У Наваполацку асабліва церпяць ад ліхаманкі трубаправоды, што злучаюць буйныя прадпрыемствы гораду – на іх зразаюць лісты алюмініевай абшыўкі. Зразаецца і дрот на лініях электраперадачаў. Так, нядаўна засталасся без правадоў лінія, што сілкуе мясцовы Завод бялкова-вітамінных канцэнтратаў. Ну а з самога завода, які, фактычна не працуе, ня так даўно работнікі спрабавалі вывезьці 2,5 тоны нержавейкі, але былі затрыманыя.
Лютуюць ліхаманцы і ў суседніх рэгіёнах. У Мёрскім раёне яны зьнялі дрот на лініі, якая сілкуе калгас імя Цітова, пакінуўшы без электрычнасьці чатыры вёскі і калгасны млын. Зрэзаны быў дрот і на лініі ад падстанцыі Цімашкова да вёскі Туркова. Той жа лёс напаткаў і ЛЭП, што сілкуе вёску Гір’яны. У Дрысенскім раёне злодзеі зрэзалі 1 кілямэтар дроту на лініі каля вёскі Букі, а таксама зьдзерлі 60 алюмініевых лістоў з даху стадыёна ў самім райцэнтры.
Людзі гінуць за мэтал, прычым, у літаральным сэнсе гэтага слова. Скажам, на Асьвейскім торфа-брыкетным заводзе адзін работнік разьбіраў электрарухавік, каб скрасьці мядзяны ротар, ды быў забіты электратокам.
Ну і, нарэшце, згадаем яшчэ пра адну ганебную зьяву, наўпрост зьвязаную
з каляровай ліхаманкай – рабаваньне і зьнішчэньне надмагільных помнікаў.
Днямі лідэр Савабоднага прафсаюзу Полацкага заводу “Праммашрамонт” Алег
Бязношчанка прыйшоў на магілы сваіх родных і зьніякавеў – тры зробленыя
зь нержавейкі магільныя помнікі былі скрадзеныя, а надмагільлі ўшчэнт разьбітыя.
Калегі спадара Бязношчанкі ўбачылі тут палітычны падтэкст, але сам
ён лічыць гэта справай рук усё тых жа ліхаманцаў.
Падобныя зьявы гавораць самі за сябе і робяць непатрэбнымі нейкія рэзюмэ і камэнтары.
Вінцэсь Мудроў, Наваполацак