Галоўныя кірункі працы на 2010-ы год вызначыліся па выніках апытаньня насельніцтва краіны. Так, 85% удзельнікаў сацыялягічнага дасьледаваньня заявілі, што найбольш іх непакояць менавіта праблемы са здароўем.
Анатоль Лябедзька, архіўнае фотаСхему сваёй працы нацкам пакідае сёлетнюю: стварэньне спэцыяльных групаў, падключэньне да іх працы экспэртнай супольнасьці і падрыхтоўка канкрэтных рэкамэндацый. Але часу на ўсё гэта цяпер даецца значна меней, падкрэсьлівае кіраўнік Нацыянальнага камітэту Анатоль Лябедзька:
“Ставім амбіцыйную задачу-мэту, каб практычныя напрацоўкі, як выніковыя пазыцыі, былі зробленыя да мясцовай выбарчай кампаніі. І тады ўсе дэмакратычныя кандыдаты могуць скарыстацца гэтым матэрыялам для сваёй выбарчай кампаніі ў тым ці іншым рэгіёне”.
Напрацоўкі дэмакратычных экспэртаў сёлета спатрэбіліся і дзяржаўным структурам, адзначыў Яраслаў Раманчук. Ранейшы скептыцызм уладаў да ўсяго, што сыходзіла ад дэмакратычных структураў, пачаў памалу зьмяншацца:
Яраслаў Раманчук“Сёньня попыт на іншую думку, безумоўна, ёсьць. Асабліва з боку мясцовых органаў улады. Да мяне пасьля прэзэнтацый падыходзілі чыноўнікі і пыталіся: ці ёсьць канкрэтныя прапановы па стварэньні новых месцаў працы, збалянсаваньні бюджэту, падтрымцы прадпрымальнікаў, прыцягненьні замежных інвэстараў?.. Гэта тыя пытаньні, якія ім „спускаюцца“ зьверху.
І ёсьць дзіўная сытуацыя. Калі ты накіроўваеш прапановы непасрэдна ва ўрад, там адразу такая рэакцыя: нейкі нацыянальны камітэт, апазыцыя, незалежныя цэнтры. Як кажа спадар Макей, неканструктыўныя сілы. Але калі ж тыя самыя прапановы ідуць празь дзяржаўныя крыніцы (аблвыканкамы ці нейкія іншыя структуры), то тыя ж самыя прапановы бяруцца і разглядаюцца ўрадам”.
Анатоль Лябедзька паабяцаў выправіць ранейшыя хібы:
“Мала выпрацаваць добрую праграму. Вельмі важна, каб яшчэ былі і праваднікі гэтых ідэй. Таму сёлета мы шмат займаліся навучаньнем. Мы правялі 15 сэмінараў па падрыхтоўцы антыкрызісных агітатараў. І да канца гэтага году пройдуць яшчэ 5, бліжэйшыя ў Магілёве і Бабруйску. 20-30 чалавек прысутнічаюць на кожным такім мерапрыемстве”.
“Ставім амбіцыйную задачу-мэту, каб практычныя напрацоўкі, як выніковыя пазыцыі, былі зробленыя да мясцовай выбарчай кампаніі. І тады ўсе дэмакратычныя кандыдаты могуць скарыстацца гэтым матэрыялам для сваёй выбарчай кампаніі ў тым ці іншым рэгіёне”.
Напрацоўкі дэмакратычных экспэртаў сёлета спатрэбіліся і дзяржаўным структурам, адзначыў Яраслаў Раманчук. Ранейшы скептыцызм уладаў да ўсяго, што сыходзіла ад дэмакратычных структураў, пачаў памалу зьмяншацца:
І ёсьць дзіўная сытуацыя. Калі ты накіроўваеш прапановы непасрэдна ва ўрад, там адразу такая рэакцыя: нейкі нацыянальны камітэт, апазыцыя, незалежныя цэнтры. Як кажа спадар Макей, неканструктыўныя сілы. Але калі ж тыя самыя прапановы ідуць празь дзяржаўныя крыніцы (аблвыканкамы ці нейкія іншыя структуры), то тыя ж самыя прапановы бяруцца і разглядаюцца ўрадам”.
Анатоль Лябедзька паабяцаў выправіць ранейшыя хібы:
“Мала выпрацаваць добрую праграму. Вельмі важна, каб яшчэ былі і праваднікі гэтых ідэй. Таму сёлета мы шмат займаліся навучаньнем. Мы правялі 15 сэмінараў па падрыхтоўцы антыкрызісных агітатараў. І да канца гэтага году пройдуць яшчэ 5, бліжэйшыя ў Магілёве і Бабруйску. 20-30 чалавек прысутнічаюць на кожным такім мерапрыемстве”.
