Экс-старшыня Беларускага ПЭН-цэнтру перакладчык Лявон Баршчэўскі вітае сёлетні выбар Нобэлеўскага камітэту.
(Баршчэўскі: ) “Звычайна, калі выбіраюць Нобэля, то даюць ацэнкі дыямэтральныя. Ці гэта трапны выбар, ці гэта наадварот малавядомы ці ў вузкіх колах вядомы літаратар, якому даюць па нейкіх палітычных матывах. Хаця, відаць, тут таксама адыгралі сваю ролю палітычныя матывы – антыірацкая, антываенная пазыцыя Пінтэра.
Але, насамрэч, гэта адзін з самых вядомых на сёньня драматургаў у сьвеце, адзін з заснавальнікаў тэатру абсурду. І паколькі Самюэль Бэкет меў такую прэмію, то чаму б не атрымаць празь нейкі час Гаралду Пінтэру? Таму лічу, што імя гэта дастаткова знакамітае і ў шэрагу іншых знакамітых літаратараў, якія жывуць цяпер. Пінтэр, прынамсі, гэта не правал, гэта нармальны выбар”.
Беларускі драматург Аляксей Дудараў вельмі рады за свайго калегу.
(Дудараў: ) “Драматургія – гэта самы складаны жанр, і драматургаў ня так багата. А драматургаў такога кшталту як сёлетні Нобэлеўскі ляўрэат яшчэ менш. Я яго віншую і яшчэ раз выказваю захапленьне Нобэлеўскім камітэтам, які адзначыў драматургію і нашчадка Шэксьпіра”.
А вось меркаваньне тэатразнаўца, кандыдата мастацтвазнаўства Вячаслава Ракіцкага:
(Ракіцкі: ) “Гэтым разам прэмію, сапраўды, атрымаў драматург найвялікшага маштабу. Гэта, бадай, самая яркая асоба ў эўрапейскай драматургіі другой паловы дваццатага стагодзьдзя. Гэта чалавек, які адкрыў прынцыпова новыя шляхі ў драматургіі, якая ўражвае фантастычнай формай, глыбінёй, шырынёй мысьленьня і надзвычай сцэнічная. Можна пісаць п’есы, і іх ніколі ня будзе ставіць тэатар, яны, як бы застаюцца літаратурай, п’есамі для чытаньня”.
П’есы Гаралда Пінтэра надзвычай тэатральныя, яны далі штуршок для разьвіцьця эўрапейскага тэатра, лічыць тэатразнаўца Вячаслаў Ракіцкі.
***
Гаралд Пінтэр нарадзіўся 10 кастрычніка 1930 году ў Лёндане ў сям’і габрэйскага краўца. Ён вучыўся ў Каралеўскай акадэміі драматычнага мастацтва. У пачатку 1950-х гадоў пачаў друкаваць вершы, а ў 1957 годзе была пастаўленая яго першая п’еса “Пакой”. Потым ён засяродзіўся на тэатральнай драматургіі, быў рэжысэрам, пісаў сцэнары для кіно і тэлебачаньня, сам шмат граў у тэатры.
Пінтэр шырока вядомы ня толькі як аўтар такіх вядомых п’есаў, як “Пакой”, “Нямы афіцыянт”, “Дзень нараджэньня”, “Вартаўнік”, але і як праваабаронца і публічны праціўнік амэрыканскіх ваенных кампаній ў Аўганістане і Іраку, дзеяньняў НАТО ў Югаславіі.
(Баршчэўскі: ) “Звычайна, калі выбіраюць Нобэля, то даюць ацэнкі дыямэтральныя. Ці гэта трапны выбар, ці гэта наадварот малавядомы ці ў вузкіх колах вядомы літаратар, якому даюць па нейкіх палітычных матывах. Хаця, відаць, тут таксама адыгралі сваю ролю палітычныя матывы – антыірацкая, антываенная пазыцыя Пінтэра.
Але, насамрэч, гэта адзін з самых вядомых на сёньня драматургаў у сьвеце, адзін з заснавальнікаў тэатру абсурду. І паколькі Самюэль Бэкет меў такую прэмію, то чаму б не атрымаць празь нейкі час Гаралду Пінтэру? Таму лічу, што імя гэта дастаткова знакамітае і ў шэрагу іншых знакамітых літаратараў, якія жывуць цяпер. Пінтэр, прынамсі, гэта не правал, гэта нармальны выбар”.
Беларускі драматург Аляксей Дудараў вельмі рады за свайго калегу.
(Дудараў: ) “Драматургія – гэта самы складаны жанр, і драматургаў ня так багата. А драматургаў такога кшталту як сёлетні Нобэлеўскі ляўрэат яшчэ менш. Я яго віншую і яшчэ раз выказваю захапленьне Нобэлеўскім камітэтам, які адзначыў драматургію і нашчадка Шэксьпіра”.
А вось меркаваньне тэатразнаўца, кандыдата мастацтвазнаўства Вячаслава Ракіцкага:
(Ракіцкі: ) “Гэтым разам прэмію, сапраўды, атрымаў драматург найвялікшага маштабу. Гэта, бадай, самая яркая асоба ў эўрапейскай драматургіі другой паловы дваццатага стагодзьдзя. Гэта чалавек, які адкрыў прынцыпова новыя шляхі ў драматургіі, якая ўражвае фантастычнай формай, глыбінёй, шырынёй мысьленьня і надзвычай сцэнічная. Можна пісаць п’есы, і іх ніколі ня будзе ставіць тэатар, яны, як бы застаюцца літаратурай, п’есамі для чытаньня”.
П’есы Гаралда Пінтэра надзвычай тэатральныя, яны далі штуршок для разьвіцьця эўрапейскага тэатра, лічыць тэатразнаўца Вячаслаў Ракіцкі.
***
Гаралд Пінтэр нарадзіўся 10 кастрычніка 1930 году ў Лёндане ў сям’і габрэйскага краўца. Ён вучыўся ў Каралеўскай акадэміі драматычнага мастацтва. У пачатку 1950-х гадоў пачаў друкаваць вершы, а ў 1957 годзе была пастаўленая яго першая п’еса “Пакой”. Потым ён засяродзіўся на тэатральнай драматургіі, быў рэжысэрам, пісаў сцэнары для кіно і тэлебачаньня, сам шмат граў у тэатры.
Пінтэр шырока вядомы ня толькі як аўтар такіх вядомых п’есаў, як “Пакой”, “Нямы афіцыянт”, “Дзень нараджэньня”, “Вартаўнік”, але і як праваабаронца і публічны праціўнік амэрыканскіх ваенных кампаній ў Аўганістане і Іраку, дзеяньняў НАТО ў Югаславіі.
