Сёньня Фрунзенскі раённы суд Менску засудзіў трох удзельнікаў дэманстрацыі пратэсту супраць несумленных выбараў прэзыдэнта 19 сьнежня 2010 года. Усе падсудныя атрымалі суровыя выракі — ад 3 да 4 гадоў турмы.
Судзьдзя Тацяна Чэркас засудзіла трох удзельнікаў Плошчы да зьняволеньня ў турме ўзмоцненага рэжыму. Аляксандар Малчанаў пакараны 3 гадамі турмы, Зьміцер Новік — 3,5 гадамі, Аляксандар Атрошчанкаў — 4-ма. Лёгіка гэтых лічбаў, відаць, абумоўленая толькі тым, што Малчанаў цалкам прызнаў сваю віну, Новік — прызнаў часткова, а Атрошчанкаў цалкам не прызнаў сваю віну. Ягоны вырак стаў самым суровым, хоць яго вінавацілі ўсяго ў адным удары па драўляных шчытах пры ўваходзе ў Дом ўраду.
У сваім прысудзе Тацяна Чэркас фактычна ішла за абвінавачваньнем, адкінуўшы толькі ўзброены супраціў прадстаўнікам уладаў і тое, што Зьміцер Новік нібыта быў на плошчы ў стане ап’яненьня. Усе довады адвакатаў, што ў судзе не даведзены сам факт масавых беспарадкаў, што не было ніякіх разбурэньняў, падпалаў, узброенага супраціву, што падпадае пад гэты артыкул, а эпізод зь біцьцём шыбаў у Доме ўраду насіў лякальны характар, у ім удзельнічала 5-10 чалавек, не былі ўспрынятыя судзьдзёй.
Адвакаты ў адзін голас кажуць, што будуць аспрэчваць прысуды ў гарадзкім судзе. Адвакат Атрошчанкава Вадзім Мушынскі:
«Я ня буду камэнтаваць, справядлівы прысуд ці не, адзінае, што я магу сказаць, што вырак будзе абскарджаны ў касацыйным парадку».
Маці Алеся Малчанава Галіна была прыгаломшаная прысудам, але сказала, што на апраўданьне сына ў судзе яна і не спадзявалася:
«Я гэтага і чакала, што ад іх яшчэ можна дачакацца… У нас пратэставаць нельга».
Бацька Аляксандра Атрошчанкава Сяргей адразу пасьля прысуду напісаў заяву на спатканьне з сынам, прысуд ён лічыць палітычнай замовай і перакананы, што ягонага сына мусілі вызваліць у залі суду, бо ніякага складу крымінальнага злачынства ў ягоных дзеяньнях не было:
«Сам працэс праходзіў нармальна, а вось вырак не адпавядае ходу працэсу. Гэта палітычны працэс і прысуд палітычны. Не было прадстаўлена ніводнага доказу таго, што было агучана ў абвінаваўчым заключэньні. Мой сын не злачынца, ён удзельнічаў у афіцыйнай перадвыбарчай кампаніі як прэсавы сакратар Саньнікава».
Жонка Атрошчанкава Дар’я Корсак кажа, што яна не спадзявалася на апраўдальны прысуд, бо ведае, у якой краіне жыве:
«Канечне, падбадзёрвала тое, што ў працэсе суду не было ніякіх доказаў, нават відэазапісы нічога не паказвалі, а толькі пацьвярджалі словы майго мужа аб тым, што ён проста стаяў і глядзеў як журналіст, які выконваў свае абавязкі. Але 4 гады ўзмоцненага рэжыму … Яму далі больш за хлопца, які нават біў гэтыя дзьверы, — гэта яшчэ раз пацьвярджае палітычную афарбоўку працэсу. Але я магу вам сказаць, што ў нас з Атрошчанкавым хопіць моцы, каб прайсьці гэты шлях, болей за тое, у нас хопіць моцы, каб перажыць гэтую дыктатуру».
На працэс прыйшоў і іншы падазраваны па справе аб падзеях 19 сьнежня Ўладзімер Кобец, які знаходзіцца пад падпіскай аб нявыезьдзе:
«Я шакаваны гэтым прысудам. Аляксандар Атрошчанкаў — гэта журналіст і прэсавы сакратар Андрэя Саньнікава, кандыдата ў прэзыдэнты. Такі прысуд для яго — у мяне няма словаў проста, каб выказаць тое, што я зараз адчуваю».
Жорсткі прысуд Атрошчанкаву, Малчанаву і Новіку зьяўляецца паказальным — перакананая праваабаронца Алена Танкачова, якая здолела назіраць за ўсім працэсам, нягледзячы на тое, што большасьць ахвотных не магла патрапіць у вельмі малую судовую залю:
«Думаю, што гэта спроба паказаць усім тым, каму належыць прайсьці судовыя працэсы ў будучыні, абвінаваўчы ўхіл судоў, гэта спроба ціску на ўсіх, хто знаходзіцца пад абвінавачваньнем, і ўсіх іншых грамадзянскіх актывістаў».
Алена Танкачова ня лічыць, што гэты прысуд — гэта нейкая кропка, яна перакананая, што трэба абскарджваць гэтыя выракі, даводзіць іх неаб’ектыўнасьць і абсурднасьць.
