Доўгі час у доме было абласное аддзяленьне Саюзу пісьменьнікаў Беларусі. У былой гасьцёўні Элізы Ажэшкі быў кабінэт, дзе працавалі вядомыя празаікі — Васіль Быкаў і Аляксей Карпюк. Саюз палякаў Беларусі дамогся высяленьня пісьменьніцкай філіі з памяшканьня, і тады пачаўся збор экспанатаў.
Гаворыць Ірэна Эйсмант, якая ўваходзіць у Камітэт памяці Элізы Ажэшкі пры Саюзе палякаў:
(Эйсмант: ) "На жаль, сапраўдных рэчаў, зьвязаных з жыцьцём пісьменьніцы, захавалася няшмат. Цяпер мы маем арыгінальны фотапартрэт зь ейным аўтографам, некалькі гербарыяў, зробленых яе рукамі. Таксама захаваўся, на шчасьце, у ейнай гасьцёўні пад барановымі галовамі сапраўдны камін, пад якім яна любіла пасядзець ды паразмаўляць".
Рэшта экспанатаў толькі нагадвае тагачасную эпоху — стол, канапка, кніжная шафка. Грошы для аздабленьня музэйных пакояў зьбіралі і ў Беларусі, але ўсё ж больш у Польшчы.
Цікава, што першыя асобы гораду і вобласьці не прыйшлі на адкрыцьцё музэю. Напярэдадні стала вядома, што на імпрэзе ня будзе і польскіх дыпляматаў — ані пасла Марыюша Машкевіча, ані генэральнага консула Сільвэстра Шостака.
Эліза Ажэшка паходзіла зь цяперашняга Гарадзенскага раёну, зь беларускай шляхецкай сям'і Паўлоўскіх. Моцна паўплывала на ейны сьветапогляд вызвольнае паўстаньне 1863-64 гадоў. Яна дапамагала паўстанцам і прысьвяціла ім сваю апошнюю кнігу "Hloria Victis" — "Слава пераможаным". Кніга выйшла ў 1910-м — у год сьмерці пісьменьніцы.
Сёньня 160 гадоў з дня нараджэньня Ажэшкі.