Аднойчы сямігадовая Карын хварэла на запаленьне лёгкіх. Лежачы ў ложку, яна патрабавала, каб вечарамі маці распавядала ёй што-небудзь цікавае. Калі маці пыталася, пра што расказаць, дзяўчынка адказала: “Раскажы пра Піпі Доўгуюпанчоху!”. Астрыд Лінгрэн хапіла незвычайнага імя, каб напісаць захапляльны аповед пра незвычайную гераіню – дзевяцігадовае дзяўчо, такое моцнае, што можа нават падняць каня...
Калі Карын вырасла, яна стала перакладчыцай. Сярод перакладаў Карын Нюман – творы аўстрыйскіх пісьменьніц Эвы Ібатсан і Крыстын Нёстлінгер. Воляю лёсу Карын даводзіцца быць крыніцай ведаў пра Астрыд Лінгрэн. Паводле тэстамэнту маці, Карын Нюман павінна правяраць якасьць перакладаў і інсцэніровак твораў пісьменьніцы.
Карын Нюман прыляцела ў Менск адмыслова на прэзэнтацыю кнігі “Піпі Доўгаяпанчоха” па-беларуску.
Карэспандэнтка: “Як вядома, маці пісала кніжку менавіта для вас, калі вы хварэлі... Ці ёсьць у вас агульныя рысы з дзяўчынкай, гераіняй гэтай кнігі? Як вас маці выхоўвала?”
Нюман: “Не. Як мяне мама выхоўвала – я сказала б, што звычайна. Яна не была асабліва строгай і не была асабліва радыкальнай у сваіх мэтадах выхаваньня. Я думаю, што яна выхоўвала мяне так, як выхоўваюць дзяцей цяпер. Напэўна, яна была на крок наперад. Але мне цяжка сказаць, якія якасьці яна хацела ў мяне разьвіць”.
Карэспандэнтка: “Ці чыталі кнігу вашы дзеці і ўнукі? Ці не забаранялі вы ім паводзіць сябе не заўсёды добра, як гераіня кнігі, якая крыху, я б сказала, разбэшчаная?”
Нюман: “Яны, безумоўна, чыталі “Піпі Доўгуюпанчоху”. Але я б не сказала, што ў іх калі-небудзь узьнікала жаданьне паводзіць сябе, як Піпі”.
Карэспандэнтка: “Беларускія дзеці сталі менш чытаць. Вось кнігі вашай маці чытаюць дагэтуль, можа, яшчэ “Гары Потэра” сучаснае пакаленьне беларускіх дзяцей чытае, як і ва ўсім сьвеце. Ці шмат чытаюць швэдзкія дзеці?”
Нюман: “Не, чытаюць мала. У нас такія ж самыя праблемы”.
Карэспандэнтка: “А як наагул у сьвеце зараз узровень дзіцячай літаратуры? Ці ёсьць зараз прыстойныя дзіцячыя пісьменьнікі такога ўзроўню, такой вартасьці, як ваша маці?”
Нюман: “Безумоўна, ёсьць добрыя пісьменьнікі. Найперш гэта Джоан Роўлінг, якая напісала кнігі пра Гары Потэра”.
