Мы засьпелі Тацьцяну па тэлефоне якраз у той момант, калі па яе прыехалі супрацоўнікі КДБ:
— Так, гэта праўда. Чакаю, не адыходжу, абяцала, што нікуды не падзенуся, вазьму павестку. Яны хацелі са мной сустрэцца а 12-й гадзіне, але я сказала, што без позвы нікуды не пайду. Відавочна, што нейкіх іншых прычынаў для выкліку, апроч праваабарончай дзейнасьці, у мяне іншых меркаваньня няма.
— Можа іх нешта цікавіць у зьвязку са справай Алеся Бяляцкага?
— Я дакладна ня ведаю. Год таму яны рабілі запыт па мне ў тое ж Міністэрства Літвы. Але там была ўзбуджаная судовая працэдура і суд Вільні адмовіўся адносна мяне выдаваць інфармацыю. Таму ці гэта зьвязана з тымі яшчэ справамі, ці гэта штосьці новае — мне пакуль што невядома...
Вось, якраз пад’ехаў «Мэрсэдэс», і я адчуваю, што гэта за мной. Нумар 95-35, дакладна за мной, ідуць да мяне, бачна, што мужчына ведае мяне ў твар. Так што злавілі якраз у самы патрэбны момант...
З размовы Тацьцяны Равякі з супрацоўнікам КДБ:
КДБ: «Камітэт дзяржбясьпекі, добры дзень».
Т.Р.: «Добры дзень. Вельмі прыемна, што камітэт, пасьведчаньне, калі ласка».
КДБ: «Я пакажу, а вы не маглі б тэлефон пакласьці?».
Т.Р.: «Навошта мне класьці тэлефон?».
КДБ: «Ну, мне нязручна так з вамі размаўляць».
Т.Р.: «Добра, я пакладу тэлефон, пасьведчаньне, калі ласка...» (кароткія гудкі)
— Так, гэта праўда. Чакаю, не адыходжу, абяцала, што нікуды не падзенуся, вазьму павестку. Яны хацелі са мной сустрэцца а 12-й гадзіне, але я сказала, што без позвы нікуды не пайду. Відавочна, што нейкіх іншых прычынаў для выкліку, апроч праваабарончай дзейнасьці, у мяне іншых меркаваньня няма.
— Можа іх нешта цікавіць у зьвязку са справай Алеся Бяляцкага?
— Я дакладна ня ведаю. Год таму яны рабілі запыт па мне ў тое ж Міністэрства Літвы. Але там была ўзбуджаная судовая працэдура і суд Вільні адмовіўся адносна мяне выдаваць інфармацыю. Таму ці гэта зьвязана з тымі яшчэ справамі, ці гэта штосьці новае — мне пакуль што невядома...
Вось, якраз пад’ехаў «Мэрсэдэс», і я адчуваю, што гэта за мной. Нумар 95-35, дакладна за мной, ідуць да мяне, бачна, што мужчына ведае мяне ў твар. Так што злавілі якраз у самы патрэбны момант...
З размовы Тацьцяны Равякі з супрацоўнікам КДБ:
КДБ: «Камітэт дзяржбясьпекі, добры дзень».
Т.Р.: «Добры дзень. Вельмі прыемна, што камітэт, пасьведчаньне, калі ласка».
КДБ: «Я пакажу, а вы не маглі б тэлефон пакласьці?».
Т.Р.: «Навошта мне класьці тэлефон?».
КДБ: «Ну, мне нязручна так з вамі размаўляць».
Т.Р.: «Добра, я пакладу тэлефон, пасьведчаньне, калі ласка...» (кароткія гудкі)
