«Радыё Марці» — кубінскі аналяг Радыё Свабода. Вяшчае па-гішпанску з тэрыторыі ЗША. Чытайце арыгінал артыкулу па спасылцы.
Карыстальнікі інтэрнэту, якія знаходзяцца ў Эўропе, ужо маюць магчымасць паглядзець фільм Жыве Беларусь!, які быў зьняты польскім рэжысэрам Крыштафам Лукашэвічам. Гэта першы фільм пра беларускі супраціў у краіне, дзе жалезнай рукой кіруе Аляксандар Лукашэнка — адзін зь любімых кампаньёнаў братоў Кастра ў Эўропе, якому ўжо ня раз слалі чырвоны дыван у аэрапорце Хасэ Марці ў Гаване.
Беларускія апазыцыянеры змагаюцца, каб раскрыць сытуацыю з правамі чалавека ў краіне, якая шчыльна супрацоўнічае з Расеяй і знаходзіцца пад кантролем Уладзімера Пуціна, дзе КДБ яшчэ не памерла і працягвае выкарыстоўваць свае хітрыя мэтады. Адна з актуальных мясцовых праблемаў — верагоднасьць пабудовы расейскай авіябазы ў гэтай краіне.
«Жыве Беларусь!» — фільм польскай вытворчасьці — распавядае рэальную гісторыю маладога музыкі. Яго забіраюць у войска пасьля таго, як на адным зь менскіх канцэртаў ягонага гурта натхнёная песьнямі моладзь пачынае скандаваць «свабода». Апрануты ў футболку з Чэ Геварам галоўны герой распавядае, што на канцэртах забаронена казаць пра палітычныя, эканамічныя ды сацыяльныя праблемы, але слова «рэвалюцыя» можна казаць, калі на табе футболка з Чэ, тады гэта гучыць як заклік да сацыялістычнай рэвалюцыі, да статус-кво ды захавання ўлады ў руках эліты.
Такім чынам, футболка — нішто іншае, як маска, вобразна перадае жаданьне агульнай рэвалюцыі як з боку гурта, так і з боку тых, хто прыйшоў на канцэрт. Жаданьне рэвалюцыі ў сваёй роднай краіне, якая пакончыць з тыраніяй Лукашэнкі і з тым, што адбываецца падчас яго кіраваньня. Публіка дастае стары беларускі сьцяг, які цяпер забаронены і заменены іншым, які нагадвае пра савецкую мінуўшчыну. Малады сьпявак ня можа зразумець, чаму публіка неўзабаве пачала скандаваць «свабода», і хвалюецца, што можа адбыцца, калі гэта не спыніць. Таму ён просіць усіх схаваць сьцягі і нагадвае ўсім, что канцэрт пераўтвараецца ў нелегальную акцыю. Ад гэтага моманту ў залю ўрываюцца спэцслужбы, чуваць выбухі, заля запаўняецца дымам. Гэта момант разгону.
Фільм поўны своеасаблівых момантаў, якія паказваюць розныя рэпрэсіі, пра існаваньне якіх хто б мог падумаць у сучаснай Эўропе. Тых, хто паўстае супраць рэжыму, ня толькі зьбіваюць, але і ганьбяць публічна. У адным з момантаў фільму паказваюць, як у кватэру адной маладой блогеркі ўрываюцца агенты КДБ, усё ламаюць ды сілай уколваюць ёй наркотык, які робіць яе як зомбі, а пасьля здымаюць на відэа. Гэта відэа пасьля перадаюць па нацыянальным тэлебачаньні для таго, каб паказаць, як жывуць маладыя апазыцыянеры. А хто не паверыць тэлебачаньню?
У фільме «Жыве Беларусь!» вялікую ролю адыгрываюць новыя техналёгіі, як інструмэнты дзейнасьці апазыцыі. Мабільныя тэлефоны пераўтвараюцца ў галоўныя атрыбуты камунікацыі і барацьбы для тых, каго ўлада хоча разьдзяліць ды ізаляваць. Падзеі, якія адбываюцца ў фільме, павялічваюць ня толькі абурэньне гледачоў, але і іх жаданне быць побач з тымі, хто змагаецца з аўтарытарным рэжымам і хто сустракаецца з падобнымі сытуацыямі кожны дзень.
У любым выпадку «Жыве Беларусь!» ёсьць вельмі істотным фільмам для тых, хто заклапочаны сытуацыяй у такіх краінах, як Куба, дзе не шануюцца асноўныя правы чалавека, дзе ў выніку улада і яе органы пераўтвараюцца ў ворагаў сваіх жа грамадзянаў.
