіны,
Мой мілы,
Навучы мяне жыць безь цябе.

Я хаджу, як сьляпая,
Пераблытаўшы ночы і дні.
Мне цябе не хапае.
Ты хоць зрэдку мне ціха шапні.

Як набрацца мне сілы,
Каб ня згаснуць у чорнай журбе?
Мой адзіны,
Мой мілы,
Навучы мяне жыць безь цябе!..