Гаворыць Зьміцер Дзядзенка, які прыяжджае сюды ўжо другі год запар.
(Дзядзенка:) “У мінулым годзе ўдзел у першым сьвяце ўзялі паэты Андрэй Хадановіч, Ірына Дарафяйчук, сьпяваў бард Георгі Станкевіч. Усю ноч каля вогнішча чыталі вершы, сьпявалі песьні. І сёньня тут, на беразе Дняпра ўжо пачалі зьбірацца людзі – прыехалі з Воршы, Віцебску, Менску.”
Аўтары ідэі правядзеньня паэтычнага сьвята пажадалі застацца невядомымі: яны лічаць, што гэта імпрэза мае стацца “народнай” – каб без усялякіх афіцыйных запрашэньняў у першыя выходныя пасьля Купальля ў Ляўкі зьбіраліся ўсе, хто любіць беларускія вершы.
Свае ці чужыя вершы будуць чытаць госьці – ня мае значэньня. Але ў мінулым годзе, калі Сьвята вольнай паэзіі праходзіла ўпершыню, нарадзілася такая традыцыя: больш вядомыя ды вопытныя паэты, якія ўжо маюць свае кніжкі, могуць падараваць іх маладым ды пакуль невядомым калегам, творы якіх найбольш упадабаюць.
(Дзядзенка:) “У мінулым годзе ўдзел у першым сьвяце ўзялі паэты Андрэй Хадановіч, Ірына Дарафяйчук, сьпяваў бард Георгі Станкевіч. Усю ноч каля вогнішча чыталі вершы, сьпявалі песьні. І сёньня тут, на беразе Дняпра ўжо пачалі зьбірацца людзі – прыехалі з Воршы, Віцебску, Менску.”
Аўтары ідэі правядзеньня паэтычнага сьвята пажадалі застацца невядомымі: яны лічаць, што гэта імпрэза мае стацца “народнай” – каб без усялякіх афіцыйных запрашэньняў у першыя выходныя пасьля Купальля ў Ляўкі зьбіраліся ўсе, хто любіць беларускія вершы.
Свае ці чужыя вершы будуць чытаць госьці – ня мае значэньня. Але ў мінулым годзе, калі Сьвята вольнай паэзіі праходзіла ўпершыню, нарадзілася такая традыцыя: больш вядомыя ды вопытныя паэты, якія ўжо маюць свае кніжкі, могуць падараваць іх маладым ды пакуль невядомым калегам, творы якіх найбольш упадабаюць.
