Апроч таго, на два працэнтныя пункты плянуецца падвысіць падатак на дададзеную вартасьць. Ужо ад 2014 году ведамства прапануе рэзка ўзьняць акцыз на тытунёвыя вырабы, алькагольную прадукцыю, а таксама на бэнзін і дызпаліва. У выпадку ўхваленьня прапаноў названы асартымэнт можа стаць самым дарагім у рэгіёне, а рост цэнаў на паліва спрычыніцца да ланцуговай рэакцыі, выкліканай транспартнымі выдаткамі.
Згодна з ініцыятывай Міністэрства фінансаў, акцыз на тытунь, цыгары і цыгарылы прапануецца павялічыць на 45%, на цыгарэты і папяросы — больш чым на 80%. Іншымі словамі, зь цяперашніх 13 тысяч рублёў за кожную цыгару акцыз хочуць падвысіць амаль да 20 тысяч, за кожную тысячу папяросаў — з 60 тысяч рублёў да 109 тысяч. Пры такім раскладзе ў кошце пачка цыгарэтаў сярэдняй цэнавай катэгорыі (ад 7500 рублёў) акцыз будзе складаць блізу 5 тысяч.
Значныя паказьнікі росту закладзеныя і ў алькагольную прадукцыю. Так, акцыз на літар этылавага сьпірту мяркуецца падвысіць на 27%, на пладовыя мацаваныя віны — удвая. На шампанскае, садавінна-ягадныя віны і піва гэты паказьнік плянуецца адкарэктаваць у сярэднім на 10%. Такія захады аргумэнтуюцца, з аднаго боку, крытычным ростам алькагалізму, зь іншага — неабходнасьцю прыцягненьня ў бюджэт дадатковых сродкаў. Праўда, эканаміст Сяргей Балыкін бачыць у гэтым выключна матэрыяльную зацікаўленасьць дзяржавы, а намер уратаваць народ ад заганных звычак ілюструе трапным анэкдотам: «Тата, цяпер ты будзеш меней піць? Не, сынок, цяпер ты будзеш меней есьці»:
«Шчыра кажучы, ня бачу нічога кепскага ў тым, што падаражэюць тытунь і алькаголь, бо калі людзі будуць меней піць і курыць, то гэта насамрэч добра для Беларусі, для нацыі. Але цалкам магчыма, што атрымаецца зусім інакш — людзі будуць менш есьці, каб больш піць. То бок, ужываць менш ня стануць, а грошай на іншыя траты будзе заставацца ў абрэз. Што да паліва, то вельмі кепска, калі з падвышэньнем акцызаў будуць расьці кошты на бэнзін і салярку. Такі працэс ня толькі будзе замінаць беларусам карыстацца асабістым транспартам, але і пацягне за сабой рост коштаў грузаперавозак, перавозак пасажырскіх. Што, у сваю чаргу, будзе штурхаць далей, наверх іншыя кошты, з гэтым зьвязаныя. Бо каб зрабіць нейкі тавар, патрэбныя ж ня толькі матэрыялы, трэба ўсё гэта некуды даставіць. Таму транспартныя выдаткі непазьбежна будуць падвышаць цэны на канчатковую прадукцыю».
Рост акцызаў на паліва можа стацца самым значным на тле ўсяго іншага. У праекце Мінфіну гаворыцца, што да канца 2014 году стаўкі трэба павялічыць адразу ўтрая на салярку і ў 2,5 раза на бэнзін. Паступленьні ад акцызаў на паліва даюць значны ўнёсак у дзяржаўную скарбонку, складаючы 10% кансалідаванага бюджэту. А гэта значыць, улады будуць і надалей карыстацца гэтым інструмэнтам. Для спажыўцоў жа такая практыка азначае адно: адносна дэмакратычныя дагэтуль кошты могуць стаць цалкам эўрапейскімі. Праўда, пры зусім не эўрапейскіх заробках.
