Доўжылася яно суткі пасьля ўчорашняй рэгістрацыі іх шлюбу. Як заявіла Марына Адамовіч, Міколу Статкевіча зьбіраюцца перавесьці ў крытую турму як злоснага парушальніка рэжыму. Неўзабаве адбудзецца суд.
Выхаду з калёніі Марыны Адамовіч журналісты й праваабаронцы чакалі пяць гадзінаў. Ім, як і ўчора, было забаронена знаходзіцца ля папраўчай установы. На стаянцы за шэсьцьдзесят мэтраў ад яе быў выстаўлены пост. Як і ўчора, уезд на стаянку перагарадзілі трактарам з прычэпам. Падыходы да калёніі кантралявалі супрацоўнікі турмы, міліцыянты ды людзі ў цывільным. На пытаньні, калі выйдзе Адамовіч, адказ быў адзін — «чакайце».
Марына Адамовіч мелася выйсьці з калёніі а палове на дзявятую раніцы. Выйшла ж адтуль а палове на трэцюю дня ў суправаджэньні супрацоўніка калёніі ў званьні маёра. Як толькі зьявілася Адамовіч, тых, хто прыйшоў яе сустракаць, адцясьнілі яшчэ далей ад турмы.
Затрымку Марына Адамовіч патлумачыла тым, што адміністрацыя калёніі вырашыла працягнуць спатканьне на некалькі гадзінаў:
«Адбывалася падзея, якую я дамагалася год, — рэгістрацыя шлюбу. Доўжылася яна літаральна адну хвіліну, а таксама сутачнае спатканьне, мінімальнае па законе. Першае ўражаньне ў мяне было даволі цяжкае, бо яму не далі ні памыцца, ні пагаліцца. Выглядае ён добра. Ня страціў ні аптымізму, ні здаровага гумару. Ёсьць толькі невялікая розьніца ў сіле рукі, а так ён цалкам аднавіўся».
Цяпер, паводле жонкі, Мікола Статкевіч знаходзіцца ў памяшканьні камэрнага тыпу.
Адамовіч:«Ён чакае суду, які, хутчэй за ўсё, вызначыць для яго перавод у крытую турму».
Карэспандэнт: «Яго лічаць злосным парушальнікам?»
Адамовіч: «Так».
Карэспандэнт: «Што пераказваў калегам, паплечнікам?»
Адамовіч: «Пераказваў глыбокую ўдзячнасьць людзям, якія сёньня змагаюцца. Аналізуючы падзеі гадавой мінуўшчыны, ён кажа, што адна з галоўных задачаў, мэтаў была дасягнутая Плошчай. Па сутнасьці была паказаная непрымальная для сьвету маральная, эканамічная, палітычная сытуацыя ў нашай краіне. Гэта прывяло да краху штучнай мадэлі эканомікі».
Перад спатканьнем, як зазначыла Марына Адамовіч, яна прайшла пільны агляд рэчаў. Гэтаму не зьдзівілася, бо сустракала яе ўся адміністрацыя калёніі.
Выхаду з калёніі Марыны Адамовіч журналісты й праваабаронцы чакалі пяць гадзінаў. Ім, як і ўчора, было забаронена знаходзіцца ля папраўчай установы. На стаянцы за шэсьцьдзесят мэтраў ад яе быў выстаўлены пост. Як і ўчора, уезд на стаянку перагарадзілі трактарам з прычэпам. Падыходы да калёніі кантралявалі супрацоўнікі турмы, міліцыянты ды людзі ў цывільным. На пытаньні, калі выйдзе Адамовіч, адказ быў адзін — «чакайце».
Марына Адамовіч мелася выйсьці з калёніі а палове на дзявятую раніцы. Выйшла ж адтуль а палове на трэцюю дня ў суправаджэньні супрацоўніка калёніі ў званьні маёра. Як толькі зьявілася Адамовіч, тых, хто прыйшоў яе сустракаць, адцясьнілі яшчэ далей ад турмы.
Затрымку Марына Адамовіч патлумачыла тым, што адміністрацыя калёніі вырашыла працягнуць спатканьне на некалькі гадзінаў:
«Адбывалася падзея, якую я дамагалася год, — рэгістрацыя шлюбу. Доўжылася яна літаральна адну хвіліну, а таксама сутачнае спатканьне, мінімальнае па законе. Першае ўражаньне ў мяне было даволі цяжкае, бо яму не далі ні памыцца, ні пагаліцца. Выглядае ён добра. Ня страціў ні аптымізму, ні здаровага гумару. Ёсьць толькі невялікая розьніца ў сіле рукі, а так ён цалкам аднавіўся».
