“Гэтую падзею трэба разглядаць для кожнага ўдзельніка канкрэтна. Для Ўкраіны гэта дэманстратыўны працяг "сьвята непаслушэнства", гэта лінія Юшчанкі, лінія на дэманстратыўнае і дэкляратыўнае дыстанцыяваньне ад Расеі і падкрэсьліваньне сваёй хуткай прыналежнасьці да Эўропы. Для Ўкраіны гэта ня варта разглядаць як сыстэмную зьяву, паколькі выбары не за гарамі, Юшчанка наўрад ці застанецца прэзыдэнтам, а той, хто будзе пасьля яго, будзе працягваць прыкладна тую самую лінію паводле зьместу, але па форме гэта будзе куды менш дэманстратыўным.
Што тычыцца Беларусі, то Лукашэнка актыўна працягвае сваё ўваходжаньне ў ГУАМ. Тое, што мы назіраем – гэта новая рэдакцыя ГУАМу, толькі гэта ГУАМ, які ініцыяваны і прызнаны Эўропай. І Лукашэнка ўрываецца ў яго, ён актыўна працуе з Украінай, з Грузіяй, з Азэрбайджанам, з рознай ступеньню пасьпяховасьці, аднак гэтая праца ідзе.
Што да Літвы, то яе выбар таксама можна патлумачыць. Больш звыкла бачыць у гэтай ролі Польшчу, але Эўразьвяз спрабуе пашырыць кола "наглядчыкаў" за “Ўсходнім партнэрствам”. У гэтае кола магла б увайсьці і Латвія, якая вельмі зацікаўленая ў нармальных стасунках з Беларусьсю. Але Латвіі цяпер не да таго, а Літва заўсёды выказвала гатовасьць быць калі не лякаматывам, то правадніком гэтага рэгіёну ў Эўропу.
Што да тандэма Беларусі і Ўкраіны, то гэта зьява па форме хуткацечная. Хутчэй за ўсё ні прэзыдэнт Цімашэнка, ні прэзыдэнт Януковіч так паводзіць сябе ня будуць, але Лукашэнка цяпер спрабуе зафіксаваць нейкую кропку свайго новага пазыцыянаваньня, і ў гэтым яму вельмі дапамагае праграма "Ўсходняга партнэрства".
ГУАМ - рэгіянальная арганізацыя, створаная ў кастрычніку 1997 годзе Грузіяй, Украінай, Азербайджанам і Малдовай (з 1999 па 2005 ў арганізацыю таксама ўваходзіў Узбекістан). Назва арганізацыі склалася зь першых літар назваў краінаў, якія ўваходзяць у яе.
Што тычыцца Беларусі, то Лукашэнка актыўна працягвае сваё ўваходжаньне ў ГУАМ. Тое, што мы назіраем – гэта новая рэдакцыя ГУАМу, толькі гэта ГУАМ, які ініцыяваны і прызнаны Эўропай. І Лукашэнка ўрываецца ў яго, ён актыўна працуе з Украінай, з Грузіяй, з Азэрбайджанам, з рознай ступеньню пасьпяховасьці, аднак гэтая праца ідзе.
Што да Літвы, то яе выбар таксама можна патлумачыць. Больш звыкла бачыць у гэтай ролі Польшчу, але Эўразьвяз спрабуе пашырыць кола "наглядчыкаў" за “Ўсходнім партнэрствам”. У гэтае кола магла б увайсьці і Латвія, якая вельмі зацікаўленая ў нармальных стасунках з Беларусьсю. Але Латвіі цяпер не да таго, а Літва заўсёды выказвала гатовасьць быць калі не лякаматывам, то правадніком гэтага рэгіёну ў Эўропу.
Што да тандэма Беларусі і Ўкраіны, то гэта зьява па форме хуткацечная. Хутчэй за ўсё ні прэзыдэнт Цімашэнка, ні прэзыдэнт Януковіч так паводзіць сябе ня будуць, але Лукашэнка цяпер спрабуе зафіксаваць нейкую кропку свайго новага пазыцыянаваньня, і ў гэтым яму вельмі дапамагае праграма "Ўсходняга партнэрства".
ГУАМ - рэгіянальная арганізацыя, створаная ў кастрычніку 1997 годзе Грузіяй, Украінай, Азербайджанам і Малдовай (з 1999 па 2005 ў арганізацыю таксама ўваходзіў Узбекістан). Назва арганізацыі склалася зь першых літар назваў краінаў, якія ўваходзяць у яе.