Joan Antoni Guerrero Val
Пераклад Юрыя Пратасені.
У Беларусі як на Кубе
Карыстальнікі інтэрнэту, якія знаходзяцца ў Эўропе, ужо маюць магчымасць паглядзець фільм Жыве Беларусь!, які быў зьняты польскім рэжысэрам Крыштафам Лукашэвічам. Гэта першы фільм пра беларускі супраціў у краіне, дзе жалезнай рукой кіруе Аляксандар Лукашэнка — адзін зь любімых кампаньёнаў братоў Кастра ў Эўропе, якому ўжо ня раз слалі чырвоны дыван у аэрапорце Хасэ Марці ў Гаване.
Беларускія апазыцыянеры змагаюцца, каб раскрыць сытуацыю з правамі чалавека ў краіне, якая шчыльна супрацоўнічае з Расеяй і знаходзіцца пад кантролем Уладзімера Пуціна, дзе КДБ яшчэ не памерла і працягвае выкарыстоўваць свае хітрыя мэтады. Адна з актуальных мясцовых праблемаў — верагоднасьць пабудовы расейскай авіябазы ў гэтай краіне.
«Жыве Беларусь!» — фільм польскай вытворчасьці — распавядае рэальную гісторыю маладога музыкі. Яго забіраюць у войска пасьля таго, як на адным зь менскіх канцэртаў ягонага гурта натхнёная песьнямі моладзь пачынае скандаваць «свабода». Апрануты ў футболку з Чэ Геварам галоўны герой распавядае, што на канцэртах забаронена казаць пра палітычныя, эканамічныя ды сацыяльныя праблемы, але слова «рэвалюцыя» можна казаць, калі на табе футболка з Чэ, тады гэта гучыць як заклік да сацыялістычнай рэвалюцыі, да статус-кво ды захавання ўлады ў руках эліты.
Такім чынам, футболка — нішто іншае, як маска, вобразна перадае жаданьне агульнай рэвалюцыі як з боку гурта, так і з боку тых, хто прыйшоў на канцэрт. Жаданьне рэвалюцыі ў сваёй роднай краіне, якая пакончыць з тыраніяй Лукашэнкі і з тым, што адбываецца падчас яго кіраваньня. Публіка дастае стары беларускі сьцяг, які цяпер забаронены і заменены іншым, які нагадвае пра савецкую мінуўшчыну. Малады сьпявак ня можа зразумець, чаму публіка неўзабаве пачала скандаваць «свабода», і хвалюецца, што можа адбыцца, калі гэта не спыніць. Таму ён просіць усіх схаваць сьцягі і нагадвае ўсім, что канцэрт пераўтвараецца ў нелегальную акцыю. Ад гэтага моманту ў залю ўрываюцца спэцслужбы, чуваць выбухі, заля запаўняецца дымам. Гэта момант разгону.
Фільм поўны своеасаблівых момантаў, якія паказваюць розныя рэпрэсіі, пра існаваньне якіх хто б мог падумаць у сучаснай Эўропе. Тых, хто паўстае супраць рэжыму, ня толькі зьбіваюць, але і ганьбяць публічна. У адным з момантаў фільму паказваюць, як у кватэру адной маладой блогеркі ўрываюцца агенты КДБ, усё ламаюць ды сілай уколваюць ёй наркотык, які робіць яе як зомбі, а пасьля здымаюць на відэа. Гэта відэа пасьля перадаюць па нацыянальным тэлебачаньні для таго, каб паказаць, як жывуць маладыя апазыцыянеры. А хто не паверыць тэлебачаньню?
У фільме «Жыве Беларусь!» вялікую ролю адыгрываюць новыя техналёгіі, як інструмэнты дзейнасьці апазыцыі. Мабільныя тэлефоны пераўтвараюцца ў галоўныя атрыбуты камунікацыі і барацьбы для тых, каго ўлада хоча разьдзяліць ды ізаляваць. Падзеі, якія адбываюцца ў фільме, павялічваюць ня толькі абурэньне гледачоў, але і іх жаданне быць побач з тымі, хто змагаецца з аўтарытарным рэжымам і хто сустракаецца з падобнымі сытуацыямі кожны дзень.
У любым выпадку «Жыве Беларусь!» ёсьць вельмі істотным фільмам для тых, хто заклапочаны сытуацыяй у такіх краінах, як Куба, дзе не шануюцца асноўныя правы чалавека, дзе ў выніку улада і яе органы пераўтвараюцца ў ворагаў сваіх жа грамадзянаў.
Joan Antoni Guerrero Val
Пераклад Юрыя Пратасені.