Судзьдзя Тацяна Чэркас засудзіла трох удзельнікаў Плошчы да зьняволеньня ў турме ўзмоцненага рэжыму. Аляксандар Малчанаў пакараны 3 гадамі турмы, Зьміцер Новік — 3,5 гадамі, Аляксандар Атрошчанкаў — 4-ма. Лёгіка гэтых лічбаў, відаць, абумоўленая толькі тым, што Малчанаў цалкам прызнаў сваю віну, Новік — прызнаў часткова, а Атрошчанкаў цалкам не прызнаў сваю віну. Ягоны вырак стаў самым суровым, хоць яго вінавацілі ўсяго ў адным удары па драўляных шчытах пры ўваходзе ў Дом ўраду.
У сваім прысудзе Тацяна Чэркас фактычна ішла за абвінавачваньнем, адкінуўшы толькі ўзброены супраціў прадстаўнікам уладаў і тое, што Зьміцер Новік нібыта быў на плошчы ў стане ап’яненьня. Усе довады адвакатаў, што ў судзе не даведзены сам факт масавых беспарадкаў, што не было ніякіх разбурэньняў, падпалаў, узброенага супраціву, што падпадае пад гэты артыкул, а эпізод зь біцьцём шыбаў у Доме ўраду насіў лякальны характар, у ім удзельнічала 5-10 чалавек, не былі ўспрынятыя судзьдзёй.
Адвакаты ў адзін голас кажуць, што будуць аспрэчваць прысуды ў гарадзкім судзе. Адвакат Атрошчанкава Вадзім Мушынскі:
«Я ня буду камэнтаваць, справядлівы прысуд ці не, адзінае, што я магу сказаць, што вырак будзе абскарджаны ў касацыйным парадку».
Маці Алеся Малчанава Галіна была прыгаломшаная прысудам, але сказала, што на апраўданьне сына ў судзе яна і не спадзявалася:
«Я гэтага і чакала, што ад іх яшчэ можна дачакацца… У нас пратэставаць нельга».
Бацька Аляксандра Атрошчанкава Сяргей адразу пасьля прысуду напісаў заяву на спатканьне з сынам, прысуд ён лічыць палітычнай замовай і перакананы, што ягонага сына мусілі вызваліць у залі суду, бо ніякага складу крымінальнага злачынства ў ягоных дзеяньнях не было:
«Сам працэс праходзіў нармальна, а вось вырак не адпавядае ходу працэсу. Гэта палітычны працэс і прысуд палітычны. Не было прадстаўлена ніводнага доказу таго, што было агучана ў абвінаваўчым заключэньні. Мой сын не злачынца, ён удзельнічаў у афіцыйнай перадвыбарчай кампаніі як прэсавы сакратар Саньнікава».
Жонка Атрошчанкава Дар’я Корсак кажа, што яна не спадзявалася на апраўдальны прысуд, бо ведае, у якой краіне жыве:
У нас з Атрошчанкавым хопіць моцы, каб прайсьці гэты шлях, болей за тое, у нас хопіць моцы, каб перажыць гэтую дыктатуру.
«Канечне, падбадзёрвала тое, што ў працэсе суду не было ніякіх доказаў, нават відэазапісы нічога не паказвалі, а толькі пацьвярджалі словы майго мужа аб тым, што ён проста стаяў і глядзеў як журналіст, які выконваў свае абавязкі. Але 4 гады ўзмоцненага рэжыму … Яму далі больш за хлопца, які нават біў гэтыя дзьверы, — гэта яшчэ раз пацьвярджае палітычную афарбоўку працэсу. Але я магу вам сказаць, што ў нас з Атрошчанкавым хопіць моцы, каб прайсьці гэты шлях, болей за тое, у нас хопіць моцы, каб перажыць гэтую дыктатуру».
На працэс прыйшоў і іншы падазраваны па справе аб падзеях 19 сьнежня Ўладзімер Кобец, які знаходзіцца пад падпіскай аб нявыезьдзе:
«Я шакаваны гэтым прысудам. Аляксандар Атрошчанкаў — гэта журналіст і прэсавы сакратар Андрэя Саньнікава, кандыдата ў прэзыдэнты. Такі прысуд для яго — у мяне няма словаў проста, каб выказаць тое, што я зараз адчуваю».
Жорсткі прысуд Атрошчанкаву, Малчанаву і Новіку зьяўляецца паказальным — перакананая праваабаронца Алена Танкачова, якая здолела назіраць за ўсім працэсам, нягледзячы на тое, што большасьць ахвотных не магла патрапіць у вельмі малую судовую залю:
«Думаю, што гэта спроба паказаць усім тым, каму належыць прайсьці судовыя працэсы ў будучыні, абвінаваўчы ўхіл судоў, гэта спроба ціску на ўсіх, хто знаходзіцца пад абвінавачваньнем, і ўсіх іншых грамадзянскіх актывістаў».
Алена Танкачова ня лічыць, што гэты прысуд — гэта нейкая кропка, яна перакананая, што трэба абскарджваць гэтыя выракі, даводзіць іх неаб’ектыўнасьць і абсурднасьць.
