Нарыльскае паўстаньне — вялікае забурэньне ў дзяржаўным лягеры асобага рэжыму ўвесну 1953, арганізаванае палітвязьнямі. Дзеяньні больш за 20000 зьняволеных аб’ядналі ўсе вядомыя формы пратэсту: паўстаньне, страйк, галадоўку. Вязьні вылучылі шэраг патрабаваньняў ня толькі кіраўнікам лягеру, але і наогул Маскве. Гісторыкі лічаць, што ў спалучэньні з паўстаньнем у Варкуце Нарыльскае паўстаньне падарвала асновы лягернай рэпрэсіўнай сыстэмы СССР.