Апроч таго, зь цяперашніх 20% да 22% прапануецца падвысіць стаўку падатку на дададзеную вартасьць — гэта пры тым, што нават цяперашні паказьнік ПДВ істотна вышэйшы, чым у партнэраў па Адзінай эканамічнай прасторы: у Расейскай Фэдэрацыі — 18%, у Казахстане — 12%. У якасьці «кампэнсацыі» мяркуецца панізіць падатак на прыбытак для вытворцаў — з 18% да 12%, а вось пра прэфэрэнцыі для пакупнікоў гаворка не ідзе. Тым часам прадстаўнікі дзелавой супольнасьці папярэджваюць, што дзеля захаваньня рэнтабэльнасьці будуць вымушаныя закладаць выдаткі ў кошт прадукцыі, што яшчэ больш узьвінціць цэны.
Былы міністар эканомікі, старшыня Саюзу прадпрымальнікаў і наймальнікаў Георгій Бадзей падкрэсьлівае, што ініцыятыва прымалася кулюарна, але спадзяецца, што чыноўнікі ўрэшце прыслухаюцца да думкі тых, каго навацыі непазьбежна закрануць. У іншым выпадку яшчэ большы віток інфляцыі — справа недалёкай будучыні:
«Ніякіх кансультацыяў наконт гэтага не было, але было прапанавана, каб прадпрымальніцкая супольнасьць азнаёмілася з гэтымі ідэямі. То бок, відаць, маецца на ўвазе, што затым гэта будзе неяк сумесна разглядацца. Мы літаральна ўчора разаслалі лісты нашым прадпрыемствам, каб тыя адказалі: як гэта ўсё на іх паўплывае? Нават дзеля таго, каб нам самім як саюзу вызначыцца — падтрымліваць гэта ці не падтрымліваць. Таму што мы разумеем: для вытворцы зьніжэньне падатку на прыбытак — нібыта добра. А ўскосныя падаткі, якія павінны спаганяцца са спажыўца, як быццам і ня нашы пытаньні. Але ж, зь іншага боку, мы ўсе таксама грамадзяне, таксама пакупнікі. І як спажыўцам нам відавочна, што такія захады вядуць толькі да інфляцыі, падаражэньня тавараў».
У Беларусі падатак на дададзеную вартасьць адносіцца да асноўных адлічэньняў, якія фармуюць дзяржаўны бюджэт. Паводле афіцыйных дадзеных, летась на ПДВ прыпала амаль 30% сукупных паступленьняў . У той жа час доля падатку на прыбытак склала 12%. Гэта лішні раз дэманструе прыярытэты ўладаў што да спосабаў папаўненьня казны.
Згодна з ініцыятывай Міністэрства фінансаў, акцыз на тытунь, цыгары і цыгарылы прапануецца павялічыць на 45%, на цыгарэты і папяросы — больш чым на 80%. Іншымі словамі, зь цяперашніх 13 тысяч рублёў за кожную цыгару акцыз хочуць падвысіць амаль да 20 тысяч, за кожную тысячу папяросаў — з 60 тысяч рублёў да 109 тысяч. Пры такім раскладзе ў кошце пачка цыгарэтаў сярэдняй цэнавай катэгорыі (ад 7500 рублёў) акцыз будзе складаць блізу 5 тысяч.
Значныя паказьнікі росту закладзеныя і ў алькагольную прадукцыю. Так, акцыз на літар этылавага сьпірту мяркуецца падвысіць на 27%, на пладовыя мацаваныя віны — удвая. На шампанскае, садавінна-ягадныя віны і піва гэты паказьнік плянуецца адкарэктаваць у сярэднім на 10%. Такія захады аргумэнтуюцца, з аднаго боку, крытычным ростам алькагалізму, зь іншага — неабходнасьцю прыцягненьня ў бюджэт дадатковых сродкаў. Праўда, эканаміст Сяргей Балыкін бачыць у гэтым выключна матэрыяльную зацікаўленасьць дзяржавы, а намер уратаваць народ ад заганных звычак ілюструе трапным анэкдотам: «Тата, цяпер ты будзеш меней піць? Не, сынок, цяпер ты будзеш меней есьці»:
«Шчыра кажучы, ня бачу нічога кепскага ў тым, што падаражэюць тытунь і алькаголь, бо калі людзі будуць меней піць і курыць, то гэта насамрэч добра для Беларусі, для нацыі. Але цалкам магчыма, што атрымаецца зусім інакш — людзі будуць менш есьці, каб больш піць. То бок, ужываць менш ня стануць, а грошай на іншыя траты будзе заставацца ў абрэз. Што да паліва, то вельмі кепска, калі з падвышэньнем акцызаў будуць расьці кошты на бэнзін і салярку. Такі працэс ня толькі будзе замінаць беларусам карыстацца асабістым транспартам, але і пацягне за сабой рост коштаў грузаперавозак, перавозак пасажырскіх. Што, у сваю чаргу, будзе штурхаць далей, наверх іншыя кошты, з гэтым зьвязаныя. Бо каб зрабіць нейкі тавар, патрэбныя ж ня толькі матэрыялы, трэба ўсё гэта некуды даставіць. Таму транспартныя выдаткі непазьбежна будуць падвышаць цэны на канчатковую прадукцыю».
