Сёньня ў сябра БНФ, селяніна зь вёскі Выгар Лагойскага раёну 50-гадовага Лявона Валуя – радасная падзея. Пасьля больш чым сямі гадоў змаганьня за права стацца фэрмэрам ён, нарэшце, атрымаў у інстытуце "Белдзіпразем" дзяржаўны акт на валоданьне 10,5 гэктарамі зямлі. Нашым слухачам спадар Валуй вядомы як чалавек, што раней праз суд адстаяў яшчэ адное права – штодня ўздымаць на адмысловай машце па-над уласнай сялібаю бел-чырвона-белы сьцяг. Апошняя перамога Лявона Валуя, праўда, не зусім поўная: ён прасіў улады нарэзаць да сваёй сядзібы 12 гэктараў зямлі, атрымаў жа 10,5. Тым ня менш, і атрыманаму вельмі рады, бо цягам доўгіх гадоў барацьбы зь мяйсцовымі чыноўнікамі за свае палітычныя і эканамічныя правы ён, як патлумачыў мне, проста засумаваў па сур'ёзнай сялянскай справе. Нагадаю нашым слухачам: пачынаючы зь сёлетняга лета, спадар Валуй у каторы раз распачаў настойлівае хаджэньне па лагойскіх ды менскіх вабласных інстанцыях, патрабуючы тое, што яму належыць паводле закону ды не супярэчыць здароваму сэнсу. Бо калгасная зямля, якая належала гаспадарцы "Перамога" і якая мяжавала зь сялібаю сям'і Валуёў, апошнія гады навогул не апрацоўвалася – у "Перамогі " не ставала на гэта ані тэхнікі, ані рабочых рук, ані пасяўнога матэрыялу. Небясьпека магчымага ператварэньня гэтай дзялянкі ў запушчаную цаліну змусіла, нарэшце, новага кіраўніка Лагойскага раённага выканаўчага камітэту спадара Гіля даць дазвол Лявону Валую на валоданьне згаданым кавалкам зямлі з правам перадачы яго ў спадчыннае карыстаньне. Не пярэчылі гэтаму й шмат якія чыноўнікі Менскага вабласнога выканаўчага камітэту. Адзіны, хто не пагадзіўся з рашэньнем мяйсцовага воргану ўлады – старшыня Ізьбішчанскага сельскага выканаўчага камітэту таварыш Слуцкі (камуніст паводле перакананьняў і заўзяты барацьбіт зь бел-чырвона-белым сьцягам Лявона Валуя). Таму вабласны аддзел землякарыстаньня ў жніўні адмовіў заяўніку: маўляў, спачатку разьбярыся з пазыцыяй свайго выканкаму, атрымай станоўчую рэзалюцыю Слуцкага. Лявон Валуй ведаў, што за такую рэзалюцыю трэба будзе расплочвацца бел-чырвона-белым сьцягам, і скіраваўся ў самую апошнюю інстанцыю. Гаворыць Лявон Валуй: "Апошняе слова ў гэтай эпапеі змаганьня за зямлю мусіў быў паставіць "Белдзіпразем" — інстытут, у кампэтэнцыю якога ўваходзіць вылучэньне такіх дзялянак…". (Карэспандэнт: ) "Ён ужо вам адмераў гэтую зямлю?" (Валуй: ) "Ну так, пастаўлены слупкі па межах, па пэрыметру гэтай дзялянкі. (…) "Белдзіпразем" даў дзяржаўны акт на спадчыннае валоданьне гэтай зямлёю". Як зазначыў Лявон Валуй, менавіта ў згаданым інстытуце ён сустрэў чыноўнікаў, якія без цяганіны, як і належыць тое рабіць, выканалі Закон. Я павіншаваў спадара Валуя з набыцьцём пажыцьцёвае ўласнасьці, а разам са мною яго віншавала сям'я Жолудзяў з Лагойску, якая супольна зь Лявонам будзе апрацоўваць новую зямлю.
