Будаўнікі паведамілі “Свабодзе”, што месца працы ім не падабаецца. Увесь час экскаватар кранае падмуркі дамоў, а ў зямлі парэшткі дзясяткаў людзей.
(Будаўнік: ) “Па костках катацца не цікава, а інакш не атрымліваецца”.
(Карэспандэнтка: ) “Шмат костак?”
(Будаўнік: ) “Мільён. Такога яшчэ не было… Пасьля дажджу прыяжджайце, самі ўбачыце. Відаць, хавалі людзей пасьля вайны, альбо ў часе вайны. Якія труны?! У кучу скінулі, дый усё. Ляжаць адзін на адным”.
Прараб Андрэй Савеня кіруе землянымі работамі. Ягоная брыгада першая заўважыла парэшткі.
(Савеня: ) “Каналізацыю капалі й раптам з адхону пасыпаліся косткі. Там былі элемэнты скуры — але не чалавечай, а ад ботаў, ад рамянёў. Археолягі нам прыпынілі працу, выклікалі камэндатуру. А на наступны дзень прыехалі салдаты. Самі праводзілі тут раскопкі ўручную. Налічылі каля 14 чалавек. Кажуць, было пахаваньне тут у часе вайны”.
Прараб Юры Гнедчык распавёў, што будаўнікам сапраўды цікава, што кажуць археолягі пра знаходкі, якія праляжалі ў культурным слоі некалькі стагодзьдзяў.
(Гнедчык: ) “Часткі посуду паказвалі і ХVІ, і XVII, і XIX стагодзьдзяў. Казалі пра рознае. Посуд, бутэлькі, чарачкі шкляныя, посуд знаходзілі… Цікава”.
Археолягаў, якія мусяць наглядаць за будаўніцтвам, сёньня на аб’екце я не засьпела.
Выкладчык катэдры археалёгіі Белдзяржунівэрсытэту Віктар Абухоўскі лічыць, што на месцы Верхняга гораду трэба правесьці археалягічныя раскопкі й толькі потым вырашаць пытаньне, ці патрэбнае будаўніцтва. У Менску, якому каля тысячы гадоў, няма археалягічнага помніка старажытнага гораду.
(Абухоўскі: ) “Павінны быць праведзеныя раскопкі. Заканадаўства беларускае сёньня такое, што, нягледзячы на тое, ці ў горадзе, ці за горадам, любая будоўля мусіць быць на папярэднім этапе ўзгодненая з археолягамі”.
Будаўніцтва Духоўнай акадэміі пачалося летась на месцы зруйнаванага будынку, у якім у студэнцкія гады жыў пісьменьнік Алесь Адамовіч. Некалькі разоў прадстаўнікі моладзевага дэмакратычнага руху і грамадзкія дзеячы стаялі ў пікетах і зьбіралі подпісы з патрабаваньнем спыніць разбурэньне гістарычнай спадчыны, але безвынікова. Будаўніцтва корпусаў Духоўнай акадэміі ў цэнтры гістарычнай часткі Менску працягнецца яшчэ два гады.
На фота: месца будаўніцтва на вуліцы Гандлёвай
(Будаўнік: ) “Па костках катацца не цікава, а інакш не атрымліваецца”.
(Карэспандэнтка: ) “Шмат костак?”
(Будаўнік: ) “Мільён. Такога яшчэ не было… Пасьля дажджу прыяжджайце, самі ўбачыце. Відаць, хавалі людзей пасьля вайны, альбо ў часе вайны. Якія труны?! У кучу скінулі, дый усё. Ляжаць адзін на адным”.
Прараб Андрэй Савеня кіруе землянымі работамі. Ягоная брыгада першая заўважыла парэшткі.
(Савеня: ) “Каналізацыю капалі й раптам з адхону пасыпаліся косткі. Там былі элемэнты скуры — але не чалавечай, а ад ботаў, ад рамянёў. Археолягі нам прыпынілі працу, выклікалі камэндатуру. А на наступны дзень прыехалі салдаты. Самі праводзілі тут раскопкі ўручную. Налічылі каля 14 чалавек. Кажуць, было пахаваньне тут у часе вайны”.
Прараб Юры Гнедчык распавёў, што будаўнікам сапраўды цікава, што кажуць археолягі пра знаходкі, якія праляжалі ў культурным слоі некалькі стагодзьдзяў.
(Гнедчык: ) “Часткі посуду паказвалі і ХVІ, і XVII, і XIX стагодзьдзяў. Казалі пра рознае. Посуд, бутэлькі, чарачкі шкляныя, посуд знаходзілі… Цікава”.
Археолягаў, якія мусяць наглядаць за будаўніцтвам, сёньня на аб’екце я не засьпела.
Выкладчык катэдры археалёгіі Белдзяржунівэрсытэту Віктар Абухоўскі лічыць, што на месцы Верхняга гораду трэба правесьці археалягічныя раскопкі й толькі потым вырашаць пытаньне, ці патрэбнае будаўніцтва. У Менску, якому каля тысячы гадоў, няма археалягічнага помніка старажытнага гораду.
(Абухоўскі: ) “Павінны быць праведзеныя раскопкі. Заканадаўства беларускае сёньня такое, што, нягледзячы на тое, ці ў горадзе, ці за горадам, любая будоўля мусіць быць на папярэднім этапе ўзгодненая з археолягамі”.
Будаўніцтва Духоўнай акадэміі пачалося летась на месцы зруйнаванага будынку, у якім у студэнцкія гады жыў пісьменьнік Алесь Адамовіч. Некалькі разоў прадстаўнікі моладзевага дэмакратычнага руху і грамадзкія дзеячы стаялі ў пікетах і зьбіралі подпісы з патрабаваньнем спыніць разбурэньне гістарычнай спадчыны, але безвынікова. Будаўніцтва корпусаў Духоўнай акадэміі ў цэнтры гістарычнай часткі Менску працягнецца яшчэ два гады.
На фота: месца будаўніцтва на вуліцы Гандлёвай