Рост акцызаў на паліва можа стацца самым значным на тле ўсяго іншага. У праекце Мінфіну гаворыцца, што да канца 2014 году стаўкі трэба павялічыць адразу ўтрая на салярку і ў 2,5 раза на бэнзін. Паступленьні ад акцызаў на паліва даюць значны ўнёсак у дзяржаўную скарбонку, складаючы 10% кансалідаванага бюджэту. А гэта значыць, улады будуць і надалей карыстацца гэтым інструмэнтам. Для спажыўцоў жа такая практыка азначае адно: адносна дэмакратычныя дагэтуль кошты могуць стаць цалкам эўрапейскімі. Праўда, пры зусім не эўрапейскіх заробках.
Апроч таго, зь цяперашніх 20% да 22% прапануецца падвысіць стаўку падатку на дададзеную вартасьць — гэта пры тым, што нават цяперашні паказьнік ПДВ істотна вышэйшы, чым у партнэраў па Адзінай эканамічнай прасторы: у Расейскай Фэдэрацыі — 18%, у Казахстане — 12%. У якасьці «кампэнсацыі» мяркуецца панізіць падатак на прыбытак для вытворцаў — з 18% да 12%, а вось пра прэфэрэнцыі для пакупнікоў гаворка не ідзе. Тым часам прадстаўнікі дзелавой супольнасьці папярэджваюць, што дзеля захаваньня рэнтабэльнасьці будуць вымушаныя закладаць выдаткі ў кошт прадукцыі, што яшчэ больш узьвінціць цэны.
Былы міністар эканомікі, старшыня Саюзу прадпрымальнікаў і наймальнікаў Георгій Бадзей падкрэсьлівае, што ініцыятыва прымалася кулюарна, але спадзяецца, што чыноўнікі ўрэшце прыслухаюцца да думкі тых, каго навацыі непазьбежна закрануць. У іншым выпадку яшчэ большы віток інфляцыі — справа недалёкай будучыні:
«Ніякіх кансультацыяў наконт гэтага не было, але было прапанавана, каб прадпрымальніцкая супольнасьць азнаёмілася з гэтымі ідэямі. То бок, відаць, маецца на ўвазе, што затым гэта будзе неяк сумесна разглядацца. Мы літаральна ўчора разаслалі лісты нашым прадпрыемствам, каб тыя адказалі: як гэта ўсё на іх паўплывае? Нават дзеля таго, каб нам самім як саюзу вызначыцца — падтрымліваць гэта ці не падтрымліваць. Таму што мы разумеем: для вытворцы зьніжэньне падатку на прыбытак — нібыта добра. А ўскосныя падаткі, якія павінны спаганяцца са спажыўца, як быццам і ня нашы пытаньні. Але ж, зь іншага боку, мы ўсе таксама грамадзяне, таксама пакупнікі. І як спажыўцам нам відавочна, што такія захады вядуць толькі да інфляцыі, падаражэньня тавараў».
У Беларусі падатак на дададзеную вартасьць адносіцца да асноўных адлічэньняў, якія фармуюць дзяржаўны бюджэт. Паводле афіцыйных дадзеных, летась на ПДВ прыпала амаль 30% сукупных паступленьняў . У той жа час доля падатку на прыбытак склала 12%. Гэта лішні раз дэманструе прыярытэты ўладаў што да спосабаў папаўненьня казны.