Сястра былога міліцыянта Аляксандра Класкоўскага Вольга Класкоўская падчас доўгага зачытваньня прысуду не стаяла, як таго патрабуе судовы парадак, а села на знак непавагі да суду.
Соўсь: Вольга, як вы мяркуеце, за што вашага брата пакаралі 5 гадамі зьняволеньня ў калёніі ўзмоцненага рэжыму?
Класкоўская: Ад самага пачатку было відавочна, што сытуацыя з Аляксандрам – паказальны працэс. Пакаралі, каб іншым праваахоўнікам нават думак не было бунтаваць супраць рэжыму. Бо рэжым вельмі баіцца бунту сілавых структураў, нават больш, чым папулярнасьці апазыцыйных кандыдатаў.
Соўсь: Як вы лічыце - тое, што людзі крычалі на плошчы: “Міліцыя з народам!” - гэты заклік будзе калі-небудзь пачуты?
Класкоўская: Вельмі хацела б спадзявацца на гэта. Мне даводзілася кантактаваць з міліцыяй, і магу сказаць, што на 100 адсоткаў гэты рэжым міліцыя не падтрымлівае. Шмат якія Сашавы калегі са спачуваньнем ставіліся да ягонай сытуацыі, распытвалі мяне і казалі: "Навошта ён адзін палез?" Я кажу: "А чаго ты не далучыўся? Калі далучыцеся - тады будзе эфэкт." Таму я спадзяюся, калі на плошчу выйдзе тысяч 100, міліцыі хопіць мужнасьці і сумленьня перайсьці на бок народу.
Соўсь: Як Аляксандар успрыняў прысуд?
Класкоўская: Спакойна, ён ад пачатку быў падрыхтаваны да 10 гадоў, ён так пісаў у лістах. Я ведаю, што ў Сашы хопіць сіл, мужнасьці, годнасьці ўсё гэта перанесьці. Ёсьць прымаўка: "Перажылі лета гарачае, перажывем і дзярмо сабачае". Так што перажывем усё гэта.
Соўсь: Як трымаецца ягоная жонка Натальля? Ці ведаюць ужо дзеці пра прысуд бацьку?
Класкоўская: Натальля трымаецца вельмі годна, старэйшыя дзеці ведаюць пра прысуд. Ім патрэбная перш за ўсё маральная падтрымка і салідарнасьць, і хацела б зазначыць, што гэтая хваля салідарнасьці, якую мы пабачылі пасьля арышту, ня можа не выклікаць цёплыя пачуцьці. Пасьля таго, як у СМІ зьявілася інфармацыя, што сям'я Сашы ў цяжкай сытуацыі, пачало адгукацца вельмі шмат людзей, дапамагаюць як могуць: хто вопраткай, хто прадуктамі, хто паштовымі пераводамі. Многія нават не называюць імя. Нават на адным заводзе рабочыя зьбіралі грошы для яго сям'і. Заўсёды гэты кантынгент лічыўся электаратам Лукашэнкі, але бачыце - выказваюць і салідарнасьць, і практычна дапамагаюць Сашавай сям'і. Калі гэта бачыш - ёсьць упэўненасьць, што перамены неўзабаве адбудуцца. І я веру, што нашы родныя людзі, якія цяпер за кратамі, не адседзяць і паловы гэтага тэрміну і хутка будуць з намі.
Соўсь: Вольга, як вы мяркуеце, за што вашага брата пакаралі 5 гадамі зьняволеньня ў калёніі ўзмоцненага рэжыму?
Класкоўская: Ад самага пачатку было відавочна, што сытуацыя з Аляксандрам – паказальны працэс. Пакаралі, каб іншым праваахоўнікам нават думак не было бунтаваць супраць рэжыму. Бо рэжым вельмі баіцца бунту сілавых структураў, нават больш, чым папулярнасьці апазыцыйных кандыдатаў.
Соўсь: Як вы лічыце - тое, што людзі крычалі на плошчы: “Міліцыя з народам!” - гэты заклік будзе калі-небудзь пачуты?
Класкоўская: Вельмі хацела б спадзявацца на гэта. Мне даводзілася кантактаваць з міліцыяй, і магу сказаць, што на 100 адсоткаў гэты рэжым міліцыя не падтрымлівае. Шмат якія Сашавы калегі са спачуваньнем ставіліся да ягонай сытуацыі, распытвалі мяне і казалі: "Навошта ён адзін палез?" Я кажу: "А чаго ты не далучыўся? Калі далучыцеся - тады будзе эфэкт." Таму я спадзяюся, калі на плошчу выйдзе тысяч 100, міліцыі хопіць мужнасьці і сумленьня перайсьці на бок народу.
Соўсь: Як Аляксандар успрыняў прысуд?
Класкоўская: Спакойна, ён ад пачатку быў падрыхтаваны да 10 гадоў, ён так пісаў у лістах. Я ведаю, што ў Сашы хопіць сіл, мужнасьці, годнасьці ўсё гэта перанесьці. Ёсьць прымаўка: "Перажылі лета гарачае, перажывем і дзярмо сабачае". Так што перажывем усё гэта.
Соўсь: Як трымаецца ягоная жонка Натальля? Ці ведаюць ужо дзеці пра прысуд бацьку?
Класкоўская: Натальля трымаецца вельмі годна, старэйшыя дзеці ведаюць пра прысуд. Ім патрэбная перш за ўсё маральная падтрымка і салідарнасьць, і хацела б зазначыць, што гэтая хваля салідарнасьці, якую мы пабачылі пасьля арышту, ня можа не выклікаць цёплыя пачуцьці. Пасьля таго, як у СМІ зьявілася інфармацыя, што сям'я Сашы ў цяжкай сытуацыі, пачало адгукацца вельмі шмат людзей, дапамагаюць як могуць: хто вопраткай, хто прадуктамі, хто паштовымі пераводамі. Многія нават не называюць імя. Нават на адным заводзе рабочыя зьбіралі грошы для яго сям'і. Заўсёды гэты кантынгент лічыўся электаратам Лукашэнкі, але бачыце - выказваюць і салідарнасьць, і практычна дапамагаюць Сашавай сям'і. Калі гэта бачыш - ёсьць упэўненасьць, што перамены неўзабаве адбудуцца. І я веру, што нашы родныя людзі, якія цяпер за кратамі, не адседзяць і паловы гэтага тэрміну і хутка будуць з намі.