Сёньня ў сябра БНФ, селяніна зь вёскі Выгар Лагойскага раёну 50-гадовага Лявона Валуя – радасная падзея. Пасьля больш чым сямі гадоў змаганьня за права стацца фэрмэрам ён, нарэшце, атрымаў у інстытуце "Белдзіпразем" дзяржаўны акт на валоданьне 10,5 гэктарамі зямлі. Нашым слухачам спадар Валуй вядомы як чалавек, што раней праз суд адстаяў яшчэ адное права – штодня ўздымаць на адмысловай машце па-над уласнай сялібаю бел-чырвона-белы сьцяг. Апошняя перамога Лявона Валуя, праўда, не зусім поўная: ён прасіў улады нарэзаць да сваёй сядзібы 12 гэктараў зямлі, атрымаў жа 10,5. Тым ня менш, і атрыманаму вельмі рады, бо цягам доўгіх гадоў барацьбы зь мяйсцовымі чыноўнікамі за свае палітычныя і эканамічныя правы ён, як патлумачыў мне, проста засумаваў па сур'ёзнай сялянскай справе. Нагадаю нашым слухачам: пачынаючы зь сёлетняга лета, спадар Валуй у каторы раз распачаў настойлівае хаджэньне па лагойскіх ды менскіх вабласных інстанцыях, патрабуючы тое, што яму належыць паводле закону ды не супярэчыць здароваму сэнсу. Бо калгасная зямля, якая належала гаспадарцы "Перамога" і якая мяжавала зь сялібаю сям'і Валуёў, апошнія гады навогул не апрацоўвалася – у "Перамогі " не ставала на гэта ані тэхнікі, ані рабочых рук, ані пасяўнога матэрыялу. Небясьпека магчымага ператварэньня гэтай дзялянкі ў запушчаную цаліну змусіла, нарэшце, новага кіраўніка Лагойскага раённага выканаўчага камітэту спадара Гіля даць дазвол Лявону Валую на валоданьне згаданым кавалкам зямлі з правам перадачы яго ў спадчыннае карыстаньне. Не пярэчылі гэтаму й шмат якія чыноўнікі Менскага вабласнога выканаўчага камітэту. Адзіны, хто не пагадзіўся з рашэньнем мяйсцовага воргану ўлады – старшыня Ізьбішчанскага сельскага выканаўчага камітэту таварыш Слуцкі (камуніст паводле перакананьняў і заўзяты барацьбіт зь бел-чырвона-белым сьцягам Лявона Валуя). Таму вабласны аддзел землякарыстаньня ў жніўні адмовіў заяўніку: маўляў, спачатку разьбярыся з пазыцыяй свайго выканкаму, атрымай станоўчую рэзалюцыю Слуцкага. Лявон Валуй ведаў, што за такую рэзалюцыю трэба будзе расплочвацца бел-чырвона-белым сьцягам, і скіраваўся ў самую апошнюю інстанцыю. Гаворыць Лявон Валуй: "Апошняе слова ў гэтай эпапеі змаганьня за зямлю мусіў быў паставіць "Белдзіпразем" — інстытут, у кампэтэнцыю якога ўваходзіць вылучэньне такіх дзялянак…". (Карэспандэнт: ) "Ён ужо вам адмераў гэтую зямлю?" (Валуй: ) "Ну так, пастаўлены слупкі па межах, па пэрыметру гэтай дзялянкі. (…) "Белдзіпразем" даў дзяржаўны акт на спадчыннае валоданьне гэтай зямлёю". Як зазначыў Лявон Валуй, менавіта ў згаданым інстытуце ён сустрэў чыноўнікаў, якія без цяганіны, як і належыць тое рабіць, выканалі Закон. Я павіншаваў спадара Валуя з набыцьцём пажыцьцёвае ўласнасьці, а разам са мною яго віншавала сям'я Жолудзяў з Лагойску, якая супольна зь Лявонам будзе апрацоўваць новую зямлю.
Самае папулярнае
1