Цяпер, паводле жонкі, Мікола Статкевіч знаходзіцца ў памяшканьні камэрнага тыпу.
Адамовіч:«Ён чакае суду, які, хутчэй за ўсё, вызначыць для яго перавод у крытую турму».
Карэспандэнт: «Яго лічаць злосным парушальнікам?»
Адамовіч: «Так».
Карэспандэнт: «Што пераказваў калегам, паплечнікам?»
Адамовіч: «Пераказваў глыбокую ўдзячнасьць людзям, якія сёньня змагаюцца. Аналізуючы падзеі гадавой мінуўшчыны, ён кажа, што адна з галоўных задачаў, мэтаў была дасягнутая Плошчай. Па сутнасьці была паказаная непрымальная для сьвету маральная, эканамічная, палітычная сытуацыя ў нашай краіне. Гэта прывяло да краху штучнай мадэлі эканомікі».
Перад спатканьнем, як зазначыла Марына Адамовіч, яна прайшла пільны агляд рэчаў. Гэтаму не зьдзівілася, бо сустракала яе ўся адміністрацыя калёніі.
Мікола Статкевіч
- 12 жніўня 1956 году Нарадзіўся ў вёсцы Лядна Слуцкага раёну Менскай вобласьці ў сям'і настаўнікаў.
- 1978 Скончыў Менскую вышэйшую інжынэрную зэнітна-ракетную вучэльню.
- 1986 Абараніў кандыдацкую дысэртацыю.
- Працаваў выкладчыкам Менскай вышэйшай інжынэрнай зэнітна-ракетнай вучэльні.
- Люты 1991 На знак пратэсту супраць падзей у Вільні выйшаў з КПСС.
- 1991 Сябра Цэнтральнай рады і выканаўчага камітэту Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народная Грамада).
- 1995 Старшыня БСДП (НГ).
- 1991-1995 Стваральнік і кіраўнік Беларускага згуртаваньня вайскоўцаў.
- 2000 Удзельнічаў у выбарах у Палату прадстаўнікоў.
- 2005 Асуджаны на тры гады абмежаваньня волі за арганізацыю 18-19 кастрычніка 2004 году ў Менску вулічнай акцыі супраць афіцыйных вынікаў парлямэнцкіх выбараў і рэфэрэндуму. Па амністыі тэрмін абмежаваньня волі быў скарочаны на год.
- Кіраўнік аргкамітэту ў справе стварэньня Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народная Грамада).
- 2010 Статкевіч вылучаўся кандыдатам у прэзыдэнты. Пасьля пратэстаў на Плошчы яго арыштавалі і затым асудзілі да 6 гадоў з адбыцьцём тэрміну пакараньня на падставе ч. 1 арт. 293 Крымінальнага кодэксу (арганізацыя масавых беспарадкаў, якія суправаджаліся гвалтам над асобай, пагромамі, падпаламі, зьнішчэньнем маёмасьці і ўзброеным супрацівам прадстаўнікам улады). З тэрміну ён адседзеў 5 гадоў, катэгарычна адмовіўся пісаць на імя Лукашэнкі прашэньне аб памілаваньні, аднак усё адно выйшаў на волю пасьля ўказу апошняга.
- 2011 Адбываючы тэрмін зьняволеньня, Мікола Статкевіч узяў шлюб з Марынай Адамовіч. Дзьве ягоныя дачкі ад першага шлюбу жывуць у Нямеччыне.
- 2017 Статкевіча затрымліваюць і зьмяшчаюць у СІЗА перад Днём Волі.
- 31 траўня 2020 Статкевіча затрымалі па дарозе на выбарчы пікет Сьвятланы Ціханоўскай. Спачатку яго пакаралі адміністрацыйным арыштам на 15 сутак, да якіх пасьля дадалося яшчэ столькі ж. Аднак па адбыцьці гэтага тэрміну палітыка ня вызвалілі, а перавялі ў СІЗА № 1 Менска і выставілі абвінавачаньне паводле крымінальнага артыкулу 342. Ён зноў адмаўляецца пісаць Лукашэнку прашэньне на памілаваньне, называе яго ўзурпатарам і дыктатарам, вітае канвой на закрытым судзе ў Гомлі нацыянальным воклічам «Жыве Беларусь